+1
toplaşın binler bir de ben anlatayım. yıl 2009 aylardan eylül. üniversiteyi daha yeni bitirmişim. bir de kız arkadaşım vardı onunla aynı şehirdeydık ama o ankara'da okuyordu ben de ona 5 saat uzaklıkta bir şehirde. 1.5 yıl falan olmustu ilişkimiz baslayalı çok seyler yasamıstık. ben onu ankara'da tek basına eve cıkarmıstım her hafta sonu yanına gidiyordum. şimdi okul bittiği için ben yaşadığımız sehre donmustum ve calısmaya da baslamıstım yani yanına gitme gibi bi şansım kalmamıstı. o son senesi için üniv.e gideceği gün sabahtan yıne tartısıyorduk. aradım iş yerını izin istedim 2 günlük dedim çok önemli ölüm kalım meselesi. tabi kızın haberi yok. neyse bu eve gidip son hazırlıkları yapacaktı ben de gittim bunun yanındaki koltuktan bilet aldım ( şimdi kız erkek nasıl aldın diyecekler hatun bileti önceden almıstı bileti kesen kız da beni tanıyordu ona rica ettim zaten yanı da boştu bana hemen bileti kesti) akşam bu gidene kdar ben söylemedim sürpriz yapacaktım. annem de bu kızı hiç sevmıyordu gideceğimi söyledım ona beni resmen evden kovdu kımse konusmuyrdu benle işimi kaybedeceğimi dusunuyordu. neyse biz ankara'ya geldik sabah saat 8 falandı. o gün çok işimiz vardı mamak hükümet konağına belediyeye muhtarlığa falan baya gittik saat 2 gibi tüm işlerimizi bitirdik. eve döndük. bu dedi ki ben duş alcam. iyi dedim ben sonra alırım (cenabet olcaz ya ondan sonra alırız diye dusundum suyu çok sevmem migrenim olduğu için sürekli tetikler) eylüldü ama o gün soktuğum ankarası baya bir esiyordu. bu da tüm camları kapıları kapatmıstı hem rüzgar migrenime iyi gelmıyordu zaten. öyle böyle derken bu bi şeyler atıstırdı ben de tv bakıyorum. benım çok uykum var dedi geldi başını dizlerime koydu. ben de saçlarıyla falan oynuyorum. sonra fark ettim bütün gece ve gündüz ayaklarımda spor ayakkabuı vardı ve baya bi terlemişti ayaklarım anlayın işte çoraplar kokmustu ulan dedim kıza rezil olmayalım ben bunun basını kanepeye koydum gittim balkona astım çorapları (normalde gibseler yapmam fırlatırım ama allah'ın işi işte) balkona çıkınca biraz bakınaym dedim özlemişim ankara'Yı. sonra ben yone içeri gidim bu uyandı ama ben çok kötüyüm dedi. dediğim yediğin kekler mi dokundu acaba. ben ha bire yatırıyorum kızı yat sevgilim dıyorum. kulaklarım uğulduyor dedi, (hatırlarsanız o olaydan 5 ay önce falan ankara'da 5 öğrenci zehirlenip ölmüştü dogalgazdan) dedim aşkım zehirlenmiş olmayasın sakın ama gülerek tabi. sonra bu tekrar uyudu saat 7 gibi bayıldı resmen. benım de o ara içim geçmiş. ayağa kalktım hemen ayağa kalkınca yere düşmem bir oldu. anladım bir terslik olduğunu. bu kopnusamıyor gibi gözleri bayık şeklinde kombi dedi. dıbına kodumu kombisi arızalıydı evi kiralarken ev sahibi demişti. kombiyı açtığınızda mutfağın kapısını kapatın mutfak balkonunu açın (kombi mutfakta). allah o anda nasıl bir güç verdi anlamadım. ev mamakta kot farkı olan bir evde yani bi taraftan bakıyorsun yer altında bir taraftan bakıyorsun 2. kat gibi. bunu hemen kucakladım ama yuruyemıyorum bile çünkü ben de gazı yemişim. gibtimi apartmanında da kimse yok mu anlamadım. karşı daire bostu zaten. hemen 2 kat yukarı cıktım taksi çağırma zili vardı apartman girişinin yanında ona bastım indim aşağı tekrar hatunumu kucaklayarak 2 kat yukarı çıkardım (zemin kata yani) taksici beni görünce abi sen gaz gibi kokuyorsun dedi kızı attım arabaya kendimi de sonra zaten bayılmısım. uyandığımda ankara eğitim ve araştırma hastanesindeydik işte doktor ve stajerler geldi. doktorun ilk sözü sen nasıl sağ kaldın bu kadar gaz yemişsin dedi. hemen kızı sordum. benden 5-6 yatak yzaktaydı. dediler iyi ama senın kadar değil. ben çorapları asmak için balkona çıktığımda temız hava biraz kendıme getirmiş beni. o gün sabaha kadar hastanede kaldık oksijen falan verildi. ertesi sabah taburcu edildik. bu da böyle bir anımdır binler yoksa 3. sayfa haberlerine "aynı evde yaşayan sevgililer can verdi" şeklinde çıkacaktık. kimbilir ne yorumlar yapılacaktı arkamızdan.
meraklısını not: kızla olaydan 6 ay sonra falan ayrıldık. onun üstüne çok kızla birlikte oldum ama hiçbiri onun gibi olmadı. hala çok seviyorum bir sözüne her şeyimi bırakıp ona giderim.
