-1
Arkadaşlar size kendi hayatımdan bahsedeyim, klagibleşmiş bir hayat. Benimle beraber bu konu altından vereceğiniz tavsiyeler gerçekten hayatımı değiştirebilir, çünki hayatımın değişmesine ihtiyacım var. Taşşaklarınız la okumayıp bu konuyu beyninizle okumanızı istiyorum.
Öncelikle ailemden başlayayım. Annem genç yaşta okulu bırakmış sanırım Lise 2 zamanında, anneannem hastalandığı için. Eve bakıp evi geçindirmeye çalışmış. Anneannem okuma yazma bilmediği için annemin dayısının imzallattığı bir belge ile bütün herşeyleri ellerinden alınmış. Zor durumlardan sonra istanbul çağlayan taraflarında derme çatma bir eve taşınmışlar. 20 yaşında babam ile tanışmış. Ve hayatı kararmış.
Babama gelecek olursak, 14-15 yaşlarında okulu bırakıp mahalle serseriliği yapmış bir herif. Tam bilmiyorum fakat serserilik bile yapabildiğini düşünmüyorum o korkak huur çocuğunun. Halam babam ile annemi tanıştırmış o zamanlar. Evlenmişler.
Abim hayata gelmiş, istanbulda. Okumuş etmiş işte. Babamın umursamazlıkları eve geç gelmeleri v.s. abimi babamdan soğutmuş. Aile kavrdıbına ters büyümüş. 13 yaşındayken abim ben olmuşum işte. Zeki olduğundan dolayı dershanelerde, okullarda avantajlar elde ederek 18- yaşında istanbul üniverstesini kazandı. O aralar çok iyi kumar oynadığı için kazandığı paralar ile rusyaya gidip geliyordu. Benimle çok fazla vakit geçirmezdi. Odasına almazdı. Abilik yapıp benimle konuştuğunu bile hatırlamam.
Kız kardeşim. Sokak hayatından tamamen uzak tutulmuş, neyin ne olduğunu bilmeyen bir kız. Allahı var iyi kız. Ama annemle beraber bana cepheler. Onun hakkında pek bir şey bilmiyorum. 15 yaşında kız hala bir sevgilisi bile olmadı, yaşıtlarının sevgilisi varken. Bende izin vermezdim. Çünki zamani gençlik belli.
Bana gelecek olursak...
Ben hala kendimi tanıma aşamasındayım ama başımdan bir çok olay geçti, bir çok olay atlattım. Bir çok vukaata karıştım. Sokakta büyüdüm. Babamın akıl almaz sırlarını taşıdım. Annemin yüküne üzüldüm. Ama incin ve sorumsuz biri oldum. Olmamalıydım. Ama elimde değil. Düzensiz olduğum için defter tutamaz ve derslerimi iyi dinleyemezdim. Burger King'de çalışmaya başladım. toparlıyorum yavaş yavaş ama, gerçekten çok zor geliyor. Babamın senden bir tak olmaz kelimesinden sıkılmıştım gerçekten. kendisine sorun acaba kendisinden bir tak olmuş mu.
Biraz daha açacak olursak. Asosyal olmayı bile beceremiyorum, bir yeteneğim yok. Beni en çok üzen şey ise arkadaş edinemiyorum. Gerçekten yakın olabileceğim bir arkadaşım yok. Şu ana kadar 2 tane kız sevdim, harbi harbi. Deli gibi. Olmadı anasını satayım. Tipsizim. Bakımsızım. Giyinmeyi bilmiyorum. allahın gibtir ettiği biri gibiyim. Bunlar yüzünden çok acı çektim. Ama şu aralar aklıma geliyor. bu çektiğime acı diyorsam, evsiz barksız insanlar var, gece dışarda kalmak zorunda olan çocuklar var, onların acıları ne olacak benimkinin yanında. Üzülmeme bile imkan yoktu. Peki ya iyi durumda olanlar. Onlar neden üzülüyorlar. Onların üzüntüleri neden bizim, ve zor durumları olan kişiler kadar büyük. Gözyaşı dökmenin acısının ne kadar büyük olduğunu bilenler anlar. insan soruyor adalet nerde? Sorup soruştrudum bir aralar. Din meselelerini.
Bu bir sınav cevabından sıkıldım. Neyin sınavıydı bu, neden zorlanıyoruz. Neden bir tanrı olmak zorunda. Ama tanrı olmak zorunda, ibadet etmek zorundayız, bu sınavı tamamlamak zorundayız. Ama neden. Ben bu acıya dayanamıyorum. Ne kadar küçük de olsa babamın sözü aklıma geliyor. Senden bir tak olmaz evet gerçekten benden bir tak olmazdı. olmayacak bunu biliyorum. Şu ana kadar hayatımı bir yere yazmamıştım. Buraya yazıyorum.. Pişman da değilim. Zayıf, çelimsiz, korkak biriyim. Kabul. Yüzsüzüm. Kabul. En yakın arkadaşını en küçük bir olayda da satan biriyim. Ama böyle olmak istemiyorum. Sanki bunları yapmaya zorlanıyormuşum gibi. Nasıl bir kişiliktir bu bendeki kişilik. Sinir krizleri geçiriyorum. Yumruk atmaya çalışıyorum ama o kadar korkak bir insanım ki elimin acımasından duvara yumruk atamıyorum bile. Lanet olsun bu kadar batık bir insan neden hala yaşıyor olabilir ki.
Bu yüzden başından bir şeyler geçmiş bir arkadaş olsun, olgun bir arkadaş olsun. Benimle konuşsun istiyorum. başka bir şey değil. Okuyan arkadaşlara teşekkürler.
T.E.