https://www.youtube.com/watch?v=239mOROvZzY

şu şarkıyla birlikte okursanız daha iyi olur, sıkılmazsınız.

şimdi ben bir ay önce bi kızla çıkıyodum. 2 ay bi birlikteliğimiz oldu ama bu süre içinde çok şey yaşadık tabi bunların hepsi kızın sayesinde oldu ve ben odun gibi davrandığım için de beni terketti. aslında birçok kez affettirdim kendimi ama bu sefer de ben salaklık yapıp terkedip geri dönmeye çalıştım e tabi gönül bu, artık affetmiyor. ama etkili bir şey yapmadıkça etmiyor sanırım, yani gözünü bir şekilde boyayıp etkilemem lazım. ve kız şu an giresun'da ben de istanbul'dayım. yeni mezun oldum ne iş var ne de para. anne-baba ayrı tabi bir de. ben annemle birlikte kalıyorum ama annemden de para istemeye yüzüm yok. bu yüzden gittim eniştemden 200 lira istedim, arkadaşıma borcum var ama bir yere gidiyor sana sonra parça parça öderim diye. annem de kızın peşinden oralara gidersem çok üzülür benim adıma, kendini kahreder açıkçası. bu yüzden anneme de bir yalan uydurdum ve babamla birlikte balıkesir'deki halamların yazlığına gideceğimizi söyleyeceğim. babam da eğer annemi arayıp nerede olduğumu sorarsa diye annemlerle birlikte çerkezköy'deki teyzemlerin yazlığına gideceğimizi söyleyeceğim. kıza gelirsek affedeceğini sanıyorum ki affedecek, çünkü sevgim hiçbir zaman yetmemiş ve sevgime inanamamış bu yüzden, 12 saat yol gelen birisine nasıl inanmayabilir ki? her neyse bu konuda konuşmak isteyen veya olayların devdıbını merak eden olursa rez alsın bakalım yada pm atsın ne bileyim işte * bu arada şu otobüs fiyatlarının da ayrı bi dıbına koyim ulan bi gidiş 90 tl ne demek?!

okula gidiyorum ama orada pek sosyal değilim. işe gidiyorum bakırköy ruh ve sinir hastalıklarında anestezistim. bide haftasonları bazen ek iş olarak garsonluk falan yapıyorum

sevgilimin eski sevgilisi. sevgilim artık eski sevgilim oldu ve eski sevgilimin telefonundan yazıp beni oraya çağırdı ondan sonra sağlık ocağının sağında kalan sokağa sokup 5-10 dakika tekme tokat dövdü. etraftakiler toplandı da zor kurtardı beni. üstelik okmeydanı çocuğuymuş. anarşist olmama rağmen okmeydanı deme bana panpa

öyle çok değil. birkaç arkadaşım var sadece. haftada 2-3 gün bara falan gideriz o kadar.

beni sağlık ocağının orda dövdüler lan

önceki entryde yanıt verdim

evet, bazen. ama düşünmekten genelde zaman kalmıyor hayal kurmama

sürekli dinliyorum. nerdeyse günün her saati

haklısın. @8'in de dediğini yani daha çok uyumayı denedikten sonra normale dönmezsem bir pgiboloğa görüneceğim. bu kadar bile ilgilendiğin için teşekkür ederim. iyi geceler

peki, pgiboloğa gitmeden önce uyumayı denemeliyim öyleyse. tavsiyen için sağol

uyku olayı doğru olabilir belki, evet. fakat hayal konusu öyle değil yani o zaman olacakları bilmem lazımdı. ama ben olacakları bilmiyorum olacaklar benim için oluyor. anlamıyorsunuz belki ama böyle. senin bana burda bu lafı söylemen bile benim hayatımı etkileyebilecek belki yada etkilemesi gerekiyordu çünkü bunların hepsi benim hayalim ve etkilenmek istiyorum her şeyden. bilmiyorum, sanırım anlayamıyorsunuz değil anlatamıyorum.

zaten çok kitap okurum ve okuduğum kitaplar genelde yeraltı edebiyatından. sadece akşamları bilgisayardayım gün içinde ya işteyim yada okula gidiyorum. 18 yaşındayım daha ve ölümü bu kadar düşünüp kafa yormam gerçekten saçma fakat her insan ölecek yaştadır değil mi?

peki nasıl yok ettin gerçeklikleri hayal olarak algılamayı? çünkü bıktım artık bu durumdan, kendimi bildim bileli diğer insanlardan farklıyım, bunu ben düşünmüyorum yıllardır etrafımdakilerin söylediği şeyler. sanırım bu da böyle düşünmemin sebebi olabilir

ben sonunda yaşamamın amacını buldum diye yani gerçekliklerin hayal olduğunu anladığım için uyuduğumda asıl gerçekliğe varacağımı düşünüyorum. anlatınca çok fantastik ama yaşarken aklımı çok kurcalıyor bazen kendimi yaptığım şeye veremediğim oluyor bunları düşünürken

peki sen bununla yaşamayı mı öğrendin

Evet sen varsın ben de varım ama dünya kendi çevrende şekillenmiyor. Bu ayrıntıyı kaçırma. işte tam olarak demek istediğim bu, dünyanın kendi çevremde şekillenmesi. diğer arkadaşların ve senin de dediğin gibi anlaşılan pgiboloğa görünmeliyim fakat bunu ben de biliyorum; aslında bakırköy mazhar osman ruh ve sinir hastalıklarında staj görüyorum anestezi bölümündeyim oradaki insanların halini gördükçe daha da korkmaya başladım ve açıkçası bu yüzden pgiboloğa gitmeye korkuyorum belki de bir şeyim yoktur gelip geçicidir diye düşünüyorum. ilaç almak istemiyorum doktordan ama konuşarakta halledilemeyeceğini düşünüyorum. sadece sebebini merak ediyordum ve dediğinize bakılırsa aşırı stresten kaynaklanıyor. kendimi bir süre böyle telkin ederek durumu düzeltmeye çalışıcam olmazsa pgiboloğu denerim. sağolun

beyler yaklaşık 2 aydır falan dünyanın bi hayal ürünü olduğuna inanıyorum. yani inanmıyorum öyle sanıyorum. böyle sanki hiçbir şey gerçek değil de gördüğüm her şey benim hayal ürünümün sonucu oluşmuş şeyler; olaylar, kişiler, yerler... ama acıkıyor muyum acıkıyorum, canım yanıyor mu yanıyor, üzülüp seviniyor muyum evet, bunları yaşıyorum, yaşatıyorum, etkileyip etkileniyorum sonuçta böyle bi şey olamaz biliyorum ama nedense böyle düşünmeye başladım ve delirdiğimi düşünüyorum. küçük bi detay daha var ki o da uyurken yani tam uykuya dalacakken öleceğimi sanıyorum. hayır o düşme hissi değil onu da yaşadım ama bu böyle bir şey değil tam uykuya dalacakken aslında hayal olan bu dünyadan kopup ölerek yada bedenimden ayrılarak gerçek bir yere gideceğimi sanıyorum. bunların bi açıklaması var mı ya da tahmininiz yardım edin amk noluyo bana

https://www.youtube.com/watch?v=ufERJEdcfAY

olm büyüyoruz yaşlanıyoruz lan :( bitmesin

yaz geliyor beyler!

https://www.youtube.com/watch?v=RpO19r8uT1w

erol egemen?

allahu akbar

Sağolasın. Mesajla hissettirmeye çalışıyorum yanında olduğumu ve olacağımı. Ne kadar yeterli bilmiyorum. Keşke onunla beraber gidebilseydim fakat ailesiyle yaşadığımız olumsuzluklar var. Büyük ihtimalle bir hafta sonra falan ben de erdeğe gidip mezarını ziyaret ederim.

Eyvallah. Arada bi konuşuyoruz. Konuşabiliyor ya hiç değilse bu da iyi bir şey.

çok şey yaşadı yaşına göre. hangi birini anlatayım bilmiyorum arkadaşlarının ölümü olsun, kavgalar olsun, ailevi sorunlar olsun, babasının hastalığı olsun ve bir de şimdi ölümü. pgibopatlıkla alakası yok, kim bu kadar çok şeyi yaşasa aynı olurdu, yada şimdi hayatta olamazdı.

@5 eyvallah, sağolasın. şu an yanında olabilsem zaten burda durmam, direk koşarım yanına. fakat ailesiyle ilgili sorunlarım oldu, gizli bir ilişkimiz var ve bu yüzden yanında olamıyorum.