Ve bu 17 ayda değişenleri size anlatmak istiyorum. 17 ay önce hayatta bir amacım yoktu. 20 yaşındaydım ve henüz üniversite bile kazanamamıştım. Yaşıtlarım nişanlanırken ben hâla arkadaşlarımdan sigara istiyordum. Öncelikle bir karar aldım, bu hayat böyle gitmezdi. Yapmayı tek bildiğim şey, küçüklükten beri yeteneğimin parladığı müzikti. Gidip barda sahnede işe girdim. Bardaki işimden günlük 100 lira alıyordum. Bir öğrenci için çok iyi paraydı. Yemeğim, barınmam ailem tarafından karşılanıyordu zaten. Gidip bir spor salonuna yazıldım. Çünkü o zamanlar ben 110 kiloydum. 2020'de üniversite sınavına başvurdum. 3 ay spor falan yapıp biraz kilo verdim ama Dünya'yı etkisi altına alan lanet bizim ülkemize de gelmişti. Bar işim, çıkacağım diğer konser sahneleri... hepsi bir anda iptal olmuştu. Karantina başlarda çok zevkliydi, 1-2 ayda biter sanarak rahatça tatil yapıyorduk (kafamızı gibeyim). Haziran ayının sonunda girdim üniversite sınavına, şansıma güzel de geçti ve ülkenin en iyi üniversitelerinden birinde yeteneğim doğrusunda olan bir bölümde okuma hakkı kazandım. Benim için eşsiz bir şeydi. Cidden hayatım yavaş yavaş düzene giriyordu. Yazın sonunda ise okula gidebileceğimi düşünüyordum, ama okulları ne yazık ki açmadılar. Birinci dönem güzel notlar aldım ve 3.74 gano yaptım. Toplamda 45 kilo vererek 65 kiloya düştüm, spor yapıp estetik bir görünüme sahip oldum, saç stilimi değiştirdim. Ve eskiden kullandığım gözlüklerimi bırakıp lens kullanmaya başladım. Çene egzersizleri yaparak çene kası bile çıkardım. 17 ayda bu kadar değişmemin sözlükle hiç bir alâkası yok. Sadece bir kızdan red yemiştim ve kendime bir söz vermiştim; onu pişman edeceksin issasomarra. Ve o dönem internetten bilgisayardan falan elimi ayağımı çekerdim. Yoksa girerdim sözlüğe ayıp ediyorsunuz mdndndnnddndndndnnd. Ben bu sözlüğe entry girmeyi, sizleri çok özledim. Artık yeniden aranızda olduğumdan dolayı çok mutluyum. Haa bu arada... Reddeden kızı soracak olursanız ; onunla aramızda bir şey olmadı ama gidip en yakın arkadaşını gibtim.