18'inden sonra yaşamayı düşünmen mallık

seviyeli seviyeli konuşmuşlar bi de sabahın köründe, ıyy kusucam.

17 yaşımda öz amcamın defalarca taciz ve tecavüzüne uğradım 18imde de 2 kutu ilaç içtim ama ölmedim

Üniversite hayatı güzel lan ailenin olmadığı bi şehre git ünide gez takıl en güzel zamanlardan insan hayatında. 28 yaşına gelince monotonlaşıyor her şey ama. işe git, eve gel, karına günü nasıl geçmiş diye sor, TV karşısında meyve ye zıbar uyu. Tatillerde aileleri ziyaret edersiniz. Arada bir de deniz kenarına inersiniz. 28den 50sine kadar böyle. Gerisinde de ihtiyarlıyorsun zaten bi tak yapılmıyor yine. Kısaca 28den sonra intihar etmeyen maldır

Tam zıttını iddia ediyorum. Eğer Türkiye'de yaşıyor iyi bir duruma geleceğe sahip değil ve hayattan zevk almıyorsanız düşünülebilir. Görecek yaşayacak pek bir tak yok zaten.

intihar etmeyi düşünmüyorum ama ölmekte umurumda değil. Demek istediğim ölsem umursamam veya dünya umursamaz. Hayatta hiç bir amacım, vasfım, planlarım yok. Beni dünyaya bağlayan sevdiğim her hangi bir şeyde yok. gibimde olmaz yani

yaşa göre mi dıbına kodumun salağı bu ne saçma bi başlık aq insanlar kaç yaşında intiharı düşüneceğini sana mı soracak dalyarak nerden biliyosun milletin ne yaşadığını ne ettiğini

Çok tehlikeli 1 durum. Hor görmek, düşük görmek, daha dur neler görecen diyip küçümsemek durumu daha kötüye iter. Aksine, motive edecek hareketler yararlı olacaktır. insanımızın genel sorunudur bu aslında. Herkes en büyük acı kendindeymiş gibi davranır, diğer acısı olanlara seninki daha ney hohoooooyyyy şeklinde saçma ve gereksiz 1 acı kasma egosuna bürünür . Karşıdakinin acısı belki dışardan daha ufak görünür, ama içinde ona ne kadar zarar verdiği bilinmez .

Bırak on sekizi yaş aldıkça intşhar düşüncesi kesinleşiyor kafamda hele ki şu insanların yaşadıklarını okuyunca. intihar için çok kötü bi olay yaşamana gerek yok. Sadece yaşamak istememek gibi bir sebep bile intihara sebep olabilir. Başına güzel şeyler gelse dahi kafanın bi köşesine zaten pusu kurmuş bi yılgınlık be her şeyi bitirme düşüncesi varken istersen elli yaşında ol istersen her güzel olayı yaşa yine de bi şeyi değiştirmez. Yaşamak istememek+başına gelen kötü şeylerin devam etmesi zaten ardı ardına intihara sürükleyen bi durum. Tek çözüm başına gelenlerle veya ruh halinle dalga geçebilmek ancak böyle alışıyorsun

Aga ben sanırsam hayatımın en güzel yıllarını yaşadım daha ünye gitmeden

Bir amaç edinmezn lazım panpa burda millet zütünden atmış bazıları da korkalık falan demiş .d
amaç edinmen lazım basit bile olsa bir amaç ve bun yerne getirdiğinde ya da çabaladığında sana verdiği hazazı tatman lazım.Ek olarak amaçsız normal bir insan belki bir şekilde hayata tutunabilir ama özellikle zeki ya da deha seviyesinde bir insan bir amaç bir uğraş bulamazsa sonları genelde intiharla sonuçlanıyor.

intihar edenler insanlığın getirdiği sorumluluğu üstlenmekten kaçan insan görünümlü farelerdir.

Hani insanlar çocukluktan ergenliğe girince çıkmasına rağmen resmi olarak reşitlik yaşı 18 kabul edildiği için 18 yaşına basınca çocukluktan çıkıldığı kabul ediliyor ya pampa şimdi sana samimi bir soru eğer resmi olarak reşitlik yaşı 23 olsaydı başlığı "23 yaşında olup intiharı düşünen" olarak mı açardın yoksa gerçekten düşüncen 18 yaşında olup intihar düşünenler mi

Yasadıgım yerde daha sbah 19 yasında biri intihar etti lan yılda nerdeyse 4 5 kısı ıntıhar ediyor

Bu sözlükte bir tek ben mi iyimserim amk

Sen hayatı gördüklerin ve yaşadıklarından ibaret bildiğin için böyle düşünmen normaldir. Fakat hakaret edemezsin. Ben 18'imde bile çevremdeki insanlar bana "niye yaşıyorsun daha fazla?" demeye başlamıştı. Tabi sonradan iyi kötü değişen şeyler oluyor ama hiçbir şey unutulmuyor.

Dediklerinin bende farkındayım ama öyle zamanlar geliyor ki kendimi ne kadar sınırlasam da kendimi kontrol altına almaya çalışsam da pgibolojik olarak, daha önce yaşadığım kötü anılardan dolayı, gevşek bir zamanımda bütün her şey kopuyor. 10 vaktin 9 undan kendimi ikna etsem, olayların farkına varsam da o 1 i her şeyin sapıtması için yeterli bir durum yaratıyor. Ve durduramıyorum kendimi kötü düşünmekten. intihar etmekten tut, nasıl yapacağımı, etmeden önce neler yapacağım bir bir kafamda beliriyor. ince bir yerden kayış kopuyor. Domino etkisi gibi. Ve nerde ne zaman geleceğini de bilemiyorum.

intiharı düşünmek için en uygun yaş 18 civarı lan

Lan amcik biz yasiyozda noluyo sanki amk
Mütahit çocuklari yatlarina binsinler diye çalisiyoz
Vergisini vermediğimiz bi oksijen kaldi, gibilmedik bi kulağımizin arkasi kaldi
Bunada şükür falan demeyin diyenin dalağini gibeyimmm

Ya herkes zorluklar yaşar. Birinin tecavüzüne tacizine ya da şiddetine uğrayanları bunları yaşamadan asla anlayamam ama emin olun bir gün geçiyor bunlar kurtulduğunuz zaman daha iyi bir hayatınız oluyor ve siz bunları yaşadığınız için hayatınız boyunca tanıdığınız çocukları böyle pislik insanlar olmasınlar diye yetiştiriyorsunuz. Yani hayatınız bitmiyor. Aksine başka insanların halinden daha iyi anlıyorsunuz onlara benden daha yardımcı olabiliyorsunuz.Siz yaşadınız belki ama başkasını kurtarıyorsunuz.