öncellikle okuyupta dinliyen bütün arkadaşlara
teşekkür ederim
not:2 kardeşiz benden sonraki kız 16 yaşında.
annemi kaybettim.ne kadar acı annesiz kalmak.ah annem sensiz olmak ne kadar acı. anlatsam kim anlar. sabahtı derse girmiştim.yaz kursu yapıyorduk dershanede. çocuklar cıvıl cıvıldı. lise 4 öğrencileriydi.lgs sınavı yapıldı bitmişti. soruları analiz ediyorduk.zor sorular sormuşlardı bu sene. çocuklara okumanın önemini anlatıyordum. hızlı okuma, düzgün okuma vs yasemin geldi. telefon var dedi. acilmis,ilk aklıma gelen annem oldu, hastaydı.göğüs kanserinden ameliyat olmuştu. kemoterapi görüyordu. içimden birşey koptu. içim kanadı. kalbim hızlı hızlı atmaya başladı. telefonu elime aldım. özgül ağlıyordu annemizi kaybettik dedi kardeşim. telefon elimden düştü. birşey diyemedim. annemi kaybetmiştim.
2 çocuk bırakmıştı geride. hepsi kendi yerinde. incin kalmıştık adeta yıkıldık çünkü. annem ben kardeşimle kavga edince annem dağılsanızda kavga etmeseniz derdi. arada sırada aklıma gelirdi. annemin ahı tuttu diye. işte annesiz kaldık işte.16 haziran sabahıydı. birgün önce master sınavlarına girmiştim. bütün sınavlarım iyi geçmişti. sanki annem sınavlarımın bitmesini beklemiş. birgün sonra acı haberi aldım.
apar topar gittik memlekete. kardeşimle odaya çekildim. kalabalık bir cenaze töreni oldu.20 gün olmuştu o zaman halan daha gelen giden devam ediyordu.ama acım dinmiyor. hergün yasin okuyorum kendisine.hep derdi kardeşimle bana size kuranı kerimi öğretiyorum.ben ölünce okuyun derdi. okuyoruz işte anne. kardeşimle senin için hergün ikindi namazından sonra okuyoruz sana dua ediyoruz.ama seni unutamıyoruz. allahda unutturmasın.
Annemi özlüyorum. Hem de çok, pek çok özlüyorum. Albüme bakarken gözümün önüne geldi hayali. Sanki yanı başımdaymış da benimle konuşacakmış gibi. Tıpkı eskiden olduğu gibi, elimi uzatsam dokunabileceğim. Öylesine gerçek, öylesine canlı ki!
