21 yaşında kanser olmak

hayatınızın en güzel çağı belki. testis kanseri olma durumum var 1 seneyi aşkın süregelen rahatsızlık doktorların sürekli henüz bişey belli olmaz demesinin ardından son 2 haftadır artan agrılar tüm bulguları kansere cıkartmak üzere.

bunuda görmek varmış. yinede içten içe böyle bir hastalıgının oldugunu bilmek (Özellikle bir erkek için) çok kötü bi duygu gerçekten.
durumun kötüleşecegini düşünmek(kısırlık vs) tüm bedeninizin korkudan titremesine sebep oluyo .

oglum ne diyim ki lan. içimden buraya gelip sizle paylaşmak geldi
ne yapıcam bilmiyorum hiç. nasıl korkuyorum bir bilseniz. her zaman sorardım kendime kötü bişey oldugunda niye ben? diye.. yine o duruma geldim işte niye ben , niye yani.

insan her zaman saglıgında şükretmeli. inançlıda olsa inançsızda. en azından saglıklıyım diye hayata bi teşekkür etmeliymiş. yarın öbür gün netleşip ciddi bi durumla karsı karsıya kalırsam, herhalde kaldıramam diye düşünüyorum.

elim kolum baglı ilaçları kullanmaktan ve yatmaktan başka hiç bi çarem yok. hayatımda ilk defa kendim için bişeyden bu kadar çok korkuyorum..

edit; olum bu kadar beklemiyodum eyw lan hepinize.

umutsuzluga kapılmamakta elde değil hassas bi bölge sonucta. bişey varsa umarım iyi huyludurda ilaçlarla engellenebilir. sadece dua ediyorum bende yapcak bişey yok işte