Belki de bizim hikâyemizde o kadardı belki de hatayı olasılıksız bir olaya şans tanıyarak ben yapmışımdır. Elbet birgün sonu gelecekti bana bakan o yeşil gözlerinin. Olsun o hiç bitmeyecek gibi yaşadığım anların her saniyesine her salisesine değerdi; Hastayken omzumda yatman değerdi , saçlarımla oynaman değerdi , gece yarısı pijamalarını bulamayınca ya senin şortlarından giyeyim demen değerdi, şu an gözlerimden akan yaşlara değerdi ve hepsinin ötesinde o eşsiz güzellikteki yeşil gözlerinle yüreğimi delercesine bana bakman değerdi...

“Boğazına kadar dolmuşsun değil mi? Kaleme dökemiyorsun, anlatamıyorsun da. En azından susmak istersin veya sarılmak istersin birilerine ama yanında kimse yoktur, cebinden yalnızlık vardır.”

Çok sevdiğime değil, bilmemene yanarım...

https://m.youtube.com/watch?v=RNqooeN8CbU

O gün hatırlıyor musun ? Ben sana meleğim dediğimde sen bana tebessüm edip başka melek tanıyor musun diye sormuştun hani :-) ben hayır senden başka melek yok tanımam demiştim tabi sende tanımada zaten tek meleğin benim demiştin... Işıksız kaldım meleğim yolumu kaybettim. Nerdesin gel ve ışığım ol...