1. 1.
    +1
    bunların saçmalıktan ibaret olduğunu başımdan geçen olaylara dayandırarak anlatıyorum binler toplanın, yeter kendinizi kandırdığınız, uykunuzu kaçırdınız, durduk yere pgibolojinizi bozduğunuz, bir insan ancak korkusuz olduğunda gerçekten özgürdür.
    edit1: Böyle cinli şeyden korkanlar olaylar gelişirken baya altına sıçabilir eğer böyle aşırı bir korkunuz varsa okumayın, fakat sonunda benim kurtulduğum gibi bu olaylarden sizlerde kurtula bilirsiniz unutmayın.
    ···
  2. 2.
    0
    spora gidip geliyim başlıyorum hemen bekleyin az.
    ···
  3. 3.
    +1
    @3 yok lan bugüne kadar bir şey olmadı şimdi mi olcdfşlmöhşlfşkr
    ···
  4. 4.
    0
    başlangıcı yapayım bari

    dindar bir ailede büyümedim, çevremde de hiç öyle aşırı dindar insanlar olmadı, anlaşamam zaten böyleleriyle. fakat küçüklüğümden beri bu cin olaylarına inanmışlığım olup başıma da garip garip şeylerin geldiği çok oluyodu taaa çocukken bile.
    ···
  5. 5.
    0
    yaşım ilerledikçe olayların sıklığı ve inanılmazlıkları da artmaya başladı bu söz ettiğim yıllar daha 8-9 yaşlarım amk adını koyamadığım olaylar gerçekleşiyodu etrafımda.
    ···
  6. 6.
    0
    bu olaylardan kısaca bahsediyim. garip garip sesler duyuyorum bazen sesler tanıdık birinden fakat o an orda olma ihtimali olmayan kişilerin sesleri bazen ise hiç daha önceden bilmediğim tanımadığım kişilerin sesleri oluyordu, hatta bazen insan dışı, insan olmayan sesler bile duyuyordum(hayvan sesleri falan bahsetmiyorum anladınız siz amk)
    ···
  7. 7.
    0
    fakat gariptir ki o yaşlarda bu okadar garibime de gitmiyordu, hatta çoğu zaman cevap verip karşılık alamayınca normal ne yapıyosam yaptığım şeye devam ediyordum.
    ···
  8. 8.
    0
    bu sesleri genellikle yalnız başımayken duyuyordum(buraya dikkat) fakat çok çok nadiren toplum içindeyken, okuldayken, birisi yanımda varken duyduğum da oluyordu.
    ···
  9. 9.
    0
    kimse var mı lan binler kendi kendime mi anlatıyorum amk
    ···
  10. 10.
    0
    fakat olayların zirve yaptığı zamanlar üçüncü ve dördüncü sınıfa gittiğim yıllarda yaşandı. o anki durumumu şöyle bir özetliyeyim. babamın görevinden dolayı amerikaya taşınmıştık e doğal olarak o yaşta çocuktan ingilizce bilmesi de beklenemez tek bildiğim yes ve noydu onu da ordayken öğrenmiştim düşünün ve o halde okula gidiyordum tek bir kelime ingilizce bilmeden ve şaşırtıcı değildir ki ağır bunalıma sürükleniyordum.
    ···
  11. 11.
    0
    geldim beyler, bi duş alıp geliyorum az daha sabredin.
    ···
  12. 12.
    0
    olayları detaylı anlatmaya karar verdim bu arada biraz uzun sürebilir o yüzden.
    ···
  13. 13.
    0
    evet beyler geldim nerde kalmıştım
    ···
  14. 14.
    0
    ha evet biraz durumumdan bahsettim, öyle bir duyumdaydım ki konuşcak kimsem yoktu nerdeyse hayatımda hiç yalnız kalmamışımdır herzaman çok arkadaşım olmuştur ama o ilk 4 ay hayatımın en kötü günleriydi diyebilirim. bi düşünün bir dili bilmiyorsunuz çocuksunuz, okula gidiyorsunuz insanlar bir şeyler diyiyor etrafınızda siz tek bir kelime bile anlamıyorsunuz.
    ···
  15. 15.
    0
    zaman zaman ırkçılıkla karşılaştığınız bile oluyor dıbına koyduğumun gavur öğretmenlerinden. eve gidiyosunuz evde kimse yok, babam geç gelirdi işten yoğundu malum annemde ingilizce kurslarına, türlü aktivetelere katılırdı ingilizcesini geliştirmek için yani okuldan geldiğimde en az bi kaç saat yalnız olurdum çoğu zaman, biraz olayların çoğunun geçtiği yaşadığımız evden bahsediyim;
    ···
  16. 16.
    0
    ev bildiğiniz klagib amerikan evi, çift katlı 5 oda büyük baya. benim oda üst katta hemen merdivenlerin yanındaydı. o dönemler evde zamanımın çoğunu televizyon seyrederek, oyuncaklarla oynıyarak falan geçiriyodum deli gibi sıkılıyodum koyduğumun evinde bir başıma hapisane gibi amk konuşabileceğim bi tek annem babam vardı onlarla da fazla konuşasım gelmiyodu zaten.
    ···
  17. 17.
    0
    dinliyonuz mu lan binler
    ···
  18. 18.
    0
    neyse devam ediyorum
    ···
  19. 19.
    0
    yine böyle başka gibik bir gün okuldan geldim kapıyı çaldım, yine ses yoktu yine yalnızdım belli olmuştu. içimden hay gibeyim diyerek girdim eve. ilk gördüğüm şey mutfaktaki gölgeydi, bildiğiniz insan gölgesi. hevesle anne niye açmadın kapıyı dememle birlikte gölge gayet yavaş bir şekilde ilerkeyerek gözden kayboldu.
    ···
  20. 20.
    0
    suratımda lan niye böyle yapıyo bu kadın görüntüsü vardı, anne nereye diyerek mutfağın içine ilerleyince orada kimsenin olmadığını fark ettim. afallamıştım fakat o an inanın bu indir cindir hiçbiri gelmedi aklıma.
    ···