Merhaba beyler. Allah oruçlarımızı kabul etsin. Uzun zamandır yazsammı yazmasammı arada kaldığım 3 senelik acılarımı bu entrye sığdırmayı çalışacağım.

Yıl:2014
Bulunduğum lisedeki başarısızlığım ve babamın tayini nedeniyle x şehrinin merkezine taşındık. Puanıma uygun iyi bir lise bulamadığımız için ilçedeki bi okula kayıt yaptırdık.
10. sınıfa yepyeni bir şehir ve yepyeni bir okulda gözümü açıyorum.Bir yandan kuşkularım varken diğer taraftanda herşey güzel olucak hissiyle içim allak bullak bi hale dönmüştü. Sınıfıma adımımı attıktan sonra herşeyin farklı olacağını sezmiştim.Çünkü oturduğum sıranın sağ çaprazında bir pırıltı vardı adeta. Yaklaşık 8 ders kaçamak bakışlarla onu izledikten sonra ruhum resmen Max doygunluk seviyesine çıkmıştı. Günler geçtikçe arkadaş çevrem genişliyordu fakat o yoktu,o benim için özeldi,onu izleyerek günlük dozumu alıp eve gidiyordum. Yatarken o,uyanınca o vardı düşlerimde.
Bu bağlılığa,bu sevgiye çocukça diyenler olucaktır. Körü körüne bu kadar bağlanılırmı kardeşim diyenler olucaktır.Şöyle açıklayayım:
Babam memur ve agresif bir insan. Fakat annem resmen bir melek. Babamın bana karşı tüm hırçın hamlelerini 19 senedir engelleyen bir melek. Konuyla bağdaştırmam gerekirse o gecemi gündüzümü katarak sevdiğim kız tüm huylarını adeta annemden almış.2 yıl boyunca her hareketini izledim ve onda annemin minyatür halini gördüm.
19 yıl annem beni her tehlikeden korudu ama ölene kadar yanımda bir anne olursa daha huzurlu ölürüm.Bu yüzden bana o muhteşem sevdiğim gerekiyor.
10 ve 11.sınıflarım onu izlemek ve tanımakla geçti. Bazen uzun uzun gözleri dalardı yere.O daldığı hayalin sahibi olmak o kadar isterdim ki...
Onu hiç kahkaha atarken görmedim.En büyük gülümsemesi tebessümdü.O tebessüm bile beni yıkmaya yetiyordu.
11 bitti ve o muhteşem kızla yollarımız ayrılıyordu.Bu koduğumun Ygs-Lys sınavları yüzünden aramızda artık kilometreler olucaktı.Ve onu sevdiğim sırrını sadece kendimle paylaşabilmiştim. Kendimle paylaşmak bile zorken, bunu onun gözlerine bakarak paylaşırsam bu genç yaşımda kalp krizi geçirebilirdim.Bu nedenle içime gömdüm.
Aklıma geldikçe gözümden çıkan yaşları tutamıyorum.
Ama pes etmek yok. Araya isterse okyanus girsin, isterse farklı kıtalarda olalım. Sürekli ensesindeyim. Sürekli haberini alabilecek imkan verdi Allahım.Ona söylemem için ne kadar süre gerekiyor bilmiyorum. Bunları buraya yazarken anonim halimle bile ter bastı, gözlerim doldu.
O kadar korkuyorum ki beni istememesinden.
Önümdeki 40 yıllık kurduğum hayaller birden bozguna uğruyor. Hayat damarlarım kopuyor. Beni hayata bağlayacak bir tak kalmıyor. Allahım şu ramazan günlerinde herkesi sevdiğine kavuşturur inşallah.
iyi günler beyler bayanlar.