4 25 sigarasını kaçırdım beyler

son 3 dk beyleeer

ben yanınızda takılırım, ilerleyen saatlerde arkadaştan otlanıcam afiyet olsun

işte bunu seviyorum.

1 haftadır sigara içmiyorum çok mutluyum panpalar hem 50 lira cepte hem bayır yürürken tıkanmıyorum amk

oyşşş çok iyi geldi lan

harıl harıl harlıyorum. boşalıcam

panpalar canım sıkkın lan. dertleşek mi?

@28 anlat panpa

panpa bu sene okulu dondurdum dönemlik. yapamıyorum edemiyorum ık mık edip döndüm memlekete. bunla ilgili bi başlık da açmıştım ama sonra kaybettim devam edemedim amk, neyse. şimdi şükür iyiyim, en azından ilaç kullanmıyorum. ama hala bütün gün evdeyim, ara ara dışarı çıkıyorum bi hava alıyorum, arasam lisedeki arkadaşları, gibtir çektim hepsine bilerek. üniversitedekileri arasam, hep fazla arkadaşım yok hemde araaycaklarım da şu ara finallerle cebelleşiyo. hadi burda babamın yanında çalışayım dedim, yok aga bana göre değil, zütüm yemedi. yazın "1 dönem dondururum, ikinci dönem bomba gibi dönerim okula" diyodum. gerçi hala okula gitmek istiyorum, ama o dersler yok mu, ah amk çok korkuyorum lan.

@30 panpa bu kadar adamdan eksigin ne ki senin ? sana bi panpa tavsiyesi. 2.döneme gercekten de bomba gibi gir. üni bitmeden bi tak olmaz. üni sana ilaç gelir amk yeni çevre edinirsin. eger para durumun yoksa seni yormicak bi işte calısırsın. o parayla alem yaparsın amk. bunalmazsın. istedigini yap canın ne istiyosa onu yap ama devam et panpa..

panpa devam etmem gerek, doğru diyosun üniversite bitmeden bi tak olmuyo kendim gördüm. ortaokul mezunu lise mezunu, 30 yaşına gelmiş hala adam akıllı sigortalı işi olmayan bir sürü kişiyle konuştum. anlatabildiğim kadarıyla derdimi anlatmaya çalıştım. şükür para durumundan yana sıkıntım yok, durumumuz iyi. olaylara olabildiğimce objektif olarak bakmaya çalışırım her zaman, benim durumumda da okumak yapabileceğim en kolay şey. ama bir türlü anlatamıyorum aklımdakileri. bi sen varsın galiba olsun amk senle paylaşayım lan yeter kaç ay oldu birine içimi cidden dökmem lazım.

ben dinliyorum panpa. panpa anladığım kadarıyla herşey güzel. sorun ne peki neden okumak üniyi bitirmek sana cazip gelmiyo ?

panpa eğer okusaydım şu anda özel bi üniversitede hukukta 3. sınıfta olcaktım. okulda geçirdiğim 3 yılı özet geçeyim ve şu ana gelelim. hazırlık: ingilizcem zaten vardı ilkokuldan beri, daşşakları yaya geçtim, çok sağlam arkadaşlar edindim. bunlardan sadece birisi kaldı, hala ara ara konuşuruz. diğerlerini gibtir et ciddi ciddi hepsi bir am uğruna arkadaşlıklarını sattılar. hatta şöyle bir örnek vereyim bunlardan birini, kız bu bizimkine diyo "benim ödevimi yapmam lazım gel beraber yapalım", bizimki atlıyo arabasına kızı alıyo. bunlar gidiyo bi internet kafeye mi nereye gidiyolarsa, çocuk kızın ödevini yapıyo, kız dışarda sigara içiyo. ha bu arada kız mimarlıkta, çocuk işletmede. sonra evine bırakırken arabada artık yiyişiyolar mıdır yoksa gibişiyolar mıdır orasını bilmem. sonra bunlar kavga ediyo diyelim, gerçi haftada bir kavga ederlerdi, ama ciddi bişey yok. eften püften sebepler. sırf kız barışsın diye gitti böyle işlemeli taşlı bi bileklik aldı hani şu butiklerde el yapımı diye yanlarına fazladan iki sıfır katılanlardan. şok oldum amk. neyse uzattım yine, ilk sene böyle eğlencedir satılmalardır falan geçti gitti. bölümdeki ilk senemde en iyi senemdi. insanları tanıdım, ne nedir ne değildir anladım, dibine kadar eğlendim. ama okul konusunda hayatımda ilk kez tökezledim. olaylar da burda başladı. hayatımda ilk kez "başarısızlık korkusu" yaşamaya başladım. bişey olmaz seneye düzeltirim dedim geçtim. bölümdeki ikinci senem, eve çıktım. ne olduysa burda patlak verdi. okula gitmedim, bütün yıl toplasan 1 ay gitmemişimdir. hastalandım, ilaç kullanmaya başladım, sevgilimi aldattım, arkadaşlarımın telefonlarına çıkmaz oldum, ailemle konuşmaz oldum, eve kim girdi kim çıktı görmez oldum. ruh gibi yaşamaya başladım. böyle böyle koca sene sadece 1 dersten geçtim. ve memlekete döndüm. 3 yılın özeti bu panpa

panpa ailenin yanında kal o zaman bi düzene girersin kurallarına uyarsın. eski hayatına dönersin. insanlar konusunda da huur cocugundan bol bişey yok. senin bence 1- düzene ihtiyacın var ki ailen bunu saglayacaktır. 2- yeni, düzgün,dersleri önemseyen yani aklı başında bi çevre edin kendine ve onlarla iyi anlayşamaya bak. onlardan biri olmaya bak.. hayatın bir düzene girdiğinde eline geçen başarılar seni azmettirir..

şimdi geliyorum panpa sorunun cevabına. ben hayatım boyunca hiç zor görmedim, babam da annem de her zaman söylerler bunu. belki sırf bu yüzdendir, bu da bir ihtimaldir. ama bi yandan da çok şanslıyımdır, ciddi anlamda. mesela üniversiteye nasıl girdiğimi söyliyim, ek kontenjanla. normalde devlette işletmeyi bile kazanamayan puanımla ek kontenjanda hukuka girdim. neden okumak cazip gelmiyo diye geçen sene sorsan "ben okumamalıyım, belki başka bir şeyde çok iyiyimdir, hukuk beni bitiriyo" derdim. ama şimdi cevabım, benim okumam gerek. çünkü geçen sene benim için yanlıştı. kendimi aramaya çalışırken, milletin ne söylediğiyle ilgili o kadar fazla takılmışım ki, kendimi kaybetmişim. olmadığım bir kişi olmuşum. şimdi fotoğraflarımı karşılaştırıyorum. bir geçen seneye bakıyorum, bir de ondan önceki seneye. resmen bakışlarım farklı. soluk, bitkin biri var geçen seneki fotoğrafta. hiçbir şeyi gibine takmaz durumu aynı, ama bi fark var işte, geçen sene ben egomu bastıramadım. kendimi herkesten iyi gördüm, herşeyi bildiğimi zannederek, ama yine de hiçbir şeyden haberi yokmuş gibi davranarak kendimi üstün gördüm. ben geçen sene kendime yenildim. bundan sonra bunlar olmamalı. benim okumam gerek, ha bu hukuk olur veya başka bişey olur, ama okumam gerek illa okumam gerek.

dediğin gibi panpa şu an ailemin yanındayım, hakkaten şu aile gibisi yok, sağolsunlar bana yapmadıkları yardım kalmadı. yeni çevre konusunda panpa pek umutlu değilim neden diye sorarsan kendime yenilmekten korkuyorum geçen seneki gibi. hatta kendimi edebildiğim kadar inceledim, ben kendimi öne çıkarmaya çalışıyo muyum diye. ben karşımdaki kim olursa olsun saygılı davranmaktan yanayım panpa. ama içimde bir yer var "sen bir numarasın, sen her zaman en iyisisin, senin bu dünyada elde edemeyeceğin şey yok" der sürekli. ben bu adama saygısızlık yapmamak için bu yeri bastırmışım, taa çocukluğumdan beri varmış bu içimde. hatırlayabildiğim kadar geriye gittim. ama ben böyle olmak istemiyorum. şimdi bu ortaya çıktı, ama bir daha çıkmayacağı ne malum? ben kendimle çelişkideyim be panpa, yeni çevreyle nasıl anlaşayım :(