5 aylık memur şisko sevgilim terk etti

devam morq inş. milli olamadan ölürsün hikayenin sonunda

reserved

rezerved

öldün mü moruk

lan yazsana yarram

bak kızıyorum ama

vay amk yazmamış.

devam...

olayı annemlere açmaya kara verdim ama nasıl anlatacgımı bilmiyordum. beraber mi gitsek yoksa ayrı mı soylesem çok kararsızdım en sonunda telefonda soylemeye karar verdım... tam durumu soyleyecekken lan dedım ne oluyor aramızda bişey yok daha...

sonra kızla biraz daha iletişi kurduk. fakat esli enerjimi hissedemiyordum artık. sinemaya filan gidiyorduk. buna dedim al şu sipreyleri biri rahatsız ederse sıkarsın yüzüne karşı. boyle sekılde koruma dusuncem vardı her zaman beni çağırmasın kendi basının caresinede bakar diye düşünyordum...

gel zaman git zaman. telefon geldi bi gece. aga dedi çabuk gel karım doguyor arabayı kap gel... hemena atladım gittik hastaneye nur topu gibi bir çocuk dunyaya getirdiler... hayallerde yaşayan biri oldugum için dedim herhalde çocugun ismini benim ismi koylar ama yook oyle bısıy olmadı... hatta o gecede herkes dogum haneye girdi ben giremedim kaldım sandalyelerde oturaklarda oylece arabay anahtarıyla oynuyorum. yanlızım... herkes içerde...

içeri girsem diyorum ellerim titriyor daha çocugu tutamayacagım.. orada anladım ki bunca zamandır tüm kaynaklarımla, bilgeliğimle,enerjimle elde ettiğim tek bir şey vardı, oda koca bir yalandı... kendimi teselli etmeye çalısıyorum zaten sen bakamazdın iyi oldu bunca zamandır yapmadın filan diyorum... sonra hasta insanları dolaşmaya gittim...

dolaşıyorum herkesin yanında biri refakatçi.sen hasta olsan dedim telefonu çıkar bakalım kimi arayacaksın... dolanıyorum ama hepsi evli barklı kişiler ya da çook uzaktakıler... sanırım öldüğümde beni gömmeye kimse gelmeyecek...

sonra bi akşam kızı sinemaya çagırdım. gidelim bali dedim ben nasıl olsa gidecem hiç değilse indirim puan filan kazanırım. kız dedi gelemem beni bu akşam istemeye geliyorlar... tabi yazdım çok güzel umarım gönlüne göre olur.oda bişiy yazmadı dahada zaten... sanırım insanları haya kırıklıgına ugratmada üstüme yok...

gittim camın önüne oturdum. hiç bişi demiyorum dudaklarımı büktüm böyle kızlar garip foto çekerler ya hah oyle... boyle hafiften rüzgarda esiyor... hayaller rüyalar hepsi birer çöpmüş. tek gerçek varmış oda hayallerle değil hedeflerle yaşamakmış...

ertesi gün mesaj attım kıza düğün ne zaman diye... akşama kadar mesaj yok.. yanlızlıktan kusucam boyle artık... anlaşamadık diye mesaj geldi... 10 tane bilezik istemiş bunlarda yapamayız diyince iptal etmiş bizimki... heh len tamda aradıgın kısıyle knusyon ha dicektımde ortamı bozmıyım dedım...

böyle düşünüyorum bayramlarda filan soruyorlar xxx evlilik ne zaman diye geçiştiryorum para biriktiriyorum diye... cafelere diyrum herkesin yanında 10 numara erkekle... lan diyorum bunca zamandır hep şikayet ediyonda senin ne özelliğin var. hatayı hep başklarında aradında sen kimsin ki diyorum kendime... iyice şizofrene bağladım... kızda mesaj atmıyor zaten. ne diye atsın ki yakınlaştık ama buz gibi birini görünce oda beni çekmek zorunda değil ömür boyu... atak var, pozisyon zenginliği var ama korkularımı yenemiyorum.

sonra bi tekrar konusmaya başladık... herkes facede piknik fotolarını atıyor eşleriyle dokunmaya başladı artık iyice...

artık geceleride uyuyamaz oldum ve bir gece gözüme uyku girmeyince gitik piskoloktan sıra aldım. şu ögrendim insan 150 150 seyanslara verince çok çabuk iyileşiyor gerçektende... doktor dedı kızla tekrar konus... gittim konusmaya... istediklerimi anlattım baya.. kız herşeye evet diyor.. diyorum konusmayacksın kavga etmeyecegız benı aldatmayacaksın sakın duraksın maclarıma karısmayacaksın ama bende senı aldatmam dovmem fakat bana saygı duyacaksın aileme iyi davranacaksın. yaşlanınca elden ayaktan dusunce bana bakacaksın dedım.. kızda olur tabi olur. ama sen eş değil kendine hizmetçi arıyormuşsun meğerse edei ve işte o söz bana tkatgibi çarptı bir anda... kalktı gitti masadan bi daha beni arama dedi...

ve son...

akşam haberlere bakarkende tesadugen bir haber gördüm internette adam şişma kadınla evlenmiş diye... iste o an kafa agrım geçti ve gülümseme geldi nedense... bi rahatlama geldi vucuda... kalktım gittim yattım saat 10 da hemenceceik uyumusum zaten... ertesi günde internetten sipariş verdim 1 tane... geldi 1 hafta sonra... herşeyi var. konusmuyor, yemıyor masrafı yok... beni aldatmaz tamda istediğimiz gibi.

istediğim saçı koyuyorum çıkartıyorum... sabah kalktıgımda yatakta olmuyor. bazen konusuyoruzda ama konusmayı çok sevmiyor... çocukta istemiyor sanırım... faceyi de kapattım. artık eskisi gibi kafamda agırmıyor zaten... huzurluyum. eskiden terslerdim herkesi ama şimdi o kadar mutluyum ki heryere gidiyorum ve çok yoruluyorum... serbestim... yoruldugum içinde çok rahat uykum geliyor...

aradıgım tam buydu işte...
.
.
.

öyle değil mi?
.
.
.
. dimi ?
.
.
.
.
. bu değil mi?
.
.
.
.

. gerçek huzur bu değil mi?
.
.
.
.
.
. ... .

ya bi gibtir git

gibecem şu yazarları hikayenin sonunu hiç biri bağlayamıyor...

panpa sonu olmamış beya

@379
O his bana da geliyor bazen böyle böğrüme oturuyor panpa
Sanırım ölsem beni de gömmeye kimseler gelmeyecek..

15-3171