Rez devam et

Yaz bakalım aq azcık güleyim

ahhh ulan keşke 6. boyuta gidebilsem keşkeee allahımmmm

Kitabın derinliklerinde bir sürü sırra tanık olmuştum;
simya ilmi ile su üzerinde yürüme,bir çok büyü ve maji uygulaması, lucid dream ve yüzlerce sayfalık dolu dolu bilgi.
iyice iştahım kabarmıştı her birini tek tek denemek istiyodum.
Ama öncelikle sırada astral seyahat vardı, başarısız olmamın nedenini bulmuştum;
Astral seyahat beyin aracılığıyla gerçekleştiği için;
beyine etki eden enerjileri ortadan kaldırmam gerekiyordu.

Sırasıyla evdeki enerji kaynaklarını bir bir uzaklaştırdım kendimden.
Bilgisayarım, telefonum ve evde ne kadar metal varsa bir gün boyunca onlardan uzak yaşadım.
Ertesi gün denediğimde yine başarısız olmuştum.
Sebebini kitabın sayfalarında aradım bulmuştum!
Sebebi hayvansal gıdaların ruhani enerjiyi köreltmesiydi.
Bir hafta boyunca hayvansal beslenmedim,son gün ise yine astral seyahati denemek üzere yatağıma uzandım.
Kitapta yazanları bir bir uyguluyordum;
Önce nefes alışımı yavaşlattım, böylece kalp atışlarımda düşmüştü.
Ardından kitapta yazdığı gibi, kendimi yükseliyor gibi hissetmeye çalıştım.
Oluyordu...
Aradan bir kaç dakika geçtikten sonra, kulağımda bir çınlama ve vücudumda uyuşma vardı.
Şimdi son aşamaydaydı sıra, nefesi kuvvetlice vererek astrale çıkma tüm soğukkanlılığımda nefesimi verdim.
Bi garip hissettim başta ee hani bişey olmadı dedim içimden etrafıma bakınca farketmiştim astral boyutta olduğumu.
Bedenim orada hareketsiz yatıyordu, kalbimin sesini dahi duyabiliyordum.
Bana bakan gözlerle karşılaşınca panikledim bir ara vücuduma dönmek istedim ama olmadı.

hikayeni gibeyim devam panpa

Degerlenir buralar rez hadi

reserved

Sanki beni burada tutan bir şey var gibiydi;
Olduğum yerde kitlenmiş kalmıştım, bana doğru gelen bir çift kırmızı göz ve onu takip eden daha açık renkteki gözleri görünce iyice telaşlandım.
Ama hiç bir yere kıpırdayamıyordum, gözler daha bi yaklaştı bana tam yüzümün hizzasına gelince birden bedene büründü.
Yüzü buruş buruş, kulakları arkaya doğru dik ve bedeni sanki bir dumandan ibaret bir varlık vardı karşımda.
Bir şeyler söylemesini bekledim ağzına bakıyordum.
Ağzı aşağıya doğru iki uzun sivri diş ve neredeyse olmayan dudaklarından oluşuyordu.
Konuşmasını beklerken beynimin içinde bir ses yankılandı Hoşgeldin yolcu sesin nereden geldiği belli değildi, sanki birisi bana uzaktan sesleniyor gibiydi.
Korkudan etrafıma dahi bakamamıştım, aynı ses bu sefer Ne o korktun mu? Beni sen çağırdın neden korkuyosun dedi kalbimin hızlanan atışını hissediyordum.
Karşımdaki varlık dumandan olan elini omzuma attı;
Korkma! Konuşan benim ve ben iyi bir varlığım,ama dua etki onlarla değil benimle karşılaştın. Yoksa bu boyuta hapsolur, onların hizmetinde çalışmak zorunda kalırdın.
Ona yanıt vermek istedim hatta bir şeyler söyledim yalnız duyulmuyordu.
Bir kahkaha patlatıp insan tarzı konuşamazsın bu boyutta, burası astral boyut burada dil ortaktır telepati ile konuşabilirsin ancak. çok korkuyordum onun duymasını isteyerek gitmek istiyorum dedim yine bir kahkaha patlattı.
Bak isteyince yapabiliyosun,Ee madem korktun gitmekte özgürsün
Der demez bedenime dönmeyi arzulayıp, tekrar o sıkıcı dünyama dönmüştüm.

devam et reseved

edit: başlık takibe ekledim pnp

Kendimi toparlar toparlamaz elime kitabı aldım.
Bu varlık hakkında bir şeyler bulurdum belki.
Kitabın ayraç bulunan kısmında astrale nasıl çıkılır o vardı,en son onu okumuştum çünkü.
Gözüm altını çizdiğim hintçe sözlere kaydı bir ara, astrale çıkmadan önce bunu okumuştum.
Altını çizdiğim yerine altında tırnak içerisinde şunlar yazıyordu;
Eğer astral boyuta ilk gidişiniz ise yukarıdaki sözleri okuyun rehberimiz YEHiKA size yardımcı olacaktır.
Bu her şeyi açıklıyordu;
Okuduğum o sözler astral rehber olan YEHiKA'yı çağırmıştı.
Keşke daha önce okusaydım orayı diye içimden geçirdim.
Her korktuğumda, betim benzim atar bembeyaz olurdum.
Aynaya yaklaştım, yüzümü incelerken omzumun üstünden onu gördüm.
Elini kaldırım işaret parmağı, orta parmak ve yüzük parmağını ayırarak selam verdi bana.
Bende aynı şekilde ona selam verdim.
Korkum neredeyse yitip gitmişti yerini heyecana bırakmıştı.
Seviniyordum çünkü;
Rutin sıkıcı hayatımı bir kenara bırakıp yeni şeyler keşfedebilecektim.

Bu olayların üzerinden 1 ay geçmişti, artık her gün astrale çıkıyordum.
Yehika beni ne astralde nede dünyada yalnız bırakmıyordu.
Sürekli konuşmak istiyor, konuşuyordu da.
Her an yanımdaydı yemek yerken,su içerken, duş alırken bile...
Hayattan ipuçları vermeye başlamıştı bana örneğin;
Babamın geleceğini ve bana neler söyleyeceğini önceden söylüyordu.
Dışarı çıktığımda başıma gelecek tehlikeleri söylüyor, beni tehlikeden daima uzak tutuyordu.
Yalnız garip olan şey daha adımı öğrenmemesiydi sürekli yolcu veya hidari diyordu bana.
Neden böyle dediğini bilmiyordum.
Sürekli ismimin mecnun olduğunu ve bana öyle seslenmesi gerektiğini söyleyip duruyorum.
Ama onun umrunda bile değildi.

Bir gün canıma tak etti.
Neden ısrar ediyosun benim adım mecnun! dedim yine sakinliğini korur bi biçimde;
Hayır sen hidarisin kim olduğunu hatırlamıyo musun? dedi işler oldukça karmaşık bir hal almaya başlamıştı.

Beyler sanırım fazla okuyan yok bugünlük burada ara vereyim yarın devam ederim.

Yalanina sokuyum ama yaz bin

Dur yolcu bilmeden gelip bastigin bu toprak insanların seyahat ettiği yerdir

okuru panpa anlat sen sanki yılların edebiyatçısısında trip atıyorsun amk sen yaz isteyen okur istemeyen okumaz

panpa kitapın ismi ne

tam astral seyahat yapmaya karar verdim bu başlığı gördüm. yalnız bu yehika naruto mudur ne gibimse o animede yahiko adlı bi karakter varmış onun da astral seyahat gibi güçleri varmış oradan mı çalıyon la

rezerved panpa devam

Hay amk astral seyahat deniycektim kortum.