iyi gidiyo umarim sonu batmamistir

Okuyalım bakalım bayağadır hikaye okumadım sözlükte

Arka odaya girdik. Klagib bir müdür ofisi gibiydi içerisi. Dayı masanın önündeki koltuğa, Kuşçu’da patron koltuğuna geçti ve
Ali yapma böyle şeyler sonra mekanın ismi kötüye çıkıyor boş kalıyor, dedi.
Dayı tam cümlesine başlamıştı ki : Ama abi…
Kuşçu: Tamam uzatmaya gerek yok, diyerek dayının lafını ağzına tepti ve sözlerine devam etti;
Bu arada bizim hesap ne oldu dayı, dedi.
Abi 1 hafta geç kalacak en geç haftaya bugün getiriyorum, dedi dayı kekeleyerek.
Kuşçu: Ali biliyorsun bize yamuk yapanların sonu ne oluyor bir oldu iki oldu sen takunu çıkarttın geçende para ekgibti, diğer hesapta denkleriz dedin, dedi
Dayı: Yok abi… demesine kalmadan, Kuşçu yine lafı ağzına teperek
Tamam haftaya beklerim, dedi. Biz odadan çıktık ve ben düşünmeye başladım acaba kaç para borcu vardı dayının, biraz önce masadan 100 bin kaldırdığını düşünürsek, meblağ gerçekten yüksek olmalıydı.

(Bende çok sonra öğrendim işin raconu bu şekildeymiş meğer bu tarz mekanlarda. Babalar yanında tek bir adam taşırlar oda solunda olur, sağ kol dedikleri adam hep solundadır. Eğer ki iki baba beraber yürüyorsa güçlü olanın adamı solunda zayıf olanın elemanı ise kendi babasının sağından gider. Eğer ikiside kendini zayıf görmüyorsa ve addıbını soluna alıyorsa, bu işin sonunda hır çıkar ve silahlar konuşur.)

Hile yapıyon kardeş, yaptırtmam ulan, diye bağırdı.
Hemen 5-6 keko toplandı adamı patetes çuvalı gibi dövdüler sonra sürükleyerek dışarı zütürdüler. Dayı arkadaki koridora doğru yöneldi ve
Bülent topla lan şu masayı, dedi hala sinirini yitirememiş bir şekilde.
isminide orada öğrendim bu şoför bininin. Sonra Kuşçu, Dayıy’a ;
Ali gel arkaya, dedi. Bülent’in elinde para dolu çanta, ve ben takip ediyoruz Dayı’yı. Bende aklımdan senaryo üretiyorum aha mekanda hır çıkardık yannanıda yedik gibisinden. Sonra arkaya doğru geçen kapının orda Kuşcu ve dayı önde. Ben, Bülent ve Kuşçunun eleman arkadayız. Dayı döndü
Bülent sen arabada bekle, dedi.

O sırada Şoför sandığım o adam beni dürttü, ilk duyduğum şeyse
Kuşçu abinin elini öp bakalım, yeğen, idi. Gözümü hafif sola çevirmem ile Kuşçu’nun yanındaki adamın kemerinin oradaki silahı fark ettim. Dayı beni böyle bir yere neden getirmişti daha da önemlisi, neden hala bana bir silah vermemişti. Tüm bu kaygılar benim Kuşcu’nun elini öpmem ve herkesin hafif tebessüm etmesi ile sonlanmıştı.
Dayı oradan başka bir masaya geçti oturdu ve aynı masaya bir kaç adam daha geldi kumara başladılar. Ortada dönen para 100000 TLydi, kişi başı 25000 TL o para askeri maaşla çalışan bir insanın 2 yıllık kazancı diye düşündüm, ki bu şuana kadar benim elime geçmiş tüm paraların toplamından yüksekti. Her dakika farklı şeylere daha da fazla şaşırmaya başlamıştım. Para biraz oraya biraz buraya derken, en sonunda dayının sağındaki adamda durdu. Bütün parayı süpürmüştü bu abimiz. 1 saattte zengin oldu adama bak, diye düşündü benim 25000 tlyi bir arada görmemiş beynim. Karşı taraftaki adam arabasının anahtarını koydu diğeride açık bir çek vay amk bu kumar denen illet ne taktan bir şey böyle diye düşünürken, Dayı ayağa kalkıp masayı savurdu.

2. katta dışarısı demir kapı olan bir mekan vardı ve gitmemizle kapı açıldı, içeriye girdik.
Mekan 70’lerdeki kumarhanelere benzerliği ile dikkatimi çekti, içerisi bir sürü zengin adam ve bodyguard’ları ile doluydu. Bizim dayı ise bir istisna olarak yanında 2 kişi getirmişti, ben ve şoför olduğunu sandığım adam.
Uzaklardan bir adam Dayıyı gördükten sonra yanaşıp;
Hoş geldin Ali Dayı, dedi.
Hoşbulduk abi, diye yanıtladı Dayı ve adamın elini öpmek için eğildi. Bense tüm şaşkınlığım ile olan biteni kavramaya çalışıyordum. Ben bunları düşünürken adam beni sordu ;
Dayı kim bu kardeş, dedi adam.
Benim yeğen, dedi Ali Dayı
Harbi yeğen mi dedi, şaşırmış bir tonla.
Evet anldıbına gelir şekilde kafasını salladı Dayı. Adam elini bu sefer bana uzatmıştı, ben hala herkesin tırstığı adamın üstünde birisi oluşuna şaşırırken, besin zincirine benzeyen bu yapının acaba daha ne kadar yukarı çıktığını düşünüyordum.

Dayı çekmecesine uzanıp, çıkardığı zarfı bana verdi.
içinde banka kartın var ihtiyacına göre kullan, ama kendine de yeni kıyafetler al, dedi.
Tamam dayı sağol, ne zaman gelip başlayayım dememe kalmadan lafları ağzıma tıktı ve
Burada başlamak yok hep burada olacaksın, dedi. Başımla onayladım.
Şimdi arabaya in gidip kendine adam gibi bir takım elbise al, dedi.
Vitonun önüne geldiğimde 35 ALY 35 detayını farkettim. Şoföre dayının talimatını aktardım. Beni bir dükkana zütürdü. Adam 10 dakika içinde ölçülerimi alıp, bana olabilecek bir takım elbisenin cuk oturması için son rütuşlarını yaptı. Kartı uzattım, adam sırıtarak
Senin paran burada geçmez delikanlı. Ali dayıya selamımı ilet, dedi. Geri döndüğümüzde Dayıda tam çıkmak üzereydi. Kemeraltı Çarşısında bulunan büyük bir hanın önüne geldik ve arabadan indik.

Bu gecelik bu kadar arkadaşlar etkileşim olsun ki okunduğumu bileyim emek harcıyoruz burada *