1. 1.
    +30 -20
    cuma günü sabah 05:00 de yatagında beyin kanaması geçirdigi tespit edildi telefon ile haberini aldıgımda yıkıldım, böyle acı yok

    1 gece önce yazlığa yanına gittim onun evinde kaldım sabah uyuyordu işe gitmek için çıktım
    2 saat sonra haberi geldi işyerinden eve gidişim o yol bitmedi inanmıyordum öldügüne gittigimde iyileşmiş bulacaktım
    olmadı...

    ölmüştü

    ne yapacagımı bilemedim 18 yaşındayım bu yaşıma kadar büyüdügümü kabul etmezdim sanki bir günde büyüdüm

    bir günde yaşlandım, kimseyle dertleşemiyorum agzımdan iki cümle çıkınca aglamaya isyan etmeye başlıyorum,

    ailenizin kıymetini bilin...

    ağabeyin ablanın iyisi kötüsü yoktur en kötü şey ağabeysizlik ablasızlıktır...

    18 yaşındayım bir çogunuzdan büyük veya küçük olabilirim size tek bir nasihatım olcak

    anne baba ağabey ablalarınız ile çok iyi zaman geçirin

    onu topraga koymak dünyanın sonu gibi...

    bunları ben buraya neden yazdım bilmiyorum belki sizle dertleşmek istedim bir çok arkadaşımdan daha çok sevdigim
    inci ailesi ile

    canım ablam,

    yokluğuna değilde, acıya alışıyorsun.
    onsuzluğa değilde, onun olduğu hatıralara alışıyorsun...
    onunla daha geçirecek çok güzel yıllarımız vardı cümlesine değilde,
    onunla yaşadığın uzun yıllara şükretmeye alışıyorsun...
    kısacası alışmaya alışıyorsun...

    edit:
    tüm entryleri tek tek okudum herkese teşekkür ederim

    inanmayıp bunu şaka zannedenlerede keşke şaka olsaydı

    keşke bana hayatı ögreten o koca yürekli adam her zamanki yerinde olsaydı

    neyse herşeyin gırgır şamata olmadıgını anlayanların olması beni inci ailesine biraz daha bagladı

    dostlar sagolsun...

    yanlıs anlasılma olmus babamıda kaybettim o yüzden koca yürekli adam derken babamı kastediyorum

    kusura bakmayın hata bende siz nereden bileceksiniz ki bunları
    ···