kızın bir yannan sevdalısı olacak. boğazından gırtlağından yannan ekgib olmayacak. maalesef çok üzgünüm ama bunlar hayatın gerçekleri doktor ahmet abi. gönlünü kaptırsa keşke sadece, zütünü kaptıracak, dıbını paramparça edecekler, o ay parçası bebeksi yüzünü tokatlayıp, ağzına oluk oluk boşalacaklar, senin o minik kızını büyütürken yetiştirirken çektiğin onca acı, diz ağır bi sakso sonrası diz kapaklarındaki kızarıklıkların, yağız bi dekikanlının ısırıkları ve şaplaklarıyla minik kelebeğinin yusyuvarlak pembe zütündeki morlukların acısına dönüşecek. hatırla doktor ahmet abi, ilk hasta oluşunu hatırla, başında tüm gece sabaha kadar beklediğin o uykusuz geceyi hatırla, nasıl üzülmüştün belki ağlamıştın o minik kızına, hani saçının teline zarar gelse dünyayı yakacaktın ya o prensesin için, ah be doktor ahmet abi. gibmedikleri, boşalmadıkları, ısırmadıkları yeri kalmamış olacak o ay parçasının. ve senin tüm bunlardan tek bir haberin olmayacak, ki nasıl olabilirdi ki, "baba bak şu adamlara gibtirdim kendimi, bak şuna da ayaklarımı yalatıyorum, şu mert var ya baba o da beni ağlata ağlata domaltıp gibiyor" mu diyecekti? diyemezdi tabi. bi gün de bi salak bulup evlenecek işte, evinin meleği, çocuklarının kutsal biricik annesi olacak. ah be doktor ahmet abi sen de haklısın iyi yapmışsın kızına o çiçekleri alarak, aferin doğru yoldasın. ah be doktor ahmet abim be..

edit:altinci değiştirildi.