Biraz lise hayatımdan bahsetmek istiyorum. Üniversite sınavını giblemeyen bir okulda iyi ni tayfa yapmıştım her ne kadar eğlenceli geçse de derslerim harbiden tak gibiydi. Zaten gibimde de değildi. Çoğunlukla okuldan kaçar kızlarla takılırdım öyle bi tiptim. Kendimden bahsetmek gerekirse 180 boyunda 80 kilo yıllardır spor yapan biri olarak öküz gibi bi fiziğim vardı. Hani şu spor salonlarının önünde takılan tipler görürsünüz ya aynen öyle bi tiptim. Siyah saçlarım ve gür sakallarım vardı. Türk kızlarının hasta olduğu tiplerden biriydim kısaca. Özgüvenim yüksekti, şu ana kadar "bu kızı tavlayacağım" diyip de tavlayamadığım kız yoktur o derece. Şimdi diyeceksiniz "oh ne güzel hayat aq" felan ama inanınki öyle değil be binler...

Geldim binler sakin...
Ayrıca rezlemeyen o binler de kendini belli etsin başlıyorum...

Hemen geri döndüm Ceyda'ya
-Asıl ben teşekkür ederim, tekrar ne zaman buluşuruz?
Cevap gecikmedi
-Biz konuşuruz okulda seni tekrar görmek isterim * diye pekekent gülüşünü de atmış.
O sıra dükkanı açıyordum geri dönemedim. Dün gece söylemiştim bizimkilere hangi dönercide çalıştığımı. Zaten sabah sabah kimse gelmiyordu ben de arayayım dedim Ceyda'yı. Aradım açmadı acaba biraz fazla mı samimileştim aramalar felan, dedim içimden. Bi kaç müşteri geldi felan telefondan ses geldi, arayan Ceyda'ydı.
-Alo?
-Beni aramışsınsın hayrola rey mysterio bey
-Yazdığına bakamadım işe gidiyordum da arayayım dedim ee napıyosun?
-Teneffüste bizimkilerle oturuyorum işte sen?
-Ben de öyle bekliyorum işte
Bi süre sessizlik sonra kapatmam gerek diyip kapattım. Müşteri geldi sandı büyük ihtimal fakat sadece kapatmak istemiştim o an. O gün iş çıkışı birde Cemil Usta'ya uğrama kararı aldım. Bazı müşteriler o gün sinirimi bozsa da fazla takmadım. Çıkmaya yakın tanıdık bi sima, Ceyda bizim dükkandan döner almaya beni ziyarete gelmiş...

Ertesi sabah yeni bi güne ful moral uyandım. Uyandırdım kankam Doğukan'ı. Yine dükkanı açmaya gittim, bi 5-10 dakika sonra patron geldi. Bizim patron harbi zengin ve kral adamdı. Bindiği araba mercedesti modelini hatırlamıyorum. O gün arabanın içinde bi kız daha gördüm sordum kızıymış patronun. Muhtemelen lise 1 ya da 2 olan bu kız nedense sevimli gelmişti bi gözüme. Sübyancı değilim sadece tatlı gelmişti gözüme hemen küfretmeyin amk. indi arabadan beni görünce hafif heyecanlandı. O günden sonra daha çok görücektim patronun kızını o kumral ve kısa saçları ve ela gözleriyle.
O öğlen hiç beklemediğim bi anda Ceyda'yı gördüm.
-Oo kimleri görüyorum Ceyda hanım.
-Hoşbuldum beyefendi döner yiyecektim de dönersiniz nasıl?
-Çok güzel kızlara ücretsiz, diyerek esprimi de yaptık güldük.
O sıra müşteri yoktu, zaten bizim patron bana güvenir ve severdi maaşıma da güzel bi zam yapmış dükkandan istediğimde çekinmeden yiyebileceğimi de söylemişti. Aldım iki tombik 2 ayran oturduk yiyoruz döneri Ceyday'la. Okuldan felan bahsetti, bi anda hayatıma giren bir kızla bu kadar yakın olmam ilgiçti. Güzel bi sohbetten sonra eve dönmesi gerektiğinden bahsetti. Geceye kadar hiçbir şey moralimi bozamazdı, öyle de oldu. Güzel bahşiş de almıştım. Gün sonu dükkanı kapatırken yine patron uğradı yanıma. Yanında yine kızı, kız yine bana arabanın içinden gözlerini hiç ayrımadan bakıyor. Fazla bakmadım o tarafa doğru ama aşırı belli beni kestiği. içimden "olabilir genç kız sonuçta" diye geçirip kendi işime odaklanmaya devam ettim. O gece birde dün unuttuğum Cemil Ustayı yoklamaya gittim. Her zamanki yerinde düşünceli şekilde yatıyordu.
-Oo kimleri görüyorum hoşgeldin delikanlı.
-Hoşbuldum Cemil Usta kalk seni bir yere zütürücem...
Bu yaşlı adamı o gün oynanıcak Fenerbahçe Galatasaray derbisine zütürdüm. Gözlerinden mutluluk akıyordu birde ikimizde fenerliyiz koyduk maçta havalara uçtuk gollerde. Harbi mutlu etmiştim adamı. Gün sonunda vedalaştım eve döndüm. Eve girdim anahtarla içerden sesler geliyor aq...

içimden "noluyor aq" diye geçirdim. O sırada muck sesleri artmaya başlayınca anladım Doğukan bi kızı çatur çutur zütürüyordu. Güldüm kendi kendime. Yine biz hariç herkes gibişiyor...
Mutfakta yemek atıştırırken sadece donu olan Doğukan'la karşılaştık gibi kalkık bi şekilde geldi yanıma. Şöyle bi bakıştık sonra "ben çıkıyorum panpa rahatınıza bakın işin bitince de beni çağırırsın" diyip çıktım. Harbi utanmıştım amk bildiğin yiyişirken gelmiştim içeri. Çıktım evden napsam napsam dedim gideyim Cemil Ustanın yanına. Hem benim kızı anlatırım hemde dertleşiriz az. Çekirdek de aldım bakkaldan çıktım yola. Az kalmıştı ki sesler duymaya başladım. Bu seferki yiyişme sesleri değildi binler bağırış sesleriydi. Cemil Ustayı ilk kez böyle bağırırken duyuyordum. Refleksle koşmaya başladım, uzaktan yavaşça eğilen Cemil Ustayı ve kaçan 3 kişiyi gördüm. Karnını tutuyordu, kan akıyordu. Kimliğini bilmediğim 3 huur çocuğu Cemil ustamı bıçaklamıştı. Karşıma çıkan ilk arabayı durdurdum, doğru hastaneye. Kanaması hızlanmış nefes almak ds zorlanıyodu. Bense çok garip daha önce babam annemi döverken yaşadığım duyguları yaşıyordum...
Hemen acile girdik, aldım kucağıma bağıra bağıra girdim acile hemen sedye getirdiler. Cemil ustanın kucağımdayken dedikleri gözlerimi doldurmaya yetmişti bile, "Görüşürüz evlat, sen benim son aylarda yol arkadaşım oldun, oğlum oldun, eyvallah evlat... "
Bense o sıra içimden bildiğim tüm duaları okuyor, yalvarıyordum Allah'a.
"Lütfen bi şey olmasın lütfen Allahım... "

Neyseki önemli bir şeyi yoktu, o gece hastanede kaldı bütün gece uyuyamadım. Patrona da haber verdim bir yakınım bıçaklandı yarın gelemeyeceğim diye. Anlayışla karşıladı. Doğukan'ı aradım gelemeyeceğimi olanları sonra anlatacağımı söyledim. Fazla konuşturmamak şartıyla içeri aldılar. Beni görür görmez yüzü güldü, "Hoş geldin evlat, sen olmasam az kalsın hayalime kavuşuyordum."
-Neler diyosun Cemil Usta beni Ustasız mı bırakıcaksın?
-Niye evlat sen beni günlerdir çıraksız bıraktın ya.
Bu lafı çok koymuştu binler. O sözlerden sonra bi karar daha aldım, her 2 günde bir geceleyin Cemil Ustaya uğrayacaktım.
-Cemil Usta kimdi sana bu şerefsizliği yapanlar?
Serseri deyip geçiştirdi ama bu olay böyle kalmayacaktı binler. Mutlaka bulup öldürücektim o huur çocuklarını. Yıllar sonra aradığım babalığı elimden kimse alamazdı...
Cemil Usta cebinden bi fotoğraf çıkardı küçük bir kızın fotoğrafı, arkasında da numara yazıyordu.
"Al bu numarayı ara, kızımla konuş olanları anlat benim yanıma gelsin zaten fazla vaktim kalmadı... "
Tam konuşacakken susturdu. "Sadece dediğimi yap evlat soru sorma sadece dediğimi yap... "
Aradım dediği numarayı yaklaşık benim yaşlarımda bi kız açtı aynen dediklerini ilettim korkmuş gibiydi, hastane adresini alıp kapadı. Kimdi bu kız ve niye şu ana kadar bana hiç bahsetmeyen adam bi anda arayıp çağırmıştı. Aklımda bu sorularla uyuyakalmışım odada. Doktorun sesiyle uyandım, ciddi bir şey olmadığını söyleyip taburcu olabileceğini söyledi.
Çıktık ordan çok fena uykum var ama sinirliyim bi yandan bu olayı düşünüyorum. Dedim "Cemil Usta gel seni bizim eve zütürcem"
Cemil Usta gururlu bi adamdı ev kiraladıktan sonra defalarca çağırmama rağmen hiç kabul etmemişti. Belki de ondan çekineceğimi düşünüp istememişti. "Ne utanması insan babasından utanır mı? " diyerekten ikna ettim eve gelmesine, Doğukan'a da her şeyi söyledim sıkıntı çıkartmadı. Zaten kısa süre kalcak diyip hallettim.
Aklımda ise ek iş yapıp Cemil Usta'ya bi ev ve bi bakıcı tutmak vardı...