ailelerinize karşı sorumluluğunuz yoktur

http://fbcdn-sphotos-e-a....354174208_665546187_n.jpg

@9 konuyu sana devir mi edeyim amk

bir adam, annesi öldüğünde neden üzülür? bakın bu çok yüzeysel ve kişiden kişiye değişebilir bir örnek olacak,ama durumu anlayacaksınız diye umuyorum.

kendi işini eline almış, aynı zamanda annesine bakan bir adam annesi öldüğünde neden üzülür?
durumun maddiyatla alakası yok,ama durumu incelemek için maddi ve manevi kayıplar olarak ayıracağım. durumdan belli ki adamın maddi bir kaybı yok.

manevi olarak ise hayatı boyunca karşılıksız sevgisini veren,her durumda yanında olan annesinin sevgisini ve desteğini kaybetmiştir.her seferinde seni seviyorum anne dediğinde seni seviyorum oğlum cevabını aldığı kişiyi kaybetmiştir. bakın bunu yorumlamayacağım, kendiniz yorumlayın.

@6 tercümanım oldu

çocuğa duyulan sevgi annede daha da sıkıdır hormonlar sayesinde. anneler zaten çocuklarına daha düşkündürler, günümüz toplumunda çocukları genellikle anne yetiştirir. bunun nedeni de doğum sırasındaki aşırı hormon salınımı+nöral ağ örülmesi+pgibolojik şartlamadır.

ailelerimiz bizi neden dünyaya getirdi? insanlığa katkımız olsun insan ırkını kurtaralım diye düşünceler yüzünden yapmadılar bizi tabi ki.bizi yaptılar çünkü biz onların mutluluk kaynağıydık.

düşünün yeni dünyaya gelmiş bir bebek kadar güzel ne olabilir? o sevimliliği, masumluğu,saflığı. zamanla o bebek büyür. ailesi onu büyütür, yetiştirir,terbiye eder, birlikte pikniğe giderler.bu şeyler onları mutlu eder. yeni doğan bebek o aileye mutluluk getirmiştir.o aile üyelerinin yeni uğraş kaynağıdır. aile aynı zamanda o çocuğu kendilerine göre şekillendirmeye çalışır.o çocuğun beynini giberler.

bakın birinizin küçüklüğünü örnek verdim yukarıda.bu bile, hiç bir hareketin kahramanca bir şekilde fedakarlık içermediğini gösterir. insan özü bencildir zaten.her hareket karşılıklıdır, bencilcedir,insanın kendisi içindir.
aslında verebileceğim bir çok örnek var,ama bu kadarı anlaşılır bence. eğer değilse de,gibtirin gidin amk

ya bi sıs

hahaha bune lan varsayımlarla mı yaşıyon sen amk aileye karşı minnet falan duyduğumu nerden çıkardın

@3 çok güzel demişsinde. tahminim 25 30 yaşındasın ve hala babandan harçlık alıyosun dayak yiyosun ailen seni yaparken karekterini seçtimi düşünceni seçtimi sen farklısın ama minnet duyulcak bişey değil her ailenin yapması gereken sorumluluklar bunlar bi yaşa geldikten sonra kendi doğrularınla yaşaman gerek bağlılığı atman gerek ama sonsuz minnet duygusu "allam onlar yemedi yedirdi onların seçimleri benim için daha önemli" diyorsunuz sonrada ben neden adam olamadım. acı ama gerçek. ergende değilim sadece benim doğrularım benim yaşamım içerisinde ailemin doğrularından daha kıymetlidir

amk ufakken kıza sen ailenin evcil hayvanı değilsin demiştim o da kendini kaptırmış böyle şeyler diyodu hahaha

kafamda çok şey var ve size aktarıcağım hepinizi ilgilendircek bi düşünceyle karşı karşıya kaldım. beyler hepimiz düşünürüz ailem beni doğurmuş beni büyütmüş sözünü dinliyim sorumluluklarımı biliyim diye. aslında olay böyle değildir. ailelerimiz bizi dünyaya getirerek bencillik yapmışlardır. düşünceleri ise bi çocuğumuz olsun büyütelim dir yani bu bencillik onlara bi minnetiniz yoktur bu taktan dünyaya gelmek istiyomuyuz diye sordularmı ki bize ? şans eseri siz oldunuz ve bu sizin kaliteli bi sperm olduğunuzu gösterir. onlar sizi dünyaya getirmek değil çocuk yapmak istemediler onlar herhangi bi evlat istediler ve siz oldunuz. onların bu taktan dünyadaki bencilliklerinin kurbanı oldunuz ve hala onların sözünden çıkmamanız gerektiğini düşünüyosunuz senin doğmanı istemediler ki bunun sen olman sadece bi şans. bi düşünün lan amk asosyal binleri hak verin ve gerekirse resti çekmeyi öğrenin bunu söylediğinizde ağzını bile açamıycaklarını görün