pek değerli muhterem kardeşimiz,

bir mîrac gecesi peygaber efendimiz (s.a.v.) allâhû teâlâ'nın (c.c.) huzûrunda iken

- yâ rabbim! benim bir amcam var, ebû leheb diye, belki tanırsın. ayıptır söylemesi elleri inanılmaz terliyor. onunla her el sıkıştığımda midem kalkıyor. bu soruna bir çare bulabilir misin ricâ etsem?

diye sormuş. canâb-ı allâh (c.c.) hazretleri ise:

- tabii ki yâ habîbîm. onunla el sıkışmadan evvel içinden 3 defa tebbet sûresinin ilk ayetini oku, bak göreceksin nasıl düzeliyor,

diye cevap vermiş. peygamberimiz (s.a.v.)

- tebbet sûresi hangisiydi yâ rabbim?

diye sormuş. allâhû teâlâ (c.c.)

- yâ ben sana onu indirmemiş miydim? diye şaşırmış.

peygamber efendimiz (s.a.v.)

- yâ indirmiştin ama ben daha ezberleyemedim. 600 sayfa oldu, insâf et, diye çıkışmış.

allâhu teâlâ hazretleri (c.c.)

- tamam ben cebrâîl'e söyleyeyim sana tekrar şeyapsın, diye cevap vermiş.

bu da mı tesadüf?

selâm ve duâ ile...

saçmalama olm ya

o zaman peygamberliğe dünyanın en büyük yanılgısı mı diyosun?

@5 oğlum müslümanım ama şöyle hikayelere acayip gülüyorum lan yazmayın böyle şeyler töbe töbe

@6 değerli kardeşim,

islam'ın kendisi de benim yazdığım hikayenin bir benzeri aslında. herkes bu hikayelere inandığı için ne kadar saçma olduğunu ilk başta anlayamıyorsun.

helvasını yemeden inanmam

allah öldü, yaşasın yeni allah

çoktan öldü.

anıtkabirde yatıyor . . .

haberimiz olur de mi lan?

yani "peygamberim diyen adam aslında çok büyük bir daşşağa sarılmıştır" mı diyosun?