0
Sensizliğin gölgesinde yalnızım. Boğuluyorum aldığım her nefeste yokluğunla. Yalnız sen olsaydın yeterdi bana hayat. Şimdi sensiz, hayatın boş sokaklarındayım. Daha öncede yalnızdım ama senin yalnızlığının bıraktığı kimsesizlik zor. Hergün senin umudunla uyanıp sensiz yaşamak, güzel sesinle hayat bulurken sesine hasret kalmak, geceleri seninle konuşurken artık fotoğraflarınla konuşmak çok zor. Hatırlar mısın ? Yastık kılıfından bir parça koparıp vermiştin bana, ömür boyu saklıyacağım diye söz vermiştim. Gözüm gibi baktım ona. Her gece göz yaşlarımla yıkadım. Şimdi baş ucumda fotoğrafın, başımın yanında bu parça, ben hala her gece seninle uyuyorum. Artık görmem imkansız diye umutlarımı rüyalarıma bağladım. Seni rüyalarımda arıyorum.
Sevmemiştim daha sen veda ederken bu sensiz beni. Şimdilerde kendine yabancı bir mülteciyim. Alışamıyor kalbim bu yeni bene. Özledim biz olduğumuz günleri. Özledim içindeki beni. Ben, ben diye atan kalbini. Bitsin artık bu sürgün Fındık Gözlüm. Özledim ben kalbimin cennetini.
