am yolunda yürüyen aşık hacı destanı

aşık hacı ve cüceler şehri

kahramanımız derviş aşık hacı, salıyla birlikte denizde gitmekteydi. yavaş yavaş yol alırken bir türkü çığımaya başladı:

bir am gördüm dudakları kınalı
deliğinden damlıyor tatlı balı
kavuşmak için sana ey güzel
vasıta ettim ben bu sal'ı

diyerek bir türkü tutturmuş gidiyordu. az gitti uz gitti dalgaları aştı denizi geçti . sonunda kıyıya vardı. ama vardığı yerin neresi olduğundan haberi bile yoktu.
salından atladı aşağıya ve şehri gezmeye başladı.

aşık aldı:
aşkından geldim gurbet ellerine
nice yollar geçtim, karşı durdum sellerine
bu garip aşık vurdu sazın tellerine
çabucak varsam da gibimi alsan ellerine

o bu türküyü okurken etrafta tuhaf insanlar görür. bunlar insana benzemekteydiler ama boyları kısa, kulakları kıllı, oldukça da güçlüydüler.

yanlarına gidip sohbet etmeye çalışan kahramanımız, karşı tarafın sessizliği karşısında şaşırır .
acaba başka bir lisan mı konuşuyorlar diye düşündü fakat , bu cüce yaratıkların ağzını bıçak açmıyordu.

aşık aldı:
ne diye susarsınız ey cüceler
aşık burda kelamları heceler
o yârin aşkıyla gündüz ve geceler
dağ bayır demeyip yollara düştüm

ordaki cücelerden biri usulca dervişin yanına yaklaşıp kulağına fısıldamaya başladı:

ey derviş görüyorum ki dertlisin . bu yüzden hâline acıyıp yanına geldim. neden konuşmuyorlar biliyor musun? çünkü kraliçe erkeklerin konuşmasını yasakladı. sen de sussan iyi olur. hayatından olmazsın böylece.
dedi ve işine geri döndü.

aşık hacı ise kraliçenin konuşmayı neden yasakladığını merak etti. ve cücelerin sarayını aramaya başladı.

uzakta saray görünüyordu. çünkü cüce evleri zaten ufacıktı. ama saray, koca devlerin saraylarından bile ihtişamlıydı.

kahramanımız en sonunda saraya vardı. ve kraliçenin huzuruna çıktı

aşık aldı:
ey cüce kraliçe ne diye susuyorsun
ağzını açanları ne diye asıyorsun

kraliçe dedi ki: ey derviş , konuşmayı yasakladım . çünkü, 40 yıldır evlenemedim , her gece sessiz odamda tek başıma yatıyorum. ben de karar verdim , madem odamda erkek sesi yok, o zaman bu diyarda da hiç erkek sesi olmayacak !

aşık hacı duruma üzülmüş. çünkü hem kadıncağız mutsuz, hem halk mutsuzmuş.

aşık aldı:

nice erkek var dışarda onlarla evlenmezsin
çok mu çirkin insanlar ki beğenmezsin
erkek sesini susturarak evlenemezsin
böyle yaparak ülkeni yönetemezsin

kraliçe aldı:
derviş doğru diyorsun ama
bizim erkekler bakamaz bu ama
çünkü kraliçe amıdır bu
layık değildir halka

aşık aldı:
kraliçe kız ,olur mu hiç öyle
halkla sizler eşitsiniz bu böyle biline

cüce halkı görmedim şu ana dek
burdaki cüceler dünyada tek

kraliçe dedi: ne yapayım o hâlde derviş?

halka beyan et evlenmek istediğini
halktan erkekler gelsin , seç istediğini

kırk gün kırk gece düğün dernek kurulsun
cüce damat da senin ama yumulsun

kraliçe dedi ki: doğru diyorsun derviş hiç böyle düşünmemiştim. yücelerden bir yüceymişsin aşık hacı, bir dileğin var mı?

aşık: tek dileğim ama kavuşmaktır

kraliçe dedi ki: tamam o zaman sana hemen bir at verilsin , yola koyul çabucak.

kahramanımız kraliçeye teşekkür eder ve verdikleri at ile kuzeye doğru olan yolculuğuna devam eder ...