iki sene önce üç aya yakın bir süre antalyada barmenlik yaptım sezon sonu sayılırdı, orada görevime başlamamın 10-15 gün sonrasında amerikalı bir kızla tanıştım catherineydi ismi gel zaman git zaman bu karıyla samimiyet kurduk basbayağı sevgili olduk, bunun amerikaya dönme zamanı geldi bana dedi ki ne zamana kadar çalışırsın burada, tahminen 2-3 ay daha dururum dedim, tamam dedi bu benim skype adresim buradaki işinde kazandığın paradan kendine biraz harçlık biriktir ben uçak biletlerini yollayacağım vize işlemlerini falan halledeceğim buradan ayrıldıktan sonra amerikaya gel sana gezdireyim eğer beğenirsen orada benimle yaşarsın, karı bunları diyince benim gözler dolar işareti oldu benden 3-5 yaş büyüktü ama zengin biriydi ne iş yaptığını falan sormuştum ama cevap vermemişti geçiştirmişti daha doğrusu, neler çevirdiğini amerikaya gidince çok daha iyi anlayacaktım, tamam dedim geleceğim sonra gitti ülkesine, tabi ben heyecanlandım içim kıpır kıpır biletimi vizemi falan herşeyi ayarlayacak cebime harçlığımı koyup amerikaya gidecektim, yoğun çalıştığımız için bilgisayara falan çok vakit ayıramıyordum bunun amerikaya dönmesini takriben 3-4 hafta sonra pcye oturdum aklıma bunun skype adresi geldi ekledim açıktı konuşmaya başladık

bunlar beni görünce böyle hepsi birden dönüp baktılar, birşey demem gerekiyordu ama ne diyeceğimi bilemedim, ev sahibi olduğunu tahmin ettiğim adam elini uzattı tokalaştık refleks ile adamı kendime çekip kafa tokuşturdum millet bana bakıyor amk, sonradan dank etti im sorry dedim henüz bugün geldim bizim orada bu şekilde selamlaşılır, böyle diyince güldü hepsi no problem men dedi welcome, onlar gülünce ben de güldüm, bu içeriden avradına seslendi misafirimiz var bir tabak daha getir diye, oturduk masaya nereden geldin falan dediler turkey dedim, bunlardan negatif tepki beklerken hiçte öyle bir tepki vermediler, aksine çoğunluğu daha önce türkiyeye tatile falan gelmiş tiplermiş, birisi başladı kusadasi kushadasi very good falan, diğer atladı istanbul topkapi palace falan, oh dedim ön yargılı değiller aksine çok seviyorlarmış bizim ülkeyi, tamam dedim gonşularla iyi anlaşıcaz, bunların mangal bizdeki gibi el kadar değil buzdolabı kadar kocaman birşey, üzerinde rahat 5 kilo et var biz de tahminen 7-8 kişiyiz hep erkek karılar içerde tabak falan hazırlıyorlarmış neyse kısa süre sonra onlar da geldi yanımıza, adam tanıştırdı beni bayanlarla, içimden düşünüyorum şimdi bu karılara atlasam bu adamlar bişey demezler mi batının genişliğini denesem falan diyorum, sonra da dur olm daha yeni geldin sakin ol diyorum kendime, ev sahibi dedi ki hangi evde oturuyorsun aha dedin şu garşıda, adamın yüzü düştü böyle diyince

ben biraz basket oynayacağım eşyalarıma dokunma sakın diyerek çıktı hücreden, ben yattım ranzaya düşünmeye başladım burdan nasıl kurtulabilirdim, bir yanımda los zetas diğer yanımda fbi, bunların üzerine bir de hapishanede pgibopat mahkumlar ile uğraşıyordum, kendime bir yol çizmem lazımdı, kısaca tarafımı seçip savaşa katılmalıydım, korkak olursam ve öyle davranırsam hapishanede beni parçalarlardı, fbi'ın yanında yer alırsam ve bunu mahkumlar ile kartel öğrenirse onlar parçalardı, kartelin ya da mahkumların yanında yer alırsam fbi parçalardı, kısaca kafam allak bullak olmuştu, derken ampul yandı, madem öyle ben de gardiyanların tarafını seçerim diye düşündüm, en mantıklısı o gibi duruyordu, sonuçta gardiyanlarla aram iyi olursa bana içeride mahkumlar dokunamazdı kartel dokunamazdı fbi ile içerden çıkmadan bana birşey yapamazdı, en azından ben öyle düşünüyordum, tamam dedim baş gardiyana yalakalık yapayım, çıktım hücreden baş gardiyan oturuyordu üst tarafta selam verdim, bu ağzında sakız sallamadı beni, konuşmaya başladım ben türkiyeden geliyorum diye, bu gıcık gıcık sakız çiğneyerek bana bakıyor, bir türlü ilgisini çekemedim itin, sonunda onun ilgisini neyin çekeceğini buldum, babam türkiyede çok zengin dolar milyarderi ben turistim bana yardım eder misin dedim, dolar ve milyarder lafını duyan gardiyan doğruldu ayağa kalktı kanıtla dedi, telefon etmem lazım kanıtlayacağım dedim, takip ett dedi follow me, gittim peşinden cebinden telefon çıkardı ara dedi, babamı aradım sövdü nerdesin kayıplara karıştın gezmeye gidiyom diye gittin yoksun ortada falan sövüyor sonra sakinleşti baba dedim yardım et tutuklandım, gardiyan bana baktı çabuk ol dedi, hızlıca babama özet geçtim olayı konsolosluğu heryeri devreye sokun burda beni doğrayacaklar, tamam şimdi direk bir avukata gidiyorum dedi babam kapattık telefonu, gardiyan bana baktı, babam para yollayacak sana dedim bu güldü hoşuna gitti, harbiden para yollayacak sandı ne parası yollayacak babam dönerci

bu bana gayet sıcak konuşuyordu cameraları açtık birbirimize sevgi gösterilerinde bulunuyoruz ben buna show your boobs baby falan diyorum kıt ingilizcemle bu nazlanıyor kezbana bağlıyor falan, ne zaman geliyorsun dedi, daha işler devam ediyor şu an gelmem zor ama kısa süre sonra yanındayım my darling falan yardırıyorum ben, amacım karı vazgeçmesin beni zütürmekten bu fırsat kaç kez ele geçer beleşe amerikaya konacağım, otellerde 1000 liraya barmenlik yapmaktansa amerikada kendime başka fırsatlar bulabilirim diye düşünüyorum, böyle böyle 2-3 haftada bir konuşmaya başladık skype vasıtasıyla, sonunda benim otelin sezon kapandı cebimde de 1000 dolara yakın para birikmiş dedim buna hazırım ben yolla bileti falan, tamam dedi şimdi ben senin vize işlemlerini buradan halledeceğim ama konsolosluğa gidip alacaksın vizeni sorun çıkmayacaktır şirket üzerinden yolluyorum çünkü dedi, tamam dedim no problem, memleket angara olduğu için konsolosluğa orada gittim pasaportla kısa zamanda vizemi elime tutuşturdular, neyse bu da benim biletleri almış turkish airlinesten san diego havalimanına inicem, neyse otobüsle angaradan istanbula gittim karı bileti istanbul üzerinden almış, atatürk havalimanından check in yaptırdım bana dedi ki görevli beyefendi siz yan taraftan yaptıracaksınız, baktım yanda business yazıyor, vardım oraya yaptılar checkini verdim valizleri, bizi milletten önce uçağa soktular en öne oturttular, ulan koltuk bizim evden büyük, elime portakal suyu tutuşturdular ama rahat edemiyorum bir türlü ortamda sırıtıyorum bir de rahat gideyim diye altıma çakma nike eşofman giymiştim üstümde süveter vardı, etraftakiler takım elbiseli tipler, saçları yapılı kadınlar, neyse pilot bastı gaza

kalktı uçak ben koltuğa gömüldüm eziş büzüş şekilde resmen aşağılık kompleksine girdim, çaktırmadan etraftaki godomanları kesiyorum, aha diyorum şu garanti amerikan şunun tipten belli türk falan, alışmışım topkek salla çay ikilisine portakal suları fındıklar falan kendimi paşa zannetmeye başladım, hostesler de harbiden güzel oluyormuş diyorum kendi kendime, yandaki koltukta da kel kravatlı falan bir adam oturmuş, yolculuk nereye dedim, san diegoya dedi kahkaha attı, güya benle dalga geçiyordu sonucta hepimiz aynı yere gidiyoruz gibisinden, o anlamda sormadım dedim sonuçta ülkemizden amerikanın her yerine uçak yok belki san diegodan başka bir yere geçeceksiniz ve san diegoyu sadece transit yolculuk için kullanacaksınız dedim ve yüzüne bakıp gülümsedim bozuldu it, bu lafımdan sonra yolculuk boyu bir daha konuşmadık adamla soruma da cevap vermedi ben de üstelemedim, uzun bir süreden sonra san diegoya vardık indim uçaktan uzunca bir koridordan geçince bagaj alma yerine gittim bantlamıştım bagajı koli bandıyla açılmasın diye, bantından tanıdım benim bagajı aldım elime karı beni bekliyordu sarıldık falan, ben hala inanamıyordum, bu arabasıyla gelmiş hemde mercedes aha oğlum faik dedim köşeyi döndün bu karıyla evlenip paraya konman lazım

bağa bi hat alalım babamgil merak eder dedim, tamam dedi kenara çekti tabelasında at&t yazan bir dükkana girdi 10 dk sonra elinde hatla döndü, taktım benim samsung galaxy y'ye sana yeni bir telefon alalım dedi elimdekini görünce, gücüme gitti ama beleş olduğu için o alacağı için alalım diyip gülümsedim fazla gurur yapmadım, long beachin içinden geçip diğer taraftan şehir dışına doğru giderken bu sağa döndü, orada müstakil evlerin olduğu bir yere saptı sonunda bunun eve geldik vay be dedim filmdeyim sanki, evin çok şugarmış dedim gülümsedi girdik içeri ama içerisi dışarısı kadar güzel değildi, halı neyim yok amk evinde, dedim sana bi halı alalım o nedir dedi, ingilizcesini bilmiyordum ki yere seriyon ya dedim tüylü böyle el dokuması, anlamadı ben de uzatmadım bu direk pcye geçti bende yanına oturdum maillerine bakıyordu benim çıkmam gerek sen dinlen uyu biraz dedi, tamam dedim ama hiç uyuyasım yoktu bu çıktı gitti, ben de evi gezdim biraz karının odaya çıkıp iç çamaşırlarına falan elledim vibratör falan var mı aradım oraları ama bulamadım, bayağı yorgundum ama gram uykum yoktu heyecan ve gezme isteği vardı, dedim nasılsa çat pat ingilizce biliyorum çıkayım dışarı gezeyim, çıktım karşıdaki evin bağçada mangar yapıyorlarmış vardım yanlarına kaynaşayım diye

sanki uçsuz bucaksız devasa upuzun yollar, git git bitmiyor, utaha kadar hiç konuşmadık vegastan utah 7-8 saat falan sürüyor, orada bir mola verdik lokantanın birine oturduk, içinde olduğum duruma rağmen espri kabiliyetimi kaybetmemeye çalışıyordum her zaman yabancı bir ülkede trollük yapmak istemişimdir, bir tane güzelcene kız geldi ne istersiniz dedi, oralet dedim hayvan gibi güldüm sonra, ama ne catherine ne garson gülmedi anlamadılar çünkü, what dedi garson coffe dedim suratımı astım oturdum, catherine bana baktı birşey yemeyecek misin dedi, hızlıca karar vermeliydim ya trip atıp yemem diyecektim ya aç karnımı doyuracaktım tabiki 2. sini seçtim, masayı donattırdım hepsini de yedim, giderken de 20 dolar hediye çeki verdiler, bu ne için dedim her hafta en çok yemek yiyene veriyorlarmış promosyon gibi birşeymiş, bozula bozula utana sıkıla çeki aldım, bu çeki hemen kullanabiliyoz mu bacım dedim kasiyere, tabiki dedi, tağam dedim bana bi yolluk yap burger neyim goy poçete yolda yirim, yaptı bu 20 dolarlık bi paket çıktık sonra kenara park edip arabada biraz uyuduk akşam oldu, ben süreyim diyorum amerikan ehliyetin yok diyor, türk ehliyetim de yok aq, nolacak diyorum görmez polisler, burada cezası çok büyük diyor, yav diyorum ver şu direksiyonu birşey olmaz, zorla geçtim direksiyona, uyuduk ama az uyuduk ben yolda da uyuya uyuya gidiyordum ama sen biraz daha uyu yoruldun hep sen sürdün dedim, tamam teşekkürler dedi bu uyudu ben de ehliyetsiz araba sürüyordum resmen amerikada, wyominge kadar sorunsuz sürdüm 10 saate yakın sürüyor wyominge gidene kadar poşetteki yolluğu yedim, bu kah uyuyor kah uyanıyordu, ama benim de sağlam uykum gelmişti 10 saattir aralıksız sürüyordum sadece benzin almak ve wc icin duruyordum

sarıldılar birbirlerine kapıda, içeri geçin dedi teyze, bu duymazdın geldi acil araba lazım sofia dedi, ben icimden düsünüyorum ebesi yaşındaki karıya ismiyle hitap ediyor diye, girelim oturalım biraz istersen dedim sakinleşirsin hem, olmaz dedi hemen gitmemiz lazım, iyi dedim sen bilirsin, bu içeriden araba anahtarı getirdi, evin arkasında garaj vardı açıktı kapısı içeride ölmüş gömeni yok 50 senelik bir cadillac yatıyor, beni gülme tuttu bunla yürüyerek bile bizi bulurlar diye geçirdim içimden ama başka çare yoktu mecburen gidecektik, atladık arabaya cath ile birlikte bu geldiğimiz yöne doğru sürmeye başladı, burası havalimanı yolu değil mi dedim evet dedi aynı zamanda mekgiba yolu, tijuanaya gidiyoruz pasaportun yanında değil mi dedi evet de mekgibada ne yapacağız dedim, tijuanaya gidip durumu bildireceğiz, beni neye bulaştırdın catherine dedim, henüz bulaştırmadım ikimiz artık bu yolda birlikteyiz dedi, bulunduğumuz yer ile mekgiba sınırı bayağı yakınmış havalimanının oradan geçtikten tahmini 1 saat sonra falan mekgiba sınırına vardık yani toplamda 2-3 saatlik bir yolculuk sonucu mekgibaya geçtik, elini kolunu sallayarak geçiyorsun eğer amerikan vatandaşıysan, ben de american vizesi olduğu için geçebiliyorum ikimiz de sorunsuz geçtik, tijuana diye bir şehre vardık zaten amerikanın dibiymiş orada hayatımda gördüğüm en büyük evin önüne park etti bu, sen bekle arabada dedi tamam dedim 20 dk sonra kel iri yarı çekik gözlü bir herif arabanın kapısını çaldı buyur dedim eliyle gel işareti yaptı, takip ettim evin içini gezmek 1.5 saat sürüyor anasını satayım öyle büyük ev, beni üst katta geniş bir odaya getirdi bu kapıda durdu girdim içeri, içerde kısa boylu tıknaz esmer bir herif yanında catherine, adamın elinde baretta tabanca bana baktı, catherine adama ispanyolca olduğunu tahmin ettiğim dilde birşeyler söyledi sonra odadan çıktık, catherine bana bir çanta verdi louis vuitton marka küçük bir erkek el çantası ne var bunda dedim

atladık arabaya bir buçuk saat falan gittik sessizce full sahil boyu gidiyoruz ben yorgunum konuşasım yok karı da niyeyse pek konuşmuyor, havalimanı da denizin dibindeydi zaten, senin ev tam olarak nerede dedim, long beachte dedi, sanki biliyorum long beach neresi, tamam dedim good, vardık ki long beache gökdelenlerle dolu bir şehir sanırsın new york, bir an kafam new yorka gitti burası new york değil mi gıı dedim, bu kahkaha attı amerikada şehirler birbirine benzer dedi, iyi dedim new yorka da gideriz demi gezmeye her yere gideceğiz dedi güldü çocuk gibi seviniyordum amk yanımda güzel bir kız altımızda mercedes long beache geldik karıda para da vardı onun parayı da yerdim burda, tabi o pembe bir rüyaymış gerçekler kısa süre sonra ortaya çıkacaktı

Gardiyanla konustum ve johnun yanina gectim gece yarisi olmustu ben kanepede biraz dinlenirken dalmisim johnun 30 cm yannani sokmasiyla irkildim ve daha sonra deliler gibi yapistim dudagina buda boyle bi animdir

Az buçuk ingilizceyle piyasanın anasını gibtin amk

catherine? dedi evet dedim my darling, sonra gülümsedi ama yalandan bir gülümsemeydi bu, burada olduğunu biliyor mu dedi hayır dedim işi vardı gitti ben de sizlerle tanışayım diye buraya geldim, come here dedi ayağa kalktı elini omzuma attı bahçede dolaşarak anlatmaya başladı bana, ne zaman tanıştın cath ile dedi, tatilde tanıştık ben orada barmendim bu karı da orada tatil yapıyordu ben de buraya gezmeye geldim eğer beğenirsem cath ile burada kalacağım dedim, peki cathın kocasının hapiste olduğunu biliyor musun? NE? nasıl? cath evli mi dedim, hem de 4 yıldır dedi, ben şok olmuş vaziyette kalakaldım ayakta, en kısa zamanda ülkene geri dön dedi, adama cevap dahi veremedim çok üstü kapalı konuşuyordu, sanki beni bir beladan kurtarmaya çalışıyor ama bildiklerini anlatamıyor gibiydi, bileğini gösterdi bir dövme vardı sonra anlamadığım bir dilde birşeyler söyledi arkasına dönüp masadakilere, herkes elini havaya kaldırıp bileklerini bana çevirdiler, bu nedir dedim, bu dedi kardeşliğimizin bir simgesi daha fazla burada kalmana gerek yok en kısa zamanda da ülkene dön, kapıyı gösterdi kısaca ben şok olmuş vaziyette cathın evine gittim onu beklemeye başladım, neler çeviriyordu ne kardeşliği ne evliliği soracak çok sorum vardı, bir an kaçmayı düşündüm ama yol bilmem iz bilmem cebimdeki para yeter miydi, bir de catherinenın ağzından dinlemek lazımdı mevzuyu bunları düşünürken koltukta uyuyakalmışım kapı sesiyle uyandım catherine gelmişti saate baktım gece 2

okuyan yorum atsın baylar

uyuşturucu dedi, ulan dedim bari yalan söyle kandır beni açık açık niye uyuşturucu var diyon gahbe, ee dedim kuryelik mi yapacağız, içerdekinin bize yardım etmesi için bu malı güney dakotaya sokmamız lazım, lan diyorum bari mal kaçırma işi yapıyorsun dakota da ne işin var, new yorka kaçır san franciscoya kaçır hiç olmazsa gezilir turistik seyahat olur, yok güney dakotaya gidecekmiş mal, iyi dedim ben karışmam bu pis işlere bulaşmam yanında gelirim ama başka çarem yok, bari dedim adam gibi bir araba kiralayalım bu ne aq bu arabayla dakotaya 1 ayda varrız, neyse tekrar amerikaya girdik arabadan bir harita çıkardı bu, elime aldım bakıyorum, lan dedim aha dakota yolu üzerinde vegas var oraya gidelim merak ediyorum, farkında mısın dedi içinde bulunduğumuz durumun, nolacak dedim zaten o yoldan geçeceğiz biraz las vegasta kalsak merak ediyorum işte, neyse dedi oraya varınca düşünürüz, resmen lunaparka gitmek isteyen oğluyla onu kandıran annesi gibi bir durumdaydık, sınırı geçince araba kiraladık bu arabayı da bir otoparka bıraktık, haritaya baktım güney dakotaya istikamet san diego-vegas-utah-wyoming ve sonunda güney dakota, bu istikamette ilerlerken ilk hedef olan vegasa vardık, bir gece burda kalalım dedim zor bela ikna ettim, vardık bir otele ben direk kumarhaneye koştum, 1000 doları da orada kaybettim üzerimde çakma nike üzerimde süveter cebimde pasaport kaldım öylece, karıdan 100 dolar harçlık istedim verdi o da ama nasıl utandım, bir gece orada yattık ertesi gün yola devam ettik

bu gülümseyerek yanıma geldi bana sarılacaktı geriye ittim bunu demek evlisin ha dedim, bu şok oldu evli olduğunu öğrendiğimi görünce, açıklayabilirim dedi, neyi açıklayacaksın lan dedim bana uçak bileti ayarla parasını vereceğim 1000 dolar param var al dedim bilet ayarla çabuk dedim, bu oturdu ağlamaya başladı, ben de acıdım haline tamam dedim açıkla bakalım, kocam dedi anton mekgibalı bir uyuşturucu satıcısı ilk başlarda uyuşturucu satıcısı olduğunu bilmiyordum beni sevdiğini sanmıştım ama sadece amerikada kalabilmek için beni kullanmış, bunu anladığımda çoktan evliydik ve şimdi ise benden boşanmıyor tehdit ediyor, en sonunda yakalanıp hapse girdi 12 sene daha orada kalacak yani sadece kağıt üstünde evliyiz dedi, bunu duyunca biraz yumuşadım, karşıdaki adam dedim bana ülkene dön dedi bileğinde dövme gösterdi falan dedim, bu bana baktı şaşırmış halde, oraya mı gittin dedi, evet dedim, niye gidiyorsun bana söylemeden dedi, sen acil çıktın ben de komşularla tanışmak istedim dedim, bu ayağa kalkıp evin içinde dolanmaya başladı, buradan gitmeliyiz diyordu, kim onlar dedim, antonun kardeşi o evin sahibi diğerleri de akrabaları dedi, ne diyorsun ya dedim neler oluyor beni neyin içine soktun, yürü dedi gidiyoruz buradan, camdan baktı karşı evin ışığı yanıyordu, muhtemelen izleniyoruz dedi, arabasız gideceğiz takip et beni dedi, evin arkadan çıktık yürüyerek araba evin ön tarafındaydı arabaya binersek kaçtığımızı anlarlardı bayağı bir yürüdük sonra bu bir evin kapısını çaldı yaşlı bir zenci kadın açtı kapıyı

yatırdılar bir odaya kapıya 2 polis diktiler bir adam geldi doktordu sanırım, beni duyabiliyor musun dedi duyuyorum dedim, bir gece gözetim altında kalacaksın şoka girmiştin şuan durumun iyi ama yine de 1 gece burada kalacaksın rutin kontroller için dedi, kafamı salladım olur diye, bu çıktıktan sonra kapıdaki polislerden biri içeri girdi, güldü bana bakıp, bileğini açtı catherinın kocasının akrabalarının bileğindeki dövmenin aynısından onda da vardı, konuşursan bitersin dedi, ben şoku atlatamadan şaşkınlık içinde adamın yüzüne bakıyordum, çıktı gitti odadan, kendi kendime düşünmeye başladım, bu adamlar polisin içinde bile varsa konuşursam bana neler yaparlardı, ertesi gün tekrar polis merkezine zütürdüler oradan Mike Durfee eyalet cezavine sevk ettiler, bir arabaya bindik 20-30 kişi ellerimiz bağlı kimimizde gri kimimizde turuncu kıyafetler, resmen tutuklanmıştım karının parasını yemek için geldiğim amerikada, ulan dedim niye geldin buraya rahatın yerindeydi türkiyede, bu düşüncelerle hapishaneye vardık bizi sıraya dizdiler, sonra kağıttan ismimizi ve şu tarihte mahkemeniz var diye okudular herkesin ismi ve mahkeme tarihi okundu, benim mahkeme 2 hafta sonraydı kendimi nasıl savunacaktım bilmiyordum, bizi 4 er kişilik gruplar halinde ayırdılar herkesi farklı bölüme koyacaklardı sanırım suçun şiddetine göre, beni ve yanımdaki 3 kişiyi önde zenci bir gardiyan arkada biz girdik içeri 2 katlı ortada yemek masaları yan yana 2 şer kişilik hücreler halindeydi herkes bize bakıyordu

ulan sevinsem mi üzülsem mi bilemedim sevinç ağır basıyordu çünkü dolar milyarderi chapo bana özel karı yollamıştı beni buradan kurtarcaktı en önemlisi chapo bir dolar milyarderi idi ve onunla iyi geçinirsem hem benim 10 milyonu verir üzerine fazla para bile verirdi beni asıl ilgilendiren heyacanlandıran buydu, üzülecek taraf ise daha 4-5 ay burada kalacak olmamdı, bu düşüncelerle girdim tekrardan içeri direk hücreme geçtim, bizim seri katil dayı elinde kalem kağıt birşeyler çiziyordu, hayırdır dayı nöğrüyon ne yazıyon dedim, sallamadı beni, ben de bozulup yattım düşüncelere daldım sonra öğlen yemeğinin alarm sesi ile kendime geldim kalktım dayı dedim ben yemeğe gidiyorum gel kafayı sıyıracan burda dura dura, yine sallamadı iyi dedim ne halin varsa gör, gittim tek başıma oturdum yemek yiyordum omzuma bir el dokundu yanıma biri oturdu baktım bu johndu, artık seni koruyacak kimse kalmadı biliyorsun değil mi dedi, ulan herkes biliyordu chaponun tüydüğünü ama kimse birbirine söylemiyordu bu nasıl bir düzendi böyle resmen çürümüştü amerikan adalet sistemi, chapo para ile resmen koca hapishaneyi satın almıştı, korunmaya ihtiyacım yok çüksüz diyip elimdeki tabldotu bu itin yüzüne vurdum bu kendine gelemeden kalktım baş gardiyanın yanına koştum saldırdı bana john diye gösterdim diğer gardiyanlar koşup döve döve bunu ıslah koğuşuna zütürdüler 3 gün rahattım yani, bizim baş gardiyan güldü bana bir sorunun olursa bana gel chapo ödemesini yaptı dedi, ulan chapo ne baba adamsın dedim kendi kendime duygulandım, herif benim için gardiyanlara bile binlerce dolar ödemişti, hiçbirşey demeden gardiyanın yanından ayrıldım duşa girdim

wyominge geldiğimizde bu uyuyordu kaldırdım bunu, uykum geldi ya sen sür ya bir gece burada kalalım dedim, tutulmuş her tarafım süremem burada kalalım bir gece dedi bir otel bulduk, yedik içtik uyuduk ertesi gün sabah dakotaya doğru yola çıktık, yine ben sürüyordum bunun ağrıları hala geçmemişti, bu da beni makam şoförü gibi kullanmaya alıştı keşke teklif etmeseydim de hep bu sürseydi diye düşünmeye başladım, 7-8 saat sonra güney dakota sınırına geldik, hobaa polis çevirmesi vardı çok yaklaşınca farkettim resmen 20 metre ilerde ben durdum polisler bana ben polislere bakıyoruz yanımdaki karı uyuyor, kalk dedim yer değiştirelim bu uyku sersemi ne yeri diyor, yav diyorum karşıya bak bi baktı bu, şoka girdi aha dedim şimdi belaya çattık işte, polisler direk silahları çıkarıp arabanın etrafını sardılar, lan diyorum noluyor sıkacaklar resmen ingilizce birşeyler söylüyorlar bağıra bağıra anlamadım, kız çabuk çık arabadan ellerini başının üzerine koyup yere yat dedi aynısını kendisi de yaptı resmen asfalta yattım ellerim arkada polis kelepçeledi, niye böyle bir muamele yapıyorsunuz dedim, neden çevirmeye 20 metre kala arabayı durdurdun şüphelisin dedi, inmeseydim arabadan ne olacaktı dedim, vurulacaktın dedi, vay lan dedim en medeni ülke derler ama insan hayatı ucuz ha, tamam dedim no problem, ehliyet nerede dedi cevap veremedim bir yandan arabayı arıyorlar bana verilen louis vuitton çantayı buldular içini açtı polis beyaz 5 tane paket çıktı, beni polis aracına zütürürken haklarımı sayıyordu, susma hakkını kullanabilirsinden sonrasını duymadım şoka girmiştim polis arabasına koydular beni, cathı diğer arabaya koydular zütürdüler polis merkezine, ben şoktan çıkamamıştım hala polis merkezinde sordukları hiçbirşeye cevap veremiyordum hastaneye sevk ettiler

kafamdaki plan şuydu herkesle iyi geçinip bir an evvel türkiyeye dönmek, davulun sesi uzaktan hoş gelir hesabı niye fbi ile birlik olmak varken riske girdin diyecekler olabilir, şöyle izah edeyim eğer ben fbi'ın her dediğini yapsaydım işleri bitince bildiklerimden ötürü beni harcamayacaklarının garantisi var mı? tim'in güvenilebilir biri olduğuna nasıl emin olabilirim? gardiyanlar altı üstü memur insanlar akşam evlerine giden çoluk çocuk sahibi halktan adamlar, uyuşturucu çetesine mi, aralarında katil hırsız pgibopat bulunan mahkumlara mı, iş yaptırıp işi bitince harcayan fbi denen oluşuma mı güveneyim, en mantıklısı gardiyanlar gibi geliyordu o zaman, hücreme döndüm düşünmeye başladım zamanım kısıtlıydı, babam para gönderecek bahanesi ile baş gardiyanı uzun süre oyalayamazdım, eğer yalan söylediğimi anlarsa bana neler neler yapardı zira amerikan hapishanesinin ağası gardiyandır, kafamda kurduğum plana göre fbi'a sizleyim diyecektim, gardiyanı parayla oyalayacaktım, mafyaya ise ötmeyeceğimi garanti edip karşılığında bana zarar vermemelerini isteyecektim, ben bu düşüncelerle birkaç günü sorunsuz geçirdim bir sabah uyandığımda ise kalabalığın giriş kısmında toplandığını gördüm hücremin kapısından bakınca irkildim, hiç hesaba katmadığım bir şey olmuştu çüksüz john hastaneden çıkıp tekrar hapise dönmüştü, onu hiç hesaba katmamıştım intikdıbını almak isteyecekti peki ondan nasıl kurtulabilirdim, gruplardan birine katılıp kendimi sağlama almak zorundaydım, ilk olarak timothy'i buldum ve durumu anlattım, eğer kavgaya karışırlarsa hapiste şüphe çekeceklerini ve başımın çaresine bakmam gerektiğini söyledi, çember daralıyordu hücreme döndüm yattım ranzaya kapıda iri bir siluet belirdi bu gelen johndu

sevinmiştim ilk günden matthewden kurtulacağım için gardiyana gittim ben john'un hücresinde kalmak istiyorum dedim, bana baktı süzdü emin misin dedi, evet dedim, peki sen bilirsin dedi kalabilirsin dedi, bu kadar mı dedim bu kadar basit mi, ne istiyorsun ha dedi, tamam tamam sorun yok, gittim hücreye matthew yatmış birşeyler yazıyordu bir deftere yerdeki eşyalarımı aldım tam çıkarken ranzadan inip kolumu tuttu, nereye kız dedi, hücre değiştiriyorum dedim, iyi düşün dedi burası güvenilir bir yer değil, ulan senden daha kafası kırığı çıkmaz burda, ama erken konuşmuştum, sen bilirsin dedi peki kimin hücresine gideceksin john dedim, bu bağıra bağıra gülmeye başladı, tamam dostum dedi iyi şanslar, çıktım hücreden kıllanmıştım niye hem gardiyan hem bu zenci böyle davranmıştı, vardım john'un yanına birlikte bunun hücresine gittik nerede yatıyorsun sen dedim, üstte yatıyorum ama eğer istersen altta da yatabilirim dedi, ulan dedim ne iyi insanlar var bi şu zenciye bak bir de john'a bak, yok rahatsız olma dedim ben altta yatarım, alarm gibi birşey çaldı yüksek sesle yemek duyurusuymuş, gittik johnla yemeklerimizi aldık tuhaftı yemekler lapa gibi böyle herşeyin dozu lapa kıvamındaydı yani imkan olsa yemezdim ama mecburduk, birlikte geçtik oturduk uzunca bir masaydı, diğerleri john'a hey john yeni kızını bulmuşsun adamım falan diyorlardı, john'a baktım ne diyor bu lavuklar gibisinden, sen takılma onlara dedi iyi dedim ama kafama takılmıştı bu milletin tavırları söyledikleri falan, akşam 7 gibi hücreye girme zorunluluğu var girdik hücreye geçtim ranzama