anafor burada konuşacak bugün

ankarada değilim panpa yarın işim var bide.

ajite edeyim mi?

benim kardeşim doğduğundan beri hasta. duyma problemleri çekti, 5 yaşına kadar ses geçmedi kulaklarından. derdini anlatamamanın acizliği ise hırçınlaştırdı onu her geçen gün. taaa o zamanlarda bizim göremediğimiz şeyleri görüp korkarak yaşıyordu garibim. bir sürü muskadır filan... neyse rahatsızlıkları yaşıyla beraber artı da artı, çok nadir görülen anemi türlerinden biri yüzünden ölmeye yaklaştı. rehabilitasyon merkezlerinde, özel eğitimlerde geçti zamanı. %80'lik bir raporu var. annem okuttu onu. veya annem liseye kadar onunla okudu, bilemedim. 19 yaşında bir hastalandı ki sormayın. şizofreni teşhisi, hastaneye yatırılmalar filan. kötü zamanlar geçirdik, en fazla da o geçirdi. şimdilerde günde 15'i aşan ilaç kullanarak topluma karışıyor. kendisi gibi engelli bir sevdiği var hatta.

arkadaşlar demişler, insan en büyük derdin kendisinde olduğunu düşünürmüş filan... yahu en büyük dertli benim demedim ki, rahat olun. şükretmesini de isyan etmesini de biliriz.

sıkılır gibi oldum. yarın eskişehir'e gidesim var. gidip de gezesim.

onsekizbin entry girerek ne boş beleş adam olduğumu da kanıtlamış durumdayım. yazık inci, sana harcanan zamana yazık.

upskirten, hala üzülüyorum sana, sana ve gidişine.

cocka da askere gitti zaten:(((

şimdi merak ettiğim bir şey var. bir kadın ile bir erkek arkadaş olamaz mı? hep mi ateş barut ilişkisi olur?

kimse yok mu lan:(

varım ama hep burda olmayacak gibiyim

hmm

eee hala burada mısın hiper?

he ya ağaçlara dalma mevzun özellikle hoşuma gitti ehehehe çocukluğuma tekrar döndüm. yazmaya devam edersen okurum:)

pek yazasım yok be gülo. malum, insan belli bir süre sonra boşalmış gibi oluyor. mallaşıyor içini fazla dökünce. ben günlük hayatta da böyleyim, çok konuşurum, sonra da kendi konuşmamdan başım ağrır.

ben küçükken o ağaçları görmeliydin. bir metrelik bir kız çocuğu hayal et.

hemen de küçük bir kız çocuğuna bağlamışsın bakıyorum da feminist karı ahahahaha

ben de çocukken çok dalardım. özellikle çağla ağaçlarına.. cepleri çağlalarla doldururduk sonra karnımız ağrır yiyemezdik en uzağa kim fırlatacak diye ziyan ederdik falan. çocukluğumuz güzeldi be şimdikilere bakıyorum da gerçekten tak gibi çocukluk yaşıyorlar. çocukken hayalimizde amasörlü bianchi bigiblet vardı. şimdikiler bilgisayarı hayal ediyorlar amk.

hiper çağla çekti lan canım. hem çağla ağacı ne amk, ya kayısı, ya badem:))

bu arada bisan bigibletim vardı, boyum kadar.

çağla ağacı insanın kendine yakışa... kayısı işte olm olmamış kayısıya çağla derdik ehehehe

benimki de bisan mountain di.küçük bir şehirde büyüdüm. bütün şehri dolanıyordum desem yalan olmaz. sabahın köründe evden çıkar akşamın bir vaktinde dönerdim.hey gidi günler ne güzeldi o zamanlardaki arkadaşlıklar falan eve gelmek istemezdik anacım. öyle güzeldi o zamanlar.

ohaa ta ben dışarı çıkmadan vardı bu başlık, panpa sana güzel bi şarap, italya fransa ortak yapımı bir film bi de hem ruhdan hem amdan anlayan bi adam lazım(ben değilim lan 3. kriterin yarısı tutmuyo ama hangi yarısı olduğunu söylemyeceğim) bu arada çoook sıcak

bizle nie konuşmuon ki

@118 çağla zütür konuşsun lan. şaka maka olsa da yesek.

abi herkesle konuşurum, adam olan herkesle.