anafor burada konuşacak bugün

ben pembe rengi çok severim. hemen hemen bütün kadınlarda sever, yedisinden yetmişine, marjinal oldum sanıp da siyaha batanları saymıyorum.

bu binlerce yıldır kadına yüklenen bir görevdir işin aslı. demişlerdir kadına taa fii tarihinde, "sen elinin hamuruyla karışma erkek işine." eee kadına düşmüş avcılık dışındaki ayak işleri.

toplayıcılık görevini layıkıyla yerine getirmiş kadın da. sepetine hep atmış olgunlaşmış meyveleri, pempe pembe, sulu sulu tanecikleri.

erkeğini seçerken de pembe yanaklıları seçmiş, sağlıklı olanı budur diye. malum çocuk doğuracak, sağlam olsun adam.

işte o günlerden bugünlere gelindiğinde toplayıcılık kendini alışveriş tutkunluğuna bırakmıştır. pembelerse, hep aynı:))

dondurma sever misiniz? ben bayılırım. ama açık, dövme dondurma seviyorum ben. paket dondurmanın ikiyüzlülüğüne katlanamıyorum. bir de meybuz vardı ya:)) en çok böğürtlenlisini severdim, koyu mor.

ankaralılar bilir, fatih'i. ben orada 12 sene yaşadım. müstakil bir evimiz vardı, bahçesinde sayısız meyve ağacı, çiçekler, güller... bir tek bizim ev değil, tüm mahalle öyle.

bütün çocuklar sokaklarda, bigibletiyle turlayanlar, sinek ilacı arabasının arkasında koşturanlar, istop, yakantop, uzun eşek... yokuştan aşağıya tornetlerle kaymalar.

her şey bir kenara, en güzeli akşam çökünce komşunun bahçesine dalmak, cepleri doldurduktan sonra "bahçeye dalan var." diye bağırıp arkadaşı satmak:))

yazlardan bir gün, annemler ve teyzemlerle çoluk çocuk aquaparka gittik. izmirliler iyi bilir, balçova'da bir yer var. arkadaş, bin gibi eğleniyoruz filan. annem 50 yaşında kadın. gel dedik, kaydıraktan kayalım. ikili simitlerden ön tarafında teyzem, arkaya annem bindi, en uzun kaydıraktan yolladık ikisini. yukarıdan izliyorum havuza düşmelerini. bunlar neyse havuza düştüler, teyzem doğruldu, saçını filan düzeltiyor. ama annem, benim canım annem havuzun dibine çökmüş hareket etmiyor. tek bir parmağı oynamıyor kadının. sırtüstü, sanki tabuta uzanmış gibi. ben anne diye feryat figan aşağıya koşuyorum -ki kaydıraktan insem daha hızlı olurdu-. neyse teyzem farketti bir süre sonra annemin yokluğunu, baktı havuzun dibinde. birden daldı saçına asılıp çekti yukarı. annem sanki bir şey olmamış gibi su püskürttü ağzından. ne oldu bana diyor, lan ödüm takuma karıştı öldü diye. kadın şoka girmiş meğersem kaydırakta kayarken.

siz siz olun, annenizi kaydırmayın.

bir erkekte her şeyden önce ses önemlidir aga. duydun mu titretecek bedeni. öyle güzel konuşacak, öyle iyi kullanacak türkçe'yi. konuştu mu da boş konuşmayacak hani. ağzının içini gözleyeceksin, acaba ne diyecek diye. işte o erkek, tapılacak erkektir.

küçük ağacın eğitimi diye bir kitap var. okuyanlar bilir, pek güzeldir. forest carter, alır sizi, küçücük bir kızılderili çocuğun içine yerleştirir. öyle bir kitaptır bu.

Genelkurmay Başkanı Işık Koşaner istifa etti. diğerleri de tutuklu zaten. artık çatışmaya da polis gidecek.

hadi iyisiniz lan, askerlik komple kalkar.

allah hepinizin belasını versin e mi? ülkeyi sattın çırptın, bütün işe yarar insanları da içeriye tıktın. bari kepengi indirelim de gidelim ülkeden.

şakirtlerin amk ben!

bakire değilim. bakire kadınla evlenmek isteyen ikiyüzlü dürzüleri de anlamış değilim.

ha kendisi bakir olur, anlarım. ama ırzını gibtiğim elin gibinde geziyorsun, burada dahi uyduruktan bir caps koyana belki verir umuduyla yapışıyorsun. sokakta, otobüste, işyerinde, orada burada, hatta aile içerisinde sürekli taciz üstündesin. elinden gelse tecavüz edeceksin. birlikte olduğun kadınları başkalarına osbir malzemesi yapmak için dilinden düşürmezsin, sonra da sözde "delinmemiş" bir kadınla evlenmek istersin.

şimdi senin gibi bir huur çocuğuyla evlenen kadın, emin ol, en az senin kadar huurdur. çünkü başka türlü sizin yan yana gelmesi imkansızdır.

ruhu huur olanlardan korkunuz.

laf lafı açıyor, sevişmeye geldi konu.

sevişmek ibadet gibidir, inanç gibi, allah yolunda bir adım gibi.

dudakların birleşir, küçük dokunuşlar başlar, nefesini boynunda, ensende hissedersin. sonrası malum...
karışır ruhlarınız, birleşir bedenleriniz, kaybolur benlikleriniz, kenetlenir elleriniz... özeldir ve güzeldir. dudakların boynunda, dudağında, dunak'ında... her bir dokunuş, ocakta ankara ayazında kalmış gibi titretir sizi.

ama gibiş sokuş değil, sevişmek istiyorum.

hani dokunmaya kıyamazsın karşındakini. öyle aşıksındır, deli gibi...

bilfiil 10 senedir turizmle ilgileniyorum. otellerde her şeyi gördüm: uyuşturucu, beyaz kadın ticareti, mafya, silah, ölüm...

para kazanmanın da harcamanın da zevkine vardım. hap, ot, içki, sigara, her şeyi kullandım ben. denedim, aklım kalmadı bir şeyde. kendi ayaklarımın üstüne bastım uzun zaman önce. ondandır artık hiçbir şey şaşırtmaz oldu beni.

pinkgirl, eminim dikkate almazsın ama abla nasihatı olsun sana. yanlış yollardasın. belki fiilen zarar görmezsin ama içi boşalan deniz kabuklarına dönersin, koflaşırsın, kendinden nefret edersin. yapma derim, dinlemezsin. bunu da bilirim ve çekilirim.

2 senedir televizyon izlemiyorum. izleyip de canımı daha fazla sıkamam. ajitasyona gömülmüş yurdum dizilerine, filmlerine prim vermem. indiririm misler gibi yabancı dizilerimi, alırım elime meyvemi, izlerim. ama dediğim gibi taktan bir televizyon kumandasına hapsolmam.

bir de bu şakirtlerden sonra haber izlemeye de katlanamıyorum.

sevdiğim, çooook sevdiğim bir insan asker oluyor yarın. korkuyorum. fazlaca. 15 ay:/

hasret çoğalınca iç çamaşırı filan da alır, kapısına dayanırım karargâhın. biz de öyle.

megaaa, nasılsın beni hiç sevmeyen arkadaşım? umarım iyisindir.

megam, hiç izlemedim onu. sanırım kuru yaş meselesi oldu. ama hiç tak atmadım behzat ve şenyuva'ya.

mega ben de seni. yaaa aklıma gelmişken yarın mı zirve? gelecek misin?

ajite edeyim mi?

benim kardeşim doğduğundan beri hasta. duyma problemleri çekti, 5 yaşına kadar ses geçmedi kulaklarından. derdini anlatamamanın acizliği ise hırçınlaştırdı onu her geçen gün. taaa o zamanlarda bizim göremediğimiz şeyleri görüp korkarak yaşıyordu garibim. bir sürü muskadır filan... neyse rahatsızlıkları yaşıyla beraber artı da artı, çok nadir görülen anemi türlerinden biri yüzünden ölmeye yaklaştı. rehabilitasyon merkezlerinde, özel eğitimlerde geçti zamanı. %80'lik bir raporu var. annem okuttu onu. veya annem liseye kadar onunla okudu, bilemedim. 19 yaşında bir hastalandı ki sormayın. şizofreni teşhisi, hastaneye yatırılmalar filan. kötü zamanlar geçirdik, en fazla da o geçirdi. şimdilerde günde 15'i aşan ilaç kullanarak topluma karışıyor. kendisi gibi engelli bir sevdiği var hatta.

arkadaşlar demişler, insan en büyük derdin kendisinde olduğunu düşünürmüş filan... yahu en büyük dertli benim demedim ki, rahat olun. şükretmesini de isyan etmesini de biliriz.

sıkılır gibi oldum. yarın eskişehir'e gidesim var. gidip de gezesim.

onsekizbin entry girerek ne boş beleş adam olduğumu da kanıtlamış durumdayım. yazık inci, sana harcanan zamana yazık.