Tanıştırılmadık henüz…
Özür dilerim….
Benim adım Ahmet eskiden Türk Silahlı Kuvvetlerinde astsubaydım….
Eskiden dediğim işte 276 gün…
Yürüyenlerin ilk ortaya çıktığı gün..
Aklınıza gelen soruları duyar gibiyim…
Ordu hiç mi savaşmadı zombilerle diyorsunuz değil mi ?
Cevabı siz düşünmeden ben veriyim….
HAYIR…..
Ordu daha kendini koruyamadan dağıldı.
Çünkü her insan gibi ordunun içinde de hastalığı kapanlar oldu….
Ve o günden sonra Türk Silahlı Kuvvetleri kendi benliğini koruyamadan dağıldı…
ilk gün Ankaradaki genel kurmayın içini görmeliydiniz.
Heryerde üst rütbeliler vardı….
Galaksi denir ya hani…
Ondan işte…
Her yer yıldız doluydu….
Ama içi boş…
Hepsi zombiye dönüşmüş…
Anlamsız anlamsız etrafa bakınıyorlar…
Zaten o sahneyi gördükten sonra başta TRT olmak üzere bütün yayın kuruluşları evlerinizden çıkmayın konulu yayınları başlatmışlardı.
EVLERiNiZDEN ÇIKMAYIN VE YARDIM GELMESiNi BEKLEYiN

Yolda başımıza gelebilecek pusulara hazırlıksız yakalanmamak için araçlarımıza ekstradan malzeme ve mühimmat koyduk.
Kendi teçhizatlımızı da tam teşekküllü olarak kuşandıktan sonra çıkmaya hazırdık.
Hazırlanırken Burak durup durup gülüyordu. Kimse neden bu şekilde güldüğünü anlayamamıştı aslında sert bir mizacı olan adamın bu şekilde gülmesi garipti aslında.
Doğan dayanamayarak Burak’a neden güldüğünü sordu.
G.Doğu’da operasyondayken yürüyenler ile ilk karşılaştıkları anı anlattı.
Gruplarından öyle korkan adamlar çıkmıştı ki bir gece vakti bir arkadaşları tuvalete tek başına gitmemek için yanına 3 arkadaşını almış o şekilde tuvalete gitmişti.
Adamın s.çması için 3 kişi tam teçhizat giyinip gitmişlerdi diye anlattı.

Aracımızı NecatiBey caddesinin oraya koymuştuk bir zamanlar savunma bakanlığının olduğu yere. Şimdi herhâlde içi ağzına kadar yürüyen doludur.
Ara yollardan kimseye fazla görünmemeye çalışarak aracın olduğu yere kadar geldik.
Doğan hemen aracı çalıştırdı bende hemen yanına bindim ve eve doğru ilerlemeye başladık.
Etimesgut emirlerde bir evimiz var. Evde değilde aslında apartman binasının etrafını iyice korunaklı hale getirdik ve her kata kalın demir plakalar yerleştirdik hepsindede kalın kilitler var. En üst katta doğan onun bir alt katında ben kalıyorum tam karşımızda yelken düğün salonu var oranın karşısında ise bir park var.
Eskiden işten çıktığımız zaman yazları elimize maden suyu alır 15 dakka oturup dinlenirdik doğanla.
Şimdi ise perdenin arkasından temkinli bir şekilde izliyoruz dışarısını.

Doğan çok iyi bir elektronikçiydi en karışık devrelerin arasından falan kolaylıkla çıkardı o yüzden işimiz o varken daha kolay.
Gitti nerden bulduysa bilmiyorum artık güneş panelleri getirdi balkonlara yerleştirdi onları bir güzel.
Çatıya koyarsak çok dikkat çekermiş. bak bak.
Apartmanın bütün balkonlarına bu panellerden yerleştirdi.
Apartmanın tepesinde zaten büyükçe bir su deposu vardı kaynaktan su çeken, onun motoruna bakım yaptı.

Sıcak suyumuz ve elektriğimiz var. En hayati makinelere elektriği bağlıyoruz.
Buzdolabı , çamaşır makinası , bilgisayar, televizyon….
Şimdilik işimizi görecek kadar açık kalsalar yeter. sabah çıktıktan akşam dönene kadar suyumuzda ısınmış oluyor hem.
Şimdilik iyiyiz yani.
Bide şu etraftakiler olmasa.
Radyo ve televizyonda sürekli aynı yayın yapılıyor.
Olayların patlak veripte iletişim sisteminin kitlendiği andan beri hep aynı yayın.
Onu izleyip duruyoruz.
En dış kapıdaki hareket sensörü çalmaya başladı dışardan terkedilmiş gibi görünen apartmanımız aslında hiçte göründüğü gibi değildi doğanın sayesinde.
Adam her yere hareket sensörleri ve kameralar koydu. Kameralarıda aldı televizyona bağladı. Zamanında deli gibi maç izlediğimiz ekranlardan şimdi dışarıyı izliyoruz.

günlüğün 2 temmuz 2016 ve 11 temmuz 2016 tarihleri arasında kayda değecek hiç bir şey bulamadım. 9 gün boyunca doğanın elektrik devresi ile yazılar mevcut. evden dışarı çıkmamışlar sadece evde kalıp yapabilecekleri hakkında bilgi alış verişleri mevcut zaten sayfaların bir çok yerinde deformasyonlar mevcut bu yüzden bu 9 günlük arayı yazamıyorum.

Ailesini tanırdım onun zaten ailesini kaybettiğini söylemişti ondan dolayıdır bu kötü durumu.
Ailesini nasıl kaybettiği konusunda tam bir ketum ağızlı nasıl olduğunu söylemiyor o konuyu da mümkün mertebe hiç açmıyor zaten.
Yemek yemeye geldiği zaman doğana mermilerimiz bitmeden yenilerini tamamlamamız lazım dedim.
Tamam dedi oda yemekten sonra çıkalım erkenden işimizi bitirelim de gelince şu devrelere devam edicem zaten az kaldı sonra ihtiyacımız olan parça sayısıda azalıcak.

Bu sefer biraz daha sesli olarak gölge dediğimde kuyruğunu salladı ve iki kere havladı.
Doğan 1 saat sonra yanıma geldi. Hazırlanalımda çıkalım hadi Sincan’da bakılacak yerler olabilir dedi.
Tamam dedim bende ama gölge burada kalmalı.
Gölge kim dedi doğan.
Köpek havlayınca anladı.
Hayvanın yanına çömeldi ve kafasını okşarken demek adın gölge dedi.
Köpek havlamaya başladı.
Tamam dedi bu kadar hayvan severlik yeter çıkmamız lazım ve ekledi.
“Sincan büyük bir yerleşim yeri dürbünlü tüfeğini al ve birde yanına M4A1 al susturucularını tak hepsinin Toplayıcılar olabilir.”
Aynen dediği gibi yaptım tüfeğimin yanında birde M4A1 aldım yeteri kadar mühimmat ve ne olur ne olmaz diye 4 tane el bombası….

Herkes hazırlanırken Hulusi bir köşeden bizi izliyordu.
Hazırlanma işlemimiz bittikten sonra herkes aynı anda Hulusi’ye baktı.
Doğan sen gelmiyorsun herhalde neden öyle bekliyorsun dedi.
Hulusi üstüne baktı ve sizde bu şekilde silahlar varken ben yerden taş alıp atmayacağım heralde diyerek cevap verdi.
Kutay arkasında bulunan hafif makinalı bir tüfeği Hulusi’ye uzattı ve bu silah tam sana göre dedi.

Sabahın ilk ışıklarıyla hazırlanmaya başladık ikimizde ben daha ziyade susturucu takılmış dürbünlü tüfeğimi kullanırım diye düşünüyordum yanımdaki tabancamın susturucusunu takmıştım. Yanımada bolca mühimmat almıştım.
Doğan her zamanki gibi Mp5 makinalı tüfeğini almıştı. Susturucusunu taktı ve tabancasının da susturucusunu taktı. Bolca mermi ve ayrıca birkaç kalıp c4 atmıştı çantasına.
Araca atlayıp Optimum’a doğru yola çıktık sincan yolundan köprü üstüne çıktık zaten 5 dakika sürüyordu yol.
Yolun üzerinde zombilerden vardı doğan özellikle çarpmamak için çaba sarfediyordu garip bir şekilde eğer bir tedavi çıkarsa iyileşeceklerini düşünüyordu.

Alt katta hiçbir şey bulamadı.
Tekrar yanıma geldi ve bu sefer en üst kattaki Mediamarkt olan yere gitmek için harekete geçtik.
ikinci katın olduğu yer daha kalabalıktı ve merdivenlerin olduğu yeri tamamen kapatmışlardı.
Doğan sırt çantasından bir tüp çıkardı. “O ne doğan” dedim.
“Uzun süredir çantamda duruyodu demek bu iş içinmiş” dedi. çantasından çıkardığı şey 300ml insan kanıymış. Tüpü bütün gücüyle ileri doğru attığı zaman yürüyenler hızlı ama gevşek harektlerle kan tüpünün patladığı yere doğru hareketlendiler. Merdiven tamamen boşalmıştı.
Bir kat daha yukarı çıktık Mediamarkt oradaydı ama tabi baya bi yağmalanmış haldeydi. içeri dikkatle girdik hemen elektronik cihazların olduğu yere girdik ve işimize neler yarar diye bakınmaya başladık.
Doğan hemen çantasını doldurmaya başlamıştı. çok fazla yağmalanmıştı etraf bende istemsiz bir şekilde Pc oyunlarının olduğu yere ilerledim önceden buraya her geldiğimizde oyunlara bakar ve alamadığım oyunlara bakarak iç geçirirdim. Oyun reyonuna geldiğim zaman onu gördüm…

Etrafında gözüne ilişen herhangi dikkat çeken bir şey var mıydı dedi Burak.
Evet dedi Hulusi sürekli tepemden uçak geçiyordu…..
Esenboğa havalimanı dedi Kutay.
Nereden biliyorsun dedim bende.
Etrafımızda Etimesgut askeri havalimanı var ve faal bir durumu yok, Akıncılar hava üssünün olacağını sanmıyorum oranın tamamen boşaltıldığını duymuştum ama olabilir tabi dedi sonra hulusiye bakıp başka dikkat çeken bir şey var mıydı diye sordu.
Evet dedi Hulusi bir şey daha vardı sanırsam…uzaktan görmüştüm….kocaman Futbol oynayan bir heykel görmüştüm.
Pursaklar dedi doğan.

Fakat dünya o tedaviyi yapma çalışmalarını bırakalı çok uzun süre olmuştu.
Normalde Optimum’a hafta sonları sinema izlemeye veya lahmacun yada kumpir yemeye giderdik.
Şimdi onlar bizi yemesinler diye dikkatli bir şekilde yol alıyorduk.
Optimum kapısının önünde durduk. Yerde ölü insanlar vardı ve çok kötü kokuyorlardı.
Bazılarının vücutlarının yarısı yenmiş bazılarının sadece iç organlarını yemiş gerisini bırakmışlardı.
Gene kapının iki tarafında bekledik ve içerden gelen sesleri dinledik.
Sesler bizi gene yanıltmadı….
Anlamsız sesler…..
Çok fazla hemde….
içerisi onlarla dolu olmalıydı…

Gölge gene her zamanki gibi aracın kapısının önünde açılmasını bekledi kapıyı açtıktan sonra hızlı hareketler ile hemen yerine kuruldu.
Önce sincan yoluna çıkarak köprünün üzerine saptık optimum’un önünden geçerek ankara çevre yolunu takip etmeye başladık.
Hulusi karayolundan ilerlerken çevresinde olup bitenleri şaşkınlık ile izliyordu.

Mermilerimizi tamamladıktan sonra dışarı çıktık ve aracımıza binip çıkış kapısına doğru yola çıktık.
Lojmanın çıkış kapısına doğru ilerlemeye başladık arkada gölge biraz rahatsız hareketler yapmaya başlamıştı. hırlıyor ve kulaklarını dikerek etrafını incelemeye başlamıştı.
Sakin ol oğlum dedim sakinleş panik yapacak bir şey yok ama gözlerini kapıya dikmiş başka bir yere bakmıyordu.
Doğanda hayvanın bu hareketlerinden tedirgin oldu ve aracı yavaşlatıp dikkatle etrafa bakmaya başladığı sırada kapının önünde 10 kişilik bir toplayıcı grubu ile karşılaştık.
Tam bir çapulcu grubu….

bu güne ait yazılar burada bitiyor temize geçtiğim yazıları tekrar burada yazmaya devam edeceğim

günlüğün içinden yeni bir takım yazılar çıkmaya devam ediyor.
sayfalar genelde çok deforme olduğu için yazıları çok ince eleyip sık dokumam gerekiyor

“ ali bir gece annesinin odasında inlemeye benzer sesler duymuş ve odayı dinlemeye başlamış. Sabah olduğunda babasına annesinin gece neden öyle sesler çıkardığını sormuş. Babasıda annesinin hasta olduğunu söylemiş. Cin alide babasına madem hastaydı HASTA KARIYI S.KMEYE UTANMIYOMUSUN demiş “
Diyerek kendince bir fıkra anlatmıştı.
Ben pek gülmedim ama doğan gülmekten aracını sağa sola gezdirdi.
Burak telsizden devam etti.
Hastalık çıkmadan önce iNCi SÖZLÜK diye bir yer vardı internette, birisi yazmış bunu orada okumuştum…..dedi.
Burak’ın anlattığı baya bir iğrenç fıkradan sonra yolumuza bir müddet sessiz bir şekilde devam ettik.
Şehir içi yolların aksine şehirler arası yollar gayet temizdi.

12 TEMMUZ 2016…
SALI…..
ETiMESGUT…..

Aşağı yukarı üçyüz gün önce dünyada bir hastalık baş gösterdi…..
Önceleri nörmal bir grip olarak algılandı olay çünkü belirtiler normal bir grip hastalığını gösteriyordu.
Yüksek ateş…
Öksürük…
Kusma….
Antibiyotikler hiçbir işe yaramamıştı çünkü insanlar her grip vakasında antibiyotik kullandıkları için bu virüs bilinen tüm antibiyotiklere karşı dayanıklıydı..
Araştırmalar sonuç vermedi….
Virüs önüne geçen herkesi hastalandırmaya başladı.
Ve ondan sonra olanlar oldu….
Virüsün gerçek amacı….
Beyin hücrelerine ulaşmak, onları yok etmek ama hayati fonksiyonları devam ettirecek şekilde hayatta kalmasını sağlamak.
Bir hastalık virüsü için bulunmaz nimet….
Üzerinden yaşayabileceği ve onu istediği gibi kullanabileceği bir beden…..
Tamda istediği gibi oldu…
Virüsün ilk anda bulaştığı milyonlarca kişi öldükten kısa bir süre sonra yürüyenlere dönüştüler….

Çok uzun bir süre yürümeye devam ettik.
Gölgenin bir ara kulakları dikildi ve gözlerini ayırmadan ilerisini gözlemeye başladı.
Burakta ne gördün oğlum diye sorunca önce burağa sonra sonra tekrar aynı yere bakmaya devam etti.
Baktığı yerin ilersindeki çalılıklar biraz hareket edince bende silahımla oraya nişan aldım ve beklemeye başladık.
Çalılıkların arasından bir tavşan çıkıp hızla koşmaya başladı.
Gölgede yakalamak için peşinden koştu.
ilerde başka bir çalılığın içine girdi tavşan gölgede peşinden daldı çalının içine ardından uzunca bir süre çalılığın içinde mücadele ettikten sonra gölge ağzında tavşanla çıktı.
Tek mermi harcamadan tavşan avlamıştık.
Daha doğrusu gölge avlamıştı.

Arkadaşlar evliyim ve bir yaşında birde oğlum var ellerinizden öper onlarla ilgilenmem gerektiği için haftasonları yazamıyorum.