anlatsam mı anlatmasam mı kadar

üç nokta koyma amk.

aha başlamış lan. anlat kardo hikaye boşluğu var sözlükte bu aralar

rezerved

rezerved

yıllar gecti ama bugün gibi hatırlıyorum. otogardan aldıktan sonra benzin aldım karnın acmı diye sordum kafasını salladı sadece.

2 gün öncesinde iş teklifi verdiğim firma aradı o esnada. verdiğim teklif kabul edilmiş büroya gel imzaları atalım diyorlar. telefon konusmalarımdan anladı ve sadece gülümsedi... hadi beraber gidelim der gibi...

gittik...

anlaşmayı yaptık üstüne üstlük müşterim yanında bir arkadaşını getirmiş o da başka bir proje teklifi istiyordu... yani bana sadece kendisini değil, beraberinde baya bi cok şey getirmişti.

derken cıktık bürodan, ve inanın 1.5 -2 saat birlikte vakit gecirmemize rağmen hala gözlerine yüzüne bakmaya utanıyordum.

şehrimin en güzel yerine gittik yemek yemeye, ve şehrime ait olan en güzel yemeği yedik. sonra 23 yılımı gecirdiğim kentimi göstermek istedim ona ve şehrimin en yüksek yerine cıktık tabi bu arada saat aksam 8 suları... baktık izledik, sustuk baya sustuk ama ciddi ciddi yarım saat yan yana oturup konuşamadık. nereden başlayacağımı bilemedim ben. o neden konuşmadı? bilmiyorum...

saat nasıl 12 oldu anlayamadım...
utandım soramadım gidecek misin kalacakmısın?
kalacaksa bile gördüğüm kadarıyla hic esyası yoktu.

işin en kötü tarafı kalacak bi yer ayarlamak o ana kadar aklıma gelmemişti...

yapacak hic birsey yoktu... büroda yatacak yer vardı ama olmazdı.

güzel bir otelden bir tanıdığım vasıtasıyla 2 kişilik oda ayırttım.
soru sormak yerine vereceği tepkilere göre anlık davranıyordum kırıcı olmamak icin...

odaya girdiğimizde benim yanında kalmamı isteyip istemediğini anlamak icin biraz vakit geçirdim...

istiyordu...

oda büyük bir oda... kapıyı acıyosunuz hemen sizi tek kişilik bir yatak ve kücük bir buzdolabi ile birlikte mini bi televizyon karşılıyor.
odanın sağ tarafında ise bir kapı daha var ve ilk odanın yaklaşık 5 katı büyüklüğünde çift kişilik yataklı kocaman bi banyosu olan oda..

biraz daha oturduk birlikte oda da... otelden dolayı cok canı sıkılmıştı, anladım. ilk gece birlikte geçireceğimiz ilk gece... hayatımız boyunca unutmayacağımız bir gece...

sonra uyuyalım mı diye sordu... olur dedim...

sen git büyük oda da uyu bende burada yatarım...

peki dedi... gitti ...

uyuyamadım..

o da uyuyamamıs.

gittim yanına...

özür dilerim otel icin, senin kalmak isteyeceğini düşünemedim dedim...

merak etme anlayışla karşılıyorum, önemli değil ama bir daha sakın böyle bir hata yapma der gibi baktı.

dinleyen var mı

anlat panpa okuyoruz

anlat panpa

gibtir git amın oğlu esteban seni dinleyenlerinde zütünü gibeyim

rezerved

anlat lan okuyucak hikaye ariyorum bu aralar

evet panpalar... iftarımızı yaptık, çaylarımızı sigaralarımızı içtik devam ediyoruz...

gittik sonra büyük odaya... yanıma bir kedi gibi kıvrıldı, belki daha önceleri bir cok kez o yaşıma kadar başkalarıyla aynı yatağa girmiştim ama, insanın yüreğinde fırtınalar koparan biriyle yatağa girmesi daha farklı bişey panpalar...

yüzyüze cenin pozisyonunda yatıyoruz, birbirimizin yüzüne bakıyoruz, ve bu sabaha kadar böyle devam etti... insanın aklına başka birşey gelmez mi, yemin ederim gelmedi...

içimde tarifi güç bir anlamsızlık, büyük bir bilinmezlik ve daha sayamadığım bir çok şey...

biz üç erkek kardeşiz ve en büyük benim kardeslerimin icinde benim bir kücüğüm olan kardesim ise liseden çıktığı kızla lise son sınıfta iken nişanlandı. anadoluda büyük dururken küçüğün evlenmesi gibi bir olasılık pek yoktur panpalar... insanlar büyüğün hakkında genelde yanlış düşünürler. acaba bi kusuru falan mı var acaba kız istiyorlarda alkolik mi sapık mı manyak mı ondan mı evlenemiyor diye düşünürler.

bu arada da ailemin üzerimde inanılmaz derece de büyük evlilik baskısı var...

okulu bitirmişim, askerliği bitirmişim, işimi kurmuşum.

babadan yana da richi rich jr. ım yani zengin...

böyle bir durumun içerisinde kendimi bir aşkın ortasında bulmak ailemin benim hakkımda ki gelecek planlarında büyük değişikliklere uğramasına sebep olacağını da biliyorum...

ve herşeyden önce başka bir durum daha var ki, inanılmaz bir olay...

okuyacam ulan

sen zengin alanya binisin heral öteki fakir alanya biniydi

babam yaşadığımız kentin bir ilçesinde dünyaya gelmiş ve büyümüş.

babamlarda üç erkek kardeş ve en büyüğü babam...

rahmetli dedem, hayatı boyunca hiç çalışmayan eskiden kahvelerde içki satılırmış, kahvelerde kağıt oynayıp sabahtan akşama kadar içen, ona buna atarlanan önüne geleni döven söven pislik bi tipmis, tabi sonradan sonraya 5 vakit namazında abdestinde bir adam oldu haccına gitti Allah günahlarını affetsin ikindi namazına gitmek icin caminin kapısında kalp krizi gecirip vefaat etti...

o yıllarda ki ekonomik durum günümüze oranla daha farklı.

askerden geldiği gün babam, amcasının rahmetli eşinden 1000 lira borc para alarak pazarlarda çorap satmayla işe başlamış bir adam!

ve 3 gün sonra o parayı 2000 lira yapıp binini ödeyip kalan biniyle tekrar çorap alıp satıp alıp satıp trilyonlarca servet edinmiş bir adam babam!

en yoksul günlerinde, babaannem rahmetli ile babam kapı kapı dolaşıp kendisine kız istemiş. halasının kızına da deli gibi aşıkken eniştesi fakir diye vermemiş. derken haluk amca isminde babamın pazarcılık arkadaslarından bir tanesinin aracılığıyla annem rahmetliye dünürcü olmuşlar. dedem rahmetli de vermiş annemi. kapıdan cıkarken babamın ayakkabısının bir topuğu olmadığı için topalladığını farkedince dedem, dönüp haluk acaba biz yanlış mı yaptık? bu cocuğun ayağı sakat, sen bize bunu neden söylemedin, çocuğa söz verdik bu işin geriye dönüşü de yok neden böyle birsey yaptın??? diye gözyaşı dökerken haluk amca babamın garibanlıktan dolayı ayakkabı alamadığını, ayağının sakat olmadığını söylemiş, dedemde bu kez sevincten ağlamış...

dedem dünyanın en mükemmel insanıydı, annemin babası. hayatta sevindiği hersey icin ağlayan, hayatta üzüldüğü hersey icin ağlayan bir adam. ben 20 yasındayken vefaat etti ve yemin ederim ki 20 yıl boyunca ne bana ne de başkasına kötü bir laf söylediğine bir kez bile şahit olmadığım bir adam...

haluk amca da annemin halasının kocası yani eniştemiz...

oğlu okay da benim en yakın arkadaşım... aynı yaşıtız... birlikte büyüdük yedik ictik gezdik dolaştık gibtik soktuk... hayatın anasını birlikte gibtik...

anne tarafından bütün akrabalarımın benden beklediği olay, okayın kardesiyle evlenmem. kardesimin nisanlısı ile halamızın evleri karsı karsıya... ve okayın kardesiyle kardesimin nisanlısı da en yakın arkadaslar bu arada... kızın da bende gönlü var bütün haberleri geliyor yani olaylar resmen içiçe girmiş, herkesin onayladığı ve sonucunun evlilik olma olasığına herkesin %99 gözüyle baktığı bir durumun içerisindeyim...

tabi bu baskı açık açık her sofrada rahmetli annem ve babam tarafından defalarca yüzüme haykırıldı... evleneceksin!!!

neden???

nedeni cok acık... çünkü zamanında babama kız veren olmadı, gariban diye fakir diye, haluk amca sayesinde evlenebildi. yani orta da bi vefa borcu var

ve bu vefa borcu da en güzel sekliyle haluk amcanın kızıyla evlenerek olabilir...

dayılarım, amcalarım teyzelerim, sülale de kim varsa herkes müthiş bir baskı yapıyor...

ben ne yapıyorum...

bir otel odasının içerisinde, birinin gözlerinin uçurumuna yuvarlanmamak için direniyorum...

sabah oldu panpalar...

yeni bir dünyaya uyandık o günün sabahında ikimizde...

aşık oluştum... daha önce ki durumların sanmaktan öte birşey olmadığını anladım...

1 saniye bile uyumadık... konuştuk sabaha kadar... anlattı dinledim, anlattım dinledi...

özsüte gittik kahvaltıya... gün boyu yaşadığım şehrin yer yerini gezdirdim...

doğduğum mahalleye zütürdüm, büyüdüğüm yerlerde dolaştık...

ilkokuluma gittik, ortaokuluma liseme,

kavga ettiğim yerleri gösterdim, ağladığım köşeleri

hayatımı anlattım ve tam 3 gün boyunca benimleydi...

dinleyen var mı panpalar?