anlatsam mı anlatmasam mı kadar

@678 hikaye asıl şimdi başlıyor... bekle ve gör

kıbrıs sehitlerinde mükemmel kokorec yapan bi yerde karnımızı doyurduktan sonra saatin aksamın 10 u olduğunu farkettim..

güzel bir gün ve güzel bir aksamın sonunda farkettiğim baska birsey daha vardı ki yorgunluktan ayakta duramıyordum...

murat hatayda oturuyordu... hatayla üçyolun arasında bir yerde çok şirin güzel bir çatı katı izmir körfezi ayaklarının altında...

derken saatin geç olmasından yüzünden çiğdem yurda gidemedi ve o aksam birlikte muratın evine geldik... saat 12 gibi yatmaya gitti ve biz muratla balkonda izmir körfezine doğru ayakları uzatıp rakımızı acmıstık...

onunla görüsmeyeli de uzun zaman olmustu...

nedense o güne kadar çiğdem hakkında ona tek kelime anlatmamıstım...

konusacağımız çok sey vardı...

iş, güç, çiğdem,

saat 3 e kadar ancak dayanabildim ...

ne kadar da etkisinde olsam, iş konusunda biraz disiplinliyimdir. hareketlerimden rahatsız olduğumu anlamış olmalı ki okula bi uğrasam iyi olacak dedi. öğleye doğru okuluna doğru yola cıktık... arkadaslarını aradı birseyler falan istedi saat 2 gibi fakültenin önünde onlarla buluşmak icin randevulaştılar...

fakültesinin önünde sanki bir karsılama komitesi vardı kızlar ve beklesen muallakler. iclerinden en yaratıcı küfürleri ediyorlardı ki bakıslarından bunu anlayabiliyordum...

bu arada 1 gün icerisinde ezo öğrenci gencliğin arasında arabam ve plakası efsane olmuş olmalı ki önce plakaya sonra arabaya baktıklarını gibik bi opsesif kompulsif bozukluk hastası olduğum icin farkedebiliyordum... algıda secicilik bazen böyle gibimsonik islerle beyni mesgul edebiliyor...

biraz da havaya girmistim... 3 günlük arabayla 25 mt ilerde güzel bi yanla u cektikten sonra bakıslarından rahatsız olduğum kevaşe evlatlarına atarlı atarlı bakarak yanlarından gazladım...

arkadaşlarından rahatsız olduğumu anladı ve anlayışlı kızlardı ki onlarda biz artık gidelim falan dediler eyvallah deyip yolcu ettikten sonra çankaya gittik güzel bir lokantada yemeğimizi yedik... anlattım durumu

neden geldiğimi ne yapmak istediğimi herseyi anlattım...

sonra muratı aradım ve onunla buluştuk güzelbahçede.

muratla tanıştırdım, muratı da aldık ve kıbrıs sehitlerine gittik

@373 merak etme panpa o kadar karaktersiz değilim...

hayatım memleketim ile izmir arasında gidip gelmekten ibaret olmustu...

1 yıl öncesinde nasıl bir hayat yasarken, bir yıl sonra bambaşka bir dünyanın icindeydim...

ve 1 yıl sonra nerede olacağımı bilmiyordum...

kahroldu... perişan oldu... en az benim çektiklerimi çekti...

evlendiğim güne kadar yalvardı... okulu bırakıcam geleceğim benimle evlen diye ne dersen o olsun kölen kulun köpeğin olayım diye yalvardı...

dönmedim...

çocuğum olana kadar görüşmeye devam ettim... ve her gününü ona zehir zindan ettim o görüştüğüm zamanlarda

ve benim o cefakar arkadasım vefakar arkadasım canyoldasım o kadar paranın icerisinde hala 96 model toyota corolla kullanıyordu...

su anda gözlerimden yaslar süzülüyor panpalar... hatırlayınca daha bir kötü oldum...

ama buralar daha giris bölümleri daha ne acılar ne dayanılmaz seyler oldu...

ölecem deme takunu yiyim panpa

elim ayağım bosaldı ağlamaktan arabanın icerisinde yemin ederim 8 büklüm oldum

bana nasıl yaparsın dedim... !!!nasıl!!!

ulan ben senin icin neleri göze almısım...

en önemlisi anamı babamı kardeslerimi... !!!

en önemsizleri ise

2 tane sıfır en lüks arabayı parcalamısım..!!!

gidip geldiğimde yediğim paranın haddi hesabı yok

kalktım ayağa sağa kostum 50 mt kadar yoktu geriye kostum yoktu öne kostum arkadaya kostum her yere baktım

yer yarılmıs icine girmisti... yoktu kacıp gitmisti...

bu biseylerden uzaklasmak icin değil...

sadece benimle uğrasmamak icin sıkıldığı icindi kardeslerim..

saatler gecti... ve bu bahsettiğim olay bir kac kez tekrar etti... zerre kadar kendime güvenim olmadığı icin konuşmaya hic yeltenmedim...

öğlen el ayak cekilir genelde... aksamdan kaldığım icin hala kendimde değildim... eve gidip yemek yedim... biraz uyudum ikindi üzeri cıktım dışarı... arkadaşlarla buluştuk ama gözüm her yerde onu arıyor... dolaşıyoruz sağa sola gidiyoruz... aksama kadar onu yine hicbir yerde göremedim... aksam olduğunda da herkes gibi yine gazinoya gittik ve yine yerimize oturduk... yaklasık iki üc masa kadar sol yanına denk gelecek sekildeydi yerimiz... arada bi kafamı cevirip bakıyorum... zerre kadar yine umrunda değilim... ve o kevaşe evladı kuzeni en sonunda anladı biseyleri...

böyle sıcak caps yok
http://imgim.com/7089.jpg

midemin üzerinde sürekli bahsettiğim o yüksekten düşerken oluşan hal büyünün etkisindenmiş...

büyünün bozulmasıyla birlikte o halde üzerimden kalkmış ve sağlık olarak eskisi kadar iyiydim...

büyüyü bozan arkadaşında söylediğine göre sürekli olarak aynı büyüyü tekrarlamış, o yaptıkca arkadaş bozmuş...

ve en sonunda yapan kişi karşısında ki kişinin gücünü farkedip büyünün kendisine döneceğini anlayınca korkmuş ve tekrar tekrar yapmaktan vazgecmis..

eskisi gibi değildi tabi... günler yine geçiyor sürekli telefonla iletişim kurabiliyorduk sadece...

o da hazırlığı bitirmiş, 1. sınıfa başlamıştı ve devam zorunluluğu vardı...

muratın izmir de ki işleri tasfiye etmesinden sonra gidip gelemez olmuştum

yine de güzel gidiyordu...

uzun zamandan beri dışarı cıkıp şöyle gezip dolaşmamıştım...

muratla beraber bir kac günlüğüne antalyaya gidip eğlenmeye karar verdik...

güzel bir yolculuktan sonra muratların yazlığına ulaştık alanya da...

yılbaşına az bir zaman kalmıştı ve bilen panpalarım bilirler... kışları çokta tadı yoktur alanyanın...

ya ciks turizm icin gelen yerliler vardır ya 60 ını gecmis neneler dedeler, ya da alanyanın yerlileri diskolarda barlarda..

bi ikindi vaktiydi... cuma pazarının arka tarafında bi esnaf lokantasında o mükemmel piyazla beraber şiş köftelerimizi yemiş tekrar yazlığa geri dönmüştük...

bir kac duble viski ictikten sonra gece gezmesi icin hazırlandık ve dışarı cıktık...

ardından bistro belmann zafphann (böyle mi yazılıyordu hatırlamıyorum) james dean robin hood gezdik dolastık gece 2 ye kadar tabi arada bir arıyor müziğin sesinden konuşamadığımız icinde deliye dönüyordu...

bunların aynını bende onun bornovaya gittiği zamanlarda yaşamıştım...

onun aldığı keyifle benim aldığım keyif aynı..

onun aldığı kederle benimkisi aynıydı... anladı... sevindim anlamasına ve bunu açık yüreklilikle dile getirdi...

ilk geceden ne zaman döneceğim hakkında sorular sormaya başlamıştı..

bu arada muratta izmirde ki kız arkadaşından ayrılmış, kafasını yaşıyordu...

ve sürekli telefonla birileriyle görüşmekteydi

gece ikiden sonra yazlığa geri döndük...