anne

hiç bı zaman anne kız olamadık.
hayatımda bana sevgi gösterdiğin anlar elimdeki parmakların sayısı kadar ve iste bu yüzden hiç birini unutamıyorum. bana sadece kızım dediğin zamanlarda bile boğazıma yumruk giriyo iste. kalbini aglayacakmisim gibi oluyorum. su an bunları yamak bile cok güç o yumruk hala boğazımda. dugumlendi.
keske beni biraz daha tanısaydın. keske hakkımda bu kadar kötü yargılar yapmasaydın.

kutsal varlık

@16 yuh amk

küsüm senle

Benim hiç sapanım olmadı anne
Ne kuşları vurdum
Ne de kimsenin cdıbını kırdım
Çok uslu bir çocuk değildiM ama
Seni hiç kırmadim, hep boynumu kırdım
Ben hayatım boyunca
Bir tek kendimi vurdum

Suskun görünsem de
Fırtınalı ve mağrurdum anne
Bir mızrak gibi
Aynada hep dik durdum anne
Ben sana hiç bir gün laf getirmedim
Leke sürmedim
Ama göğsümü çok hırpaladım
Kalbimi çok yordum
Ben hayatım boyunca, en çok kendimi sordum

Benim hiç sevgilim olmadı anne
Ne bir yuva kurdum
Ne bir gün şansım güldü
Öpemeden bir bebeğin gidişini
Tükendi gitti çağım
Kimi yürekten sevdiysem
Yüreğini başkasına böldü
Bir muhabbet kuşum vardı
O da yalnızlıktan öldü

Sen beni göğsünde
Hep acılarla mı soğurdun anne
Yoksa evlat diye
Koca bir taş mı doğurdun anne
Eziyet degilim, zahmet değilim
Musibet hiç değilim;
Bir senin mi balına sinek kondu, söylesene
Doğurdun da beni
Ne ile yoğurdun anne

Benim hiç hayalim olmadı anne
Ne seni rahat ettirdim
Ne kendim ettim rahat
Bir mutluluk fotoğrafı bile çektirmedi bu hayat
Kaybolmuş bir anahtar kadar
Sahipsizim anne
Ne omuzumda bir dost eli
Ne saçımda bir şefkat

Say ki yollardan akan
Şu faydasız çamurdum anne
Say ki ıslanmaktım, üşümektim
Say ki yağmurdum anne
Bunca yıldır gözyaşlarını
Hangi denizlere sakladın
Oy ben öleyim
Sen beni ne diye doğurdun anne

özlenen

anne: başa taç , her derde ilaç olan

@39 ağzıma sıçtın.

birden çok çocuğu olan anneyle hayat aynı şeydir. sen ne kadar hayatı sevsen de o senden daha çok seveceği evlatları vardır sen azıyla yetinirsin.

anneler kutsaldır !

http://www.youtube.com/watch?v=hGLvdJNk0AQ

benim peder türk değil 33 yaşında. ben 18. 15 yaşındayken beni peydahlamış ailesiyle gezmeye geldiği türkiyenin deniz kenarında. annem olacak sürtük babamın peşinde aylarca koşup kendisi 16 babam 15 yaşındayken üstünde kalmış adamın resmen aile imzaları ile evlenmişler ve annemi alıp californiaya dönüyorlar. ben 2 yaşındayken de "herşey çok acele oldu ben hazır değilim" diye gibtirip gidiyor bu kadın. 4 yıl önce konuşmak için çok uğraştı ama benimkinin başını aldı. 6 yıldır türkçe biliyorum anadilim ingilizce. geçen yıl mart ayında geberdiğinin haberi geldi. dünyayı daha fazla kirletmeden defoldu ki yapamayınca kaçmaya alışıktır. kurtulduk.

annenize sarılın binler öpün sevin canım annem benim yaa

https://www.youtube.com/watch?v=hGLvdJNk0AQ

bazıları çok gıcık olabiliyor nefret edebiliyosunuz

http://www.youtube.com/watch?v=bBOaIJ6jJXk

ANNEMi ÇOK SEVERiM

kömür çıkarayım derken kömür olmak anne, hangi vicdanın gözü körü oynar bu işte?

(bkz: http://bakimiseveriz.com/anne-urunleri) anne ürünleri

6-7 ay aradan sonra gecenin bi vakti telefonda ilk defa konuşursun ve eski şiddetli geçimsizlik durumlarının şekillendirdiği ruh halinden iki tarafda da eser kalmamıştır. köprünün altından çok sular akmıştır. annedir o başka bi alternatifi yoktur. sonra peşinden koştuğun eski sevgililerin aklına gelir. gidip de asla geri dönmeyenler. ulan ben annem gibi bi kız bulabilir miyim ki düşüncelerine kapılırsın. milyonlarca kişinin düşündüğü şeyi düşünürsün. durum, ağlarsa anam ağlar olur. benliğin, biraz daha adam olmuş olur.

canıma sarılsam bir kere daha.