askerdeki sevgilisini aldatan insan

ilk geceyi hiç unutmam, "koğuş kalk" nidaları ortalığı inletirken refleks olarak bu saatte adam mı uyandırılır ... diye söyleniyordum. Sonradan kendine gel sen artık askersin dedim.. Birkaç gün yemeden içmeden kesildim tamamen, sadece otomatlardan aldığım kahveyle ayakta duruyordum. Yemek molalarında da telefon sırasına girer sevdiğim kızı aramaya çalışırdım ya çoğu zaman sıra gelmez ya da meşgul çalardı. Tanımadığı numarayı kim neden açsın ki? O da haklıydı tabi. Çarşı izinlerinde direkt internet kafeye koşardım onunla konuşmak için telefon getirmek yasaktı. Hiçbir şekilde konuşamadık. Ona hayatımda ilk defa ihtiyacım olduğu anda daha doğrusu bir insana ilk defa ihtiyacım olduğu anda.. Yemin ederim belki hayatımda bir yetişkin olarak ağladığımı hatırladığım tek geceydi. Bir köşeye gidip başımı ellerimin arasına alıp 360 gün böyle geçer mi diye sordum kendime.. Birkaç hafta böyle devam etti nasılsa usta birliğinde uzun uzun konuşuruz diyordum. Ta ki telefonu ilk elime alıp whatsapp profilinde düğün fotoğrafını görene kadar * Bir günde küsmedik..