astral seyahat merakı hayatımı nasıl cehenneme

çevirdi onu anlatacağım binler. bedenlerimizin astral seyahat sırasında ne kadar korunmasız olduğunu. astral seyahat yapanlara kimlerin musallat olduğunu anlatacağım. biraz toplanın başlıcam.

neyse beklettiğim için özür dilerim. başıma ağrılar gire gire yazıyorum. hazırsanız hikayeye başlıyorum. geçen yıl bu vakitlerde babaannemin yaşadığı küçük bi ilçeye babaanemi ailecek ziyarete gitmiştik. babannemin yaşadığı şehir kasaba gibiydi ve etrafı dağlarla çevrili olduğu için biçok çobanın olduğu biyerdi. küçükken çobanlardan karşılaştıkları doğa üstü olayları şeytan göçlerini korka korka dinlerdim hatta babannemlerdeyken geceleri korka korka uyurdum. fakat yaşadığım şehir tam bi ışık şehri olduğu için geceleri bana korkunç gelmiyordu. eve dönünce bi iki gün sonra unutup normal yaşantıma devam ederdim. ta ki geçen yıl hayatım orda yaşadığım bi olay yüzünden kabusa dönene kadar

her sene olduğu gibi geçen sene de bayramın ikinci gününü babaannemlerde geçirecektik. sabahtan yola çıktık. öğle gibi oradaydık. biraz oturup yemek yedikten sonra ben bizimkileri babannemle bırakıp çocukluk arkadaşlarımla görüşmeye gittim. hava kararana kadar elemanlarla sohbet ettik.

babaannemin evi şehrin biraz üst kısmındaki mahalledeydi. o taraf hep kerbinten eski evlerden oluşuyodu. sokakları dardı ve sokak lambaları iyi aydınlatmıyordu. şehrin yukarsına çıkan o karanlık yolda kışları çok ürpertici bi sessizlik olurdu. ben korka korka içimden babannemin evine gelirdim. yine ödüm takuma karışarak aynısını yaptım.

eve geldiğimde misafirler vardı. babaannemin komşuları gelmiş. aralarında eskiden çoban olan şimdilerde de bi fabrikada gece bekçiliği yapan ramazan amca ve karısı meryem teyze de vardı. ramazan amca çobanlık yapıtığı sıralarda cin göçlerine bikaç kere tanık olmuş. hatta düğüne çağırıp oynatmışlar bizimkini. başından geçenleri anlatır aklımızı giberdi biz küçükken. babaannem de geceleri ortaya çıkan atlılardan bahsederdi amk. o yüzden babaannemin evinde tuvalete bile ödüm takuma karışa karışa çıkardım

neyse oturduk yedik içtik ramazan amcayla eski muhabbetlere girmemeye özen gösterek sohbet ettik. gece saat 00.30 gibi salonun yanındaki odada yatağımı hazırladım. gece lambasını yaktım. burda karanlıkla ve yalnız gibsen uyumazdım. yattığım odadan bizimkilerin konuşmaları duyulduğu için korkmuyordum.

astral seyahatla uğraşanlar bilir bu işin takunu çıkartırsanız sürekli derealize ve depersonalize olursunuz yani gerçekle rüyayı ayırt edemez hale gelirsiniz. ben de o takunu çıkaranlardandım fakat gerçekle rüyayı ayırt edebiliyordum. arada lan yoksa? diye de tribe girdiğim de oluyordu. astral seyahatte karanlığın yerini anlamsız gölgelere bıraktığı bi evre vardır. ben bu evrede her görüntünün cızırtıların normal bişey olduğunu düşünüyordum. fakat o gün o evde beni nasıl bi süprizin beklediğini tahmin bile etmemiştim

uykuya dalarken cızırtılar yerini anlamadığım dilde fısıltılara bırakmıştı. başımı kaldırdım. turist ömer uzayda filmindeki tuz canavarını bildiniz mi. onun görüntü olarak benzeri bi tip güm güm odanın kapılarını çarpıyor yatağımı sallıyor.

o yörede bu tür arkadaşların farklı bi adı vardı unuttum şimdi