-
1.
0not: ben de ateistim.
beyler ölümden sonra hayat yok. tamam eyvallah.
peki o zaman bu amaçsızlığı ne yapıcaz.
her şey ölümle beraber yok oluyorsa büyük bir tatminsizlik duygusu ortaya çıkıyor. her eylemimiz mesnetsiz kalıyor.
insan olarak bu varlığı anlamlandıramayacağımızı kabul ediyorum.
kastettiğim durumla bütün filozoflar karşılaşıyor.
hayatın anlamsızlığı, saçmalığı, absürdlüğü, boşluğu.
albert camus sisifos söylenide bu durumdan bahsediyor mesela. hayatın saçmalığını kavradıktan sonra ne yapacağız.
insanlık tarihinin çoğu gibi mantığı elden bırakıp felsefesel intihara mı yöneleceğiz, yoksa bu tatminsizlikle yaşamayı mı öğreneceğiz?
gelin konuşalım, sohbet edelim. maklube de var.
edit: beyler ben illa amaç olmalı demiyorum zaten. amaç aramıyorum yukarıda. konunun özünü kaçırmışsınız.
diyorum ki amaçsızlık noktasına vardığımızda insan olarak içimizi kaplayan bir tatminsizlik var. bu tatminsizlik yok diyen yeterince düşünmemiştir. bütün dostoyevski eserleri bu tatminsizlikten çıkıyor lan resmen.
demek istediğim amaçsızlık karşısında ne yapacağız.
-
2.
0herşeyde bir amaç olmak zorunda mı pankuş? hayat saçma değildir neden saçma olduğunu düşündüğü açıklar mısın pankuşum
-
3.
0marka ateistlerini çıkarınca pek bir şey kalmıyor ateizm ndıbına biliyorum ama aranızda zehir gibi adamlar var. bu konuyu düşünen yok mu?
yoksa ateizmle zihinsel yolculuğunuzu tamamladınız mı? -
4.
0agnostiğim ben bin bana felsefe yapma anlamam anaokulu terkim ben amk
ben görmediğim şeyi inkar etmeyeceğim gibi kabulde etmem ateistlerin bana göre o bağnaz binlerden hiçbir farkı yok. -
5.
0@2 öncelikle ateist olduğunu düşünüyorum. ateizm açısından cevap yazıcam.
insan hayatı saçmadır.
çünkü ölümle beraber insan hayatının noktalandığını farzedersek bu durumda yaptığımız eylemlerin nihai bir amacı olmuyor.
her şey noktalanıyorsa ölümle eylemlerimizdeki gücü nereden bulacağız?
bütün çabalar beyhude oluyor.
en nihayetinde gelinen nokta hayatın saçmalığı. kastettiğim nihai anlam. yoksa kişinin kanseri tedavi etmek istiyorum gibi bir amacı olabilir. bireylerin amaçları olabilir. ama ben insan hayatını tek başına bir obje olarak masaya yatırıp onun saçmalığını irdeliyorum.
anlatabildim mi? umarım olmuştur. -
6.
0intihar etmeniz lazım panpa yarrağ tuttunuz zati
-
7.
0@4 ya güzel kardeşim. ateist agnostik farketmez. ölüm sonrası hayatın mantıksızlığını kavrayınca hepsi aynı kapıya çıkıyor.
-
8.
0ben inanmam etmem.
gibtir edin panpalar, hayatı bir kere yaşıyoruz doya doya yaşayalım. bu hayat bittikten sonra bi tak olmayacağını biz de biliyoruz. gibtir edin milleti, gibtir edin ergen ateistleri. bakın keyfinize amk -
9.
0@6 en azından uplamış oluyorsun. bi faydan dokunuyor.
- 10.
-
11.
0ölümden sonra hayat yoksa hiç yaşamamış gibi olacaz aslında.
-
12.
0"insanlık tarihinin çoğu gibi mantığı elden bırakıp felsefesel intihara mı yöneleceğiz, yoksa bu tatminsizlikle yaşamayı mı öğreneceğiz?" bu nası soru lan, anlamaya çalışırken beynim yandı amk
-
13.
0@2 doğru demiş. illa amaç mı olmalı amk. Hayatı yaşa lan işte.31çek ferre izle piknik yap
-
14.
0@9 panpa intihar edin die taşşağına demedim fikirsel bi altyapısı var aynı düşüncedeyiz zaten
http://inci.sozlukspot.com/e/69683924/ -
15.
0@11 ölümden önce yaşadıklarınla hatırlanırsın sende panpa. tesla, einstein,gates, baran hepsi hatırlanacak panpa.
-
16.
0@1 bence var kardeşim bu arada teistim
-
17.
0@1 açtığın başlığı gibiim
-
18.
0@8
@11
evet o durumun farkındayım ama.
şu anda hayatta iken karşıma geliyor bu soru. düşünmeyi engelleyemiyorum.
sadece bende olsa derdim bir problem var. ama sisifos söyleniyi de okuduktan sonra bu noktadan dönemeyeceğimi anladım.
ya aşacağım absürdü, ya da camus'nün dediği gibi absürdün önünde duracağım. mantıklı olan absürdün önünde durmak ama o da tatmin yaratmıyor. camus de bu durumdan bahsediyor. shestovu, jaspersi vs. gösterip bak onlar kişisel tatminleri için gereksiz bir adım attılar diyor. -
19.
0@1 şöyle düşün bir maymun için amaç nedir? yemek içmek gibişmek sıçmak kaçmak hayatta kalmak falan değil mi? şimdi bir maymuna insan beyni ekle ne olacak? bunların dışında yeni yeni şeyler türetcek artık yaptığı şeyleri sorgular olacak. işte bundan ibaret herşey. dışarıdan bakmayı bırakabilmek lazım hayata tam içinde yaşamak gerek, fazlasını hayal etmekten fazlasını yapmadan.
-
20.
0beyler ben illa amaç olmalı demiyorum zaten. amaç aramıyorum yukarıda. konunun özünü kaçırmışsınız.
diyorum ki amaçsızlık noktasına vardığımızda insan olarak içimizi kaplayan bir tatminsizlik var. bu tatminsizlik yok diyen yeterince düşünmemiştir. bütün dostoyevski eserleri bu tatminsizlikten çıkıyor lan resmen.
demek istediğim amaçsızlık karşısında ne yapacağız.