ben o kadar zaman geçmesine rağmen halen daha anneme birşey söylemedim. (babamla ayrıyız zaten)
söylemek istemememin sebebi bu yaşına gelmiş kadın, bu yaştan sonra o duygudan bu duyguya çekmeye ne gerek var, kadın o kadar yıl inanmış allahın varlığına huzuru orada buluyor, şimdi iş çıkartmak iyi olmaz dedim.

Şüphesiz biz onları ibret alın diye yarattık.

Sonunuz hayrola.

babam da ateist ki bunu ben ona ateist oldugumu acıkladıgım da ogrendim.
bana sınava girerken besmele bile çek dua bile et derdi. sonrada sordum neden ateistsen bunları yapmamı istedin diye
Bunlar seni motive edicekti ve sen asıl gücün kendinde oldugunu bilmesen de büyük bir gücün varlığına inanarak daha mutlu yasıyacaksın derdi. bilmek biraz yük getirirmiş omuzlarına ama bilmemekten daha iyiymiş

Ben Ateist yada deist falan değilim ancak her düşünceyi dinlerim neden benimle aynı değil benim dusunmedigim neyi düşündü diye. Sonuçta insanlar bişeylere inanmak zorundalar ama ülkemizdeki ateistler derigib olduğundan sadece onlara gülüyorum.

Ben aileme söyleyince babam mutfaktan satırı aldı annem oklavayı, bende hemen şaka şaka dedim

Her zaman olduğu yerde dinimi degistiriyorum mesela yahudi bir ortamda yahudi oluyorum hıristiyan bir ortamda hrtistiyan baba meryem isa hooo

lan ateist olduğumu annem duysa, beni evlatlıktan reddeder, abim boğazımı keser, eve adım atamam o derece yobaz bi aileye mensubum

Aga neye inanıyorsanız inanın gibimde değil ama şunu söyleyeyim.

islam - Dünyanın varoluşundan bu yana var olan bir din.
Ateizm, Agnostisizm, Deizm vs - insanların "sonradan" ortaya attığı bir düşünceden ibaret. (Kritik nokta)

Günümüze kadar yayılan bu düşünce akımı hala büyümektedir. Büyümesine sebep olan en önemli etken ise cehalettir. Şu başlıkta "ateistim" diyen her 10 yazardan en az 7 si cahilin tekidir. Araştırma yapmaksızın, kulaktan dolma bilgiler ile, özentilikle bir şey kazandığını veya kazanacağını düşünen, bu işlerin kendince verilen tek bir karar ile olabileceğine inanan insanlardır.
Bir inancı kabullenmek için (islam da dahil) uzunca bir araştırma yapmak gerekir. Aylar.. belki yıllar sürecek. Ama araştırma şarttır bunu kimse inkar edemez.
"Akıl" denilen şey bu yüzden var zaten. Beyninizle karar vermek kolaydır, ancak (varsa) aklınızı ortaya koyduğunuzda bu olayın göründüğünden çok farklı bir hal alacağını hepiniz göreceksiniz.

lise 2 de açıklamıştım şimdi üzerinden 7 yıl geçmiş..

annemle mutfaktaydık muhabbeti açıldı ve konuştum bende..oda oğlum sen ne diyorsun senin kafan karışık o yüzden böyle düşünüyorsun dedi.

ardından yıllar geçti ve şu an annemle kuranın değiştirildiği hakkında fikir alışverişinde bulunup islam faşizminden bahsediyoruz.

Apateistim vajinamdan aşşaa kasımpaşa

ben tengriciyim, henüz tengriciliğin ne olduğunu alayamadıklarından bişey diyemiyorlar, öyle de bi durum var...

ilk öğrendiklerinde tepki göstermişlerdi Zaman'la alıştılar Babam inanmasanda dışarıdakilere belli etme demişti oda biliyor hoş görü dini sadece paketin ismi içeriği pek hoş değil.

Soylemedim zorla cumaya byaram namazlarina goturuyor evden atar pönönük

Deistim, ilk başta şaşırdılar ama saygı duyuyorlar bu konuda. Daha arkadaşlarımın bir çoğu, sülalemdeki birçok kişide bilmiyor deist olduğumu ama gerçi bilselerde saygı duyarlar.

isa musa sen bizi kutsa zipciki zip çıkı hop hopp

Aileniz mi var ?
Benim bir şeyi itiraf edecek onlarla konuşacak onlara danışacağım bir ailem bile yok.

Müslümanım xdé

Uzun oldu ama kusura bakmayın.Öncelikle kirli12.com dinden çıkma hikayeleri adlı bir bölüm var isteyenler okusun.
Ufak hikayemi anlatayım ana başlıklarla.
Çocukluğumda ailem beni dindar bir şekilde büyüttü ama bunun yanında da sürekli belgesel izlememe , kitap okumama izin verdi. Yaklaşık 10 yaşlarımda kafamda ilk soru belirdi. Kader nedir ? Neden bazı konularda seçim hakkı tanımaz ? Ayrıca mezheplerde çok saçma geliyordu.
Ancak bu soruları bir kenara bıraktım ve 16 yaşıma kadar sorgusuz ibadet ettim.5 vakit namaz kıldım , ekgibsiz oruç tuttum vs.
16 yaşımda bu sorular birikerek bir patlama yarattı ve soruları bir hocaya zütürme ihtiyacı duydum. Diyaneti önermem, diyanet sorularımı kabul bile etmedi.Bu soruları toplayıp bir gün başlık da açarım. Ertesi yılında araştırmalar yapmaya başladım ama kendimi hala müslüman görüyordum. Bundan bir yıl sonrada ygs-lys sınavları bu konuyu rafa kaldırdı bir süreliğine ama arada bakıyordum .Sınavdan çıkınca ilk işim sağlam hocalara gitmek ve kendimde hem dinsel hem de bilimsel şekilde araştıtmak oldu. Bilimle büyüdüm ve mantıklı olan oydu. Hala da öyle.2 yıl araştırdıktan sonra kararımı verdim.2 ay kadar sakladım bunu , bilgi edinmeye devam ettim, çünkü biliyordum ailemden sorular gelecekti .Bu soruları başka dindarlardan dinledim ve cevapları zaten hazırdaydı.Ben her zaman kişinin kendi düşünceleriyle yaşaması gerektiğini düşünürüm , başkasının fikirleriyle yaşayanlar o fikrin sahibi ölünce ölürler , çünkü .Dinde sorulara cevap veremeyince bana uygun geleni seçtim. Zayıf bir agnostik düşünceye sahibim. Mutluyum artık.Çünkü kendi çıkartabileceğim soruların cevapları aslında beynimde mevcut. Hala da araştırırım ve kuranı da okurum , bazı yerlerde sinirlenip kapattığım da oluyor. Maalesef çağ dışı kalmış bir kitap.
Daha fazla dayanamadım ve söyledim , bilmelerini istiyordum artık. Gerek ilerde olacak evlilikde sorun çıkmasın gerek de namaz konusunda zorlamasın diye.Ve bu işin başında onlara "Ya çok sağlam bie müslüman olurum ya da dinsiz demiştim.2 yıl sonrada sonuç ortada. Annem öğrenince çok ağladı. Hayatımda bu kadar ağladığını hatırlamam. Babam normal karşıladı , ablam ise bayağı söylendi. Daha öncesinde onlara söyleme demişti ama kendi kararımdı. Uyguladım.
Tabularını yıkabilmiş tüm arkadaşlara tebriklerimi sunarım.

Benim sorgulama bayagi erken baslamisti, orta okulda. Kitaplarla hasir nesir bir cocuktum, yasitlarimin cok onundeydim. Sorular cok erken yasta aklima gelmeye baslamisti. Bunalmistim. Cevaplarimi bulamiyordum. Hep ayni kacamak ezber cevaplar. Bir ara dedim artik, pes.
Game over.

Buna ragmen israrla okumaya devam ediyordum.Ara sira vaktim oldukca forum forum geziyordum. Surekli mantigimi zorluyor dusunuyordum. Imanin tadini alan kolayina birakmak istemez. Iste asil oyun burda basladi.

Bir zaman micheal in blogunu kesfettim.Cok farkli bir anlayisi vardi, haykirmak istediklerimi haykiriyordu; ufkum ikiye katlanmisti. Baglantilarini takip ettim. Birkac youtuber kesfettim.

Caner Taslaman benim icin colde bir vahaydi derken pesi sira o asıl "alim" leri kesfettim. Mehmet Okuyan gibi zatlar aslinda bize ogretilen ogretilerin "Islam" olmadigini gostermisti.

Kierkegaard gibi Sartre gibi Ali Seriati gibi felsefi duayenlere egildim. Surekli okudum okudum ve okudum.

Insanlar duygusal davrandiklari icin dinlerini terkedemez iken ben mantigimin yonlendirmesi ile "Musluman" oldum.

Diyeceksiniz, -ki en dogal hakkiniz- bu ateizm furyasi neden?

Internetin yayginlanlasmasi ile bilgi daha cabuk yayiliyor ki vesveseler de oyle. Sorun vesvese, suphe degil kesinlikle. Peygamberler se sorgulamistir. Suphe insani dogruya ulastirir.

Asil sorun, inanclarin temelinin zayif olmasidir. Toplum ortalama olarak "Benim dedem haci" muslumani. Kumdan kaleler kolay yikilir arkadaslar. Patojenler de her yerdedir ama onemli olan bagigiblik sistemidir. Bagigiblik saglamsa bakteriler vucudu calistirir.

25/FURKÂN-45: Rabbini görmedin mi, gölgeyi nasıl uzatıvermiştir? Eğer dilemiş olsaydı onu durgun kılardı. Sonra biz güneşi ona bir delil kılmışızdır.

Nedenleri yaratan Allah'a hamdolsun.