Dün şehırdışından kuzenler gelecekti bunlara güzel bi arap tavası yaptırayım dedim. Kendi başıma 1 hafta yetecek malzemeyi gözyaşlarım eşliğinde hazırlayıp alt sokağın köşesindeki fırına zütürdüm 6 da gel dedi. Kuzenlere de efsane olacak falan diyorum kaç yıldır görüşmüyoruz.

6da gittim alt sokakta fırının iki dükkan ötesindeki yeşil alandan dumanlar geliyor itfaiye falan gelmiş ama durup bakamam yarım saate gelecekler. Fırının kapısındaydım çıraklardan ikisi, biri poşeti açmış diğeri benim tavadan poşete simsiyah bişeyler döküyor. Fırının külünün közünün benim tavamda ne işi var duraklamasından sonra fırıncı: 'abovve gardaş, gussura bahma, senin yemek fış' dedi. 'Kardeş yenisini yapın o zaman yarım saate misafirim gelecek' dedim ' Çoh sıra var gardaş yapçak bişey yoh bu
adamların da işi var' demesiyle şakağımdaki damar kafama tıklatmaya başladı.

Tamam gardaş tamam sizin yapacağınız işi gibiyim burda bekleyin dedim gittim iki dükkan altta baktım itfaiye işini bitirmiş yangın sönmüş. Hortum tutan abinin
arkadan yaklaştım kasketinin arkasını yukarı
doğru vurdum hortumu aldım koşa koşa fırına girdim bu döşündeki kılı gibtiğimin ustasının atletindeki sümüğü hedef aldım 'edriyııın' diye bağırarak vanayı açtım suyu kökledim. Bu yamuk şivesini gibtikleriminin bi tanesi kafayı duvara vurdu bayıldı, atletli fırına girecekti suya hafif bombe verdim yere düştü. Suyu kapattım arka tarafa doğru girdim odunların hepsini teker teker suladım hamur makinesinin içine su doldurdum tam içimdeki tatmin olmuşlukla olmamışlık arasındaki ince çizgideyken bizim ev sahibi jigolo düşkünü moruk elinde 5lirayla içeri girerken bunu polis sandım 'ordan bana iki ekmeağjhüşü' diyemedi uçtu amk fosili. Hortumu attım yerdeki 5 lirayıda aldım şu an kuzenlerle fırından arakladığım son susamsız simiti yiyoruz. Çaysız.