ayarladığım hatun evli çıktı

şoktayım beyler. yeminle söylüyorum olay gerçek. acele etmeden yazacağım idare edin. bunu açın ve buyurun hem şarkıyı hem beni dinleyin;

https://www.youtube.com/watch?v=_JbASNulKHQ

beyler bu kardeşiniz öğretmen. ilkokul öğretmeniyim. olay şöyle başladı, okulda her gün çocuklar sıra oluyor malum. ben de sınıfımın başında duruyorum.

not: allah adı veriyorum ki gerçek hikaye. ileride sadece ifşa olmamasına dikkat etmek için bazı şeyleri gizleyebilir ya da isimleri falan değiştirebilirim o kadar. onun dışında yemin ederim gerçek.

diğer sınıflardan birindeki bir çocuğun yanında da bir kadın var. gerçi ilk önce çocuğun annesi mi ya da ablası mı anlamamıştım. harika görünüyordu.

ilk zamanlar sadece anlık dikkatimi çekiyordu bakıp geçiyordum.

dar pantolon, topuklu ayakkabı giyiyor ve şalı hafif perçemi dışarıda bırakacak şekilde baş örtüsü olarak kullanıyordu.

kadın tam bir esmer güzeli beyler. zeytin gibi de gözleri var. en az 1.70 boyu var, fiziği çok düzgün ve inanılmaz çekici bir giyim kuşam tarzı var. okul bahçesine girer girmez ben buradayım diye bas bas bağıran bir kadın yani.

neyse beyler ilk zamanlar sadece bakıp geçiyorum. aklımda da hiçbir şey yoktu. ta ki bir gün çocuklar andımızı okurken göz göze gelene kadar.

o an elim ayağım titredi yemin ederim. kadın öyle bir baktı ki beyler içim eridi resmen. çok fena oldum amk. gözlerimi alamadım gözlerinden. öyle baktım. o da bakışlarını çekmiyordu, durmuş bakıyordu gözlerime. ta ki yanındaki başka bir kadın ona bir şey diyene kadar.

başını döndürürken son ana kadar bakışlarını çekmemesi iyice işlemişti içime.

bense öyle bakakalmıştım. çocukları sınıflara aldık, derse de başladık, günü de bitirdik ama ben o bakışı aklımdan atamadım. gün boyu onu düşündüm. o bakışı, o yüzü. atamadım aklımdan. o güzelliği düşünüp durdum son zil çalana kadar.

ders bitti okuldan çıktık. çocuklarımla aram çok iyidir beyler. açıkçası okulun en sevilen öğretmeniyim desem abartmış olmam. gençliğin, enerjikliğin, güler yüzün oldukça etkisi var tabi ki. her gün bitişinde çocuklarım sınıftan çıkarken sarılırlar öyle çıkarlar. evime yakın oturanlar da benimle birlikte gelir, küçük çantamı taşır, elimi tutar sohbet ede ede yürürler benimle.

yine aynı şekilde okuldan çıktık, evime doğru giderken bu kadının önümde yürüdüğünü fark ettim. o kardeşi mi yahut çocuğu mu olduğunu bilemediğim çocuğun elinden tutmuş ağır çekimde yürüyordu. tayfamla yanından geçerken bakmaya çalıştım ama heyecan yapıp biraz da yanaşıpp yanından geçtim.

geçerken başını çevirip baktığını fark ettim ama ben bakamadım. o şekilde geçtim gittim. kadın o gün aklıma yer etti resmen.

ertesi gün ilk ders beden eğitimi'ydi ve biz bahçedeydik. çocukları etrafıma halka yaptım kültür fizik hareketleri öğretiyor ve yaptırıyordum. o da çocuğu bırakmış evine dönüyordu. geçerken yine baktı gözlerimin içine içine. öylece kalakaldım.

beyler öyle bir ifadeyle bakıyordu ki ben böylesini daha önce görmedim.

ne kadınlar ne kızlar gördüm ben böyle asil bir yüz, böyle güzel bir yüz, böyle hangi duyguyu taşıdığını belli etmeyen mona lisa gibi bir yüz görmedim.

sadece derin derin bakıyordu kadın.

baktı, baktı ve geçti gitti.

yani bir günümü, gecemi daha gibecekti...

akşam oldu biz yine okuldan çıktık, o da yine çocuğu almış ağır endamıyla yürüyordu önümde.

neden ilk günler fark etmedim bilmiyorum ama artık gözüm onu arar olmuştu. her seferinde yolumun yarısını birlikte yürüdüğümüzü fark ettim. onun evi bizimkinden biraz önceydi.

artık her andımızda göz gözeydik beyler. ama öyle kaçamak bakışlar ki, sanki ikimiz de liseliyiz, ikimiz de acemi aşığız amk.

bazen öyle geriliyoruz ki sanki gerginliğimiz birbirimiz yüzünden gibi oysa hissediyorum bana bakmak istediğini ama insanların bunu anlamasından da korkuyoruz.

ben de gizli kapaklı bakıyorum. çünkü okul yeri aslında sırf dedikodu amk. yeter ki bir falson görülsün anında dile düşersin o yüzden baksam bile acayip kaçamak bakıyorum. hakeza o da öyle tabi. ama o kaçamak bakışlar denk geldiğinde de kalbimde şimşek çakıyor sanki...

neyse beyler bu bakışma kısmını kısa keseyim aslında her şeyi başlatan kısım da bu kısım ama uzun bir süre böyle devam etti bu durum.

ha diyeceksiniz ki beynini gibtiğim git konuşsana. o öyle olmuyor işte. bir kere yanındaki çocuk onun çocuğu mu kardeşi mi bilmiyorum.

hatun evli mi bekar mı bilmiyorum.

en kötüsü de bunu kimseden öğrenemem çünkü dediğim gibi okul dedikodu kazanı. kime sorsan lafını yapar anında. kimse affetmez.

hele kadın evliyse suçlu sen olursun bir de.

o yüzden ne olacaksa sadece o ve benim aramda olacak diye ikrar ettim ve kimseyi bulaştırmadım. ama onun hakkındaki en ufak bilgi kırıntısına bile açıktım.

nitekim bir gün okul çıkışı eve giderken çocuğa "oğlum" dediğini duydum. çocuk da "anne" deyince durum açıklığa kavuştu. kadın çocuğun annesiydi. peki ya evli miydi bekar mıydı? işte hâlâ bunu bilmiyordum. derken bu aralar yanına çok güzel bir kız daha gelmeye başladı ama bu kızın evli olduğu belliydi parmağındaki yüzükten.

bu arada hatunun parmağında da yüzük yok anlaşıldığı üzere.

fakat yanındaki kız beni daha pis kesiyordu. gözleri hep bendeydi. başörtülü ama renkli, dar giyinen taş gibi bir hatun bu da. fakat evli olduğu çok belli. ama gözü de öküz gibi bende.

şaşırmıştım ancak benim aklım hâlâ esmer güzelindeydi ve bu yeni hatun ne kadar baksa da ona bakmamaya çalışıyordum. gözüm esmerimdeydi.

23 nisan oldu. çocuklarımızın gösterileri olacaktı. profesyonel fotoğraf makinem olduğu için her taku fotoğraflamak da bana düşüyordu ne yazık ki.

ama gösterilerimiz çok güzel oluyordu, hepsini an be an fotoğraflıyordum ben de. çocuklar okul koridorundaki tv'de kendi fotoğraflarını görünce bir şeyler yapmak için daha bir hevesleniyorlar, o yüzden ben de her şeyi fotoğraflamaya çalışıyorum.

derken benim esmerin çocuğunun sırası geldi.

allah'ı var, çocuk o kadar güzel bir çocuk ki, eminim büyüdüğünde inanılmaz yakışıklı bir çocuk olacaktır. öyle temiz, öyle güzel bir yüzü var ki maşallah, görseniz direkt sevesiniz gelir. çok da fotojenik velet, ben de bir sürü fotoğrafını çektim.

çünkü aklımda şeytanca, dahice bir plan var. :d

belki 30-40 tane fotosunu çekmişimdir çocuğun. tabii o sırada annesi de orada ve benim foto çektiğimi, çocuğa özel bir alaka gösterdiğimi de fark ediyor ve ara ara kesişiyoruz da.

gösteri bitti.

bir ümit bekliyorum belki gelir "çocuğun fotolarını çektiniz, alabilir miyiz?" falan diye ama hatun çocuğu aldı gitti beyler. ama planım bu değildi. ben hesabımı kitabımı yapmıştım.

sen duuuur, dedim içimden.

aynı kesişmeler tekrar tekrar her gün oluyordu. ben evli olup olmadığına dair bilgi bulmaya çalışıyordum fakat yok, bir şey öğrenemiyordum. derken okulda birkaç çocukla röportaj yapmam gerekiyordu bir etkinlik için. hemen o sınıftan esmerimin çocuğunu çağırdım.

çocuk cidden fotojenik ve tatlı bir çocuk. çok güzel bir röportaj yaptık.

artık elimde çocuğa ait bir sürü fotoğraf ve video vardı.

biz de hâlâ annesiyle kesişiyorduk. yanındaki hatun da ısrarla beni kesiyordu ama ben onu iplememeye, esmerime bakmaya devam ediyordum.