aylarca üzerinde çalısıp tamamladığım film

senaryomu sizinle paylaşmaya karar verdim panpalarım. Senaryomun türü pgibolojik gerilimdir. Dinlemek isteyenler pişman olmayacaktır. Müthiş bir hikaye sizi bekliyor 5-6 kişi toplansın yazmaya başlıyorum...

reserveleri alın pgibolojik gerilim diyorum beyler. @2 panpa 5-6 kişi olalım hafiften yazmaya başlıcam,

beyler hadi biraz gayret 3 kişi daha gelsin başllıcam

tamam beyler başlıyorum ozaman...

up up up

45. YAŞ GÜNÜ

Kumar masasından kalktı zor yürüyordu. Birinin yardımıyla kapının önüne kadar çıkarıldı. Arabasına bindi. Her zaman gittiği o bara doğru sürdü arabasını. Önünde birası oturuyordu sessiz ,loş ışıklı ahşaptan yapılmış barın önünde. Düşünceliydi ve fazla alkollüydü çok fazla…Kendini tutamadı ve gözünden yaşlar süzüldü. Arabasını ve evini kumarda kaybetmişti.Üstelik evliydi ve birde 25 yaşlarında çocuğu vardı henüz bekar olduğu için aynı evde yaşıyorlardı. işin içinden çıkamıyordu. Hayatı kararmıştı. Düşünüyordu ancak hiçbir çaresi yoktu artık bu durumun. Bunu ailesine nasıl anlatacaktı ve ne olacaktı şimdi…?

beyler başladım arada bişeyler yazın ki giblediğinizi anlayım

Arabasını ve evini 1 haftaya kadar elinden alacaklardı . Bu kadar parayı hiçbir yerden teminde edemezdi. Epey geç olmuştu barmen yanına sokulup ‘kapatıyoruz Timur abi’ dedi. Yerinden kalktı hesabı ödedi. Dışarı çıktı. Arabasına binerek hızlanmaya başladı. Gittikçe dahada hızlandı.Tam boğaz köprüsünün üzerinden geçerken birden kenarına çekti. Arabasından indi. Beyni dönmüştü.Şöyle bir istanbula baktı;

@20 hayır panpa cok cok pgibolojik bir kurgu bu cok zamanımı aldı zaten daha cok uplayın başlayın bende anlatmaya devm edeyim. hepinizi sasırtıcam sonunda...

bi tepki vern amk devm edeyim bende...

-Elveda istanbul… sanırım ölmek bu saatten sonra yapılacak en mantıklı şey.Ben bu hayatta bir hiçim artık. Umarım geride bıraktıklarım için pişmanlık duymam.
Bir adım daha attı, korkulukların üzerindeydi artık. Derinliğe doğru baktı baktı baktı… Gözünde karısı ve çocuğu canlandı. Timur ölmeyi bile beceremiyordu. Vazgeçti geri adım attı.

Bir zaman sonra…
Gözlerini açtı. Çift kişilik bir yataktaydı. Oda karanlıktı panjurlar kapalıydı. Yanında kimse yoktu…
-Burası neresi? Ben nerdeyim? Bi bi bir saniye !? Kimim ben ? Aman allahım hiçbirşey hatırlayamıyorum.
Üzerini yokladı sonra başındaki acıyı hissetti, başı yaralanmıştı ve sadece üzerinde boxeri yatakta yatıyordu. Yerinden kalktı hemen ışığı açtı. Önündeki boy aynasında kendisine baktı. Buda kimdi ? Tanıyamıyordu kendisini. Hafızasını kaybetmiş olma olasılığı yüksekti. Panjuru araladı dışarısı güneşliydi. Gözü tekrar yatağına ilişti önceden fark etmemiş olduğu büyük bir zarf duruyordu yatağının kenarında. Peki ya o zarfta ne vardı?

vay amk gibleyen ykmuu ? sdece beyniniz 31 e mi çalısıo amk emek verdik şuda gibleyen yok

inadına updllah amk kendim için degil az iyi bişeylr okuyun diye yapıyorum amk bunu

Hemen açtı zarfı. Çok şükür ki içinde kimliği ve küçük bir zarf daha çıktı. Önce hemen kimliğini inceledi. Fotoğraftaki adam oydu. Adı Timur Soyadı Altan anne adı Nurten baba adı Selim medeni hali evliydi. Biran olsun içi rahatlamıştı. Ama neden bunlar zarf içinde yatağının üzerinde duruyordu? Hemen gözü diğer küçük zarfa ilişti. içini açtı ve içinden çıkan şey bir aile fotoğrafıydı. Karısı oğlu ve kendisinin evin salonunda kanepede otururlarken çekindikleri bir fotoğraftı. Hemen aklına evin salonu geldi. Yatak odasından dışarı çıkıp salona gitti fotoğrafı çekindikleri salon bu salondu. En azından şimdilik bir takım şeyler yolunda gidiyor diye düşündü. Evde birinin olup olmadığını kontrol etti. Evde hiç kimseler yoktu. Kafası çok karışıktı Timur’un bugünün tarihinin ne olduğunu bile bilmiyordu. Duvardaki takvime baktı tarih 1 eylül 2011 i gösteriyordu.

Duvarda bir de saat vardı gözü ona takıldı saat öğlen 1 i gösteriyordu. Evin kapısına doğru yöneldi kapının kilitli olduğunu fark etti. Sadece düşünüyordu şimdi ne yapacaktı? Evden bir şekilde çıkmayı düşündü. Pencereye doğru yöneldi ancak 3. katta olduğu için evden çıkması mümkün değildi. Sadece etrafı izledi. Sessiz sakin bir yerdeydi ev, yoldan geçen ne araba vardı ne de insan. Tekrar eline kimliğini aldı uzun uzun inceledi. Tüm çekmecelere raflara baktı ama kıyafetlerinden başka kayda değer hiçbir şey bulamadı. Üzerini giydi ve pantolonun ceplerine baktı sadece bir miktar para kredi kartı ve sigarası vardı. Parası ve kredi kartını üzerinde bulmasıyla kendi evinde ve ailesiyle birlikte olduğunu düşündü. Peki ama neden hiçbir şeyi hatırlamıyordu? Ne olmuştu Timura?

giblemeyin huur cocukları tamam mı !!

@34 ok panpa bi sen dinle sana anlatıyorum diger oçlarını gibtr et kültürsüz binler ne anlar...

Daha sonra evi biraz incelemeye karar verdi. Tüm odalara tek tek baktı. Bu onu yorgun düşürmüştü. Yorulmuştu epey, yeni uyanmış olmasına rağmen müthiş bir yorgunluk hissediyordu. Dün gece ne yapmıştı? Neler olmuştu? Hiçbirşey hatırlamamak ve ona bir açıklama yapacak birinin olmaması onu deli etmişti. Yorgunluğuna yenik düştü koltuğa uzandı ve orda uyuyakaldı.
Birden kapının kilidine giren anahtar sesiyle gözlerini açtı.

herkes yannan gibi milli maç muahbbetti yapıyo gibtler işte amk daha ne. ama bu senryoyu birdha bulamazsınız amk