aynada gördüğünüz tanıdığınız en büyük

katildir, haindir. hepiniz bir elden mahvettiniz bu lanet yeri. yaşanmaz, huzursuz, ruhsuz hale getirdiniz. kendi iğrençliğinizi yansıttınız her bir sokak, her bir kaldırım taşına. dünyaya zarardan başka hiç bir şeyi olmayan bir topluluğun yaşadığı, yaşadığını sandığı, aslında hayatına her koldan tecavüz edildiği, ve bunu zevkle izlediği koca bir tak çukuruna çevirdiniz burayı. herkesin hayatına karışma ve mahvetme hakkını gördünüz kendinizde, başkalarını o iğrenç egonuz ve kibrinizle küçümsemeyi hak ve marifet bildiniz. haşmetlilerinize tapınmayı, köle olmayı, "he" demeyi, biat etmeyi aşıladınız birbirinize. cehaletinizle, ahlaksızlığınızla, medeniyetsizliğinizle, yobazlığınızla övünüp müzmin ışıksızlığa gömüldünüz. yepyeni bir türkiye, evet. dünyanın en iğrenç ve yararsız insanları ile dolu en büyük cehennemi ve tak çukuru.

dünyaya savaştan ve kandan başka hiç bir şey getirmemiş ataları ile övünen ve hala onların hatıralarıyla yaşayan insanlarımız kendilerini onların torunları addediyorlar. üstün ırk olduklarını düşünüyorlar. üstün ırk falan yoktur. iyi insan ve kötü insan vardır. ve bizim insanımız kötüdür, hem de nesillerdir. dünyaya hiç bir yarar sağlamamış, sadece yemiş, içmiş, öldürmüş, çalmış, yan gelip yatmış, kibirlenmiş, tüketmiş, tükenmiştir bizim insanımız. gerizekalıdır bizim insanımız. ve dünya öyle bir yer ki, en sonunda insanımızı bu tak çukuruna hapsetmiştir, ve başlarında dünyanın en arsız, zeka yoksunu ve en doymaz hırsız yöneticileri vardır. cezasını böyle çekiyor insanımız işte, zamanında başkalarına yaptıklarına maruz bırakılarak.

29 ekim günleri dağıtılan türk bayraklarını avmlerdeki tuvalet çöplerine atan, istiklal marşlarında ayağa kalkmaya tenezzül etmeyen, kalkınca geviş getirir gibi sadece ağzını oynatan, hatta marşı bilmeyen insandaki ülke ve vatandaş sevgisi var çoğu insanımızda. ülkeleri o kadar umurlarında ki dine kitaba yobaza hırsıza küfür etseler savaş çıkarırlar. ülkeleri umurlarında ya, saçma sapan terör örgütlerini desteklerler. ülkeleri son derece umurlarındadır insanımızın.

herşeye ilgili ve her konu hakkında istisnasız kesinllikle bilgisi olan insanımız kendisi eleştirildiğinde saldırmaktan veya hiç karışmamaktan başka birşey yapamıyor. etrafımızda dolaşıyor hayatın anldıbını çözmüş edasıyla sığ insanlar, dip yobazlar, dinciler. kibrin büyüğünü yapıyorlar birisiyle tartışırlarken, tartışamazlarken. kaynağı belirli olmayan sözde kanıtlar sunuyorlar sana. kendileri inandıkları dinin gereklerini tamamen yerine getirmedikleri halde iki namaz bir ilahi bir mum dik oluveriyorlar sana bir din adamı. ortada var olan şeyin sadece onları birbirine düşürmek için var olduğunu görmüyorlar. şöyle şöyle de böyle böyle olmuş önceden diyor, aman da bizleri öldürmüşler gavurlar diyor, vah vah, kanıt olarak da bir kitabı gösteriyorlar. sığ bir insanın düşüncesidir bu. körü körüne, araştırmadan, sorgulamadan bir şeye inanmak. böyle sömürülüyorsunuz işte, böyle duygularınız ile oynuyorlar. he sen dünyanın en aydın insanısın, he inanmayan hiç bir tak bilmiyor, he senin düşündüğün gibi düşünmeyen gerizekalı, he inanmayan ölmeli, he sen yaşanan her şeyi gördün, he hep siz mağdurdunuz, he siz çok hoşgörülüsünüz ki öldürmeyi savunuyorsunuz, he dünyaya savaştan başka bir sürü yararın oldu, he canım. elçiliğine inandığınız o sözde emin insan bu zamana kadar bu sebepten dolayı can vermiş her bir masum insanın vebalini taşıyor. ölümü, insan hayatını bu kadar basitleştirebilen bir dine ve düşünce yapısına sahip insanlar içinde yaşıyorsunuz, evet bütün insanlarımız böyleler. bir insanın hayatını, ölümü bu kadar ayak altına alıp basitleştirebilen bir insan topluluğunun yarın senin hayatın üzerine karar verip son vermeyeceği ne malum. zaten görmüyor musunuz uzun zamandır kimin yaşayıp yaşamaması gerektiğine karar verdiklerini. inanmayanları öldürelim, asalım keselim, abdülhey, efendim abi, bu atayiz bize yamuk yapıyor, sık de sıkalım gevura abi, aslansın abdülhey. dini bütün insan timsali oldunuz bir inanmayanı öldürerek, tebrik ederim.

ülkemi eleştirdiğimde beğenmiyorsan defol git diyorlar da, ülkeleri nasıl bir tak çukuru ve ne halde dönüp bakmıyorlar bile. her şey güllük gülistanlık, hiç bir sorun yok ki böyle şeyler söyleyebiliyorsunuz bana. yok arkadaş, ülkemi sonuna kadar en ağır şekilde eleştiririm, istersem yerin dibine sokarım, ama sen bana defol git diyemezsin, bu ülkenin geleceği ve aydınlığı için hiç bir şey yapmıyorsan diyemezsin. ağzını açamazsın. bana defolup gitmemi söyleyerek vatanını kurtardığını düşünen beyin yoksunları gitmemi söyledi diye gidecek, ve susmamı söyledi diye susacak değilim. sonuna kadar en ağır şekilde eleştireceğim. bu ülkenin nasıl bir tak çukuru olduğunu ve insanlarının ne kadar iğrenç olduklarını yüzünüze tokat gibi vuracağım. o iğrenç köken sevişmeniz, ayrımcılığınız, kibriniz ve iğrenç egonuz bitene kadar. insanlarımız hala bir suçlu ve günah keçisi arayışı içindeler, aramanıza hiç gerek yok. aynaya bakmanız yeterli büyük suçluyu görmeniz için. hala hayır senin yüzünden oldu saplantısı ile yaşayıp egosuna toz kondurmayıp kendini sütten çıkmış ak kaşık belleyip oh bugünü de atlattık kafası ile yaşayanlar burada bana defolup gitmemi söylüyorlar. doğru, bu ülkenin insanında utanma duygusu da yoktu değil mi. kalkınmaya hatalarını kabul ederek başlarsın, hatalarının altına yatarak değil.