erken davranmış pekekent. dehşetül vahşet rap parçalarından biridir.ben de sözlerini yazayım bari.
sorgu:
istesem de bi’ çok şeyi söylemicem
kim ne derse desin "evet abi, öyle" dicem
anlamadıklarıma tantana etmeden kenardan izlicem
öylece
kurtulucam böylece
çektim elimi eteğimi münakaşalardan
ve artık tek derdim bi’ bira kaça burda
hiç gocunmam artık davranışlar aynı çünkü
standart bi homofobikten çıkma bi lafla
sonunda yolda yürürken elim yumruk olur cepte
dıbına koduklarım her gün ayrı cenkte
anlamıyorum istemediğim işlerin peşindeyim neden
bu yağmurun altında ıslanıyoruz zevkle
sonra dedim "yolcu yolunda, çık kolumdan"
150 senedir aynı mahalleye çıkan bi yoldan
doğru gidiyorum, değişmeyen meselemle
her gün yoruldum bu iç savaştan

nakarat:
duymadın mı gözüm beni bi yaklaş
elim tuzaklar, mazi çok uzakta
ve şimdi
nedeni belli değil mi? ederi belli değil mi?
elinde kalan bi kaç kartla, bittin

kayra:
dayı diyim peşinen lafım lüzumsuz
bu tahta yaştı geldik, inatla yine de bastık
bu tercih, bu gerçek. önemi tek gram yok
çoktan öldü abbas. bağırsan da duymaz
az evvel mc saklamıştır işte gerçeği,
aklından geçenleri, birazcık mert olaydı şöyle derdi:
kibrin gölgesinde fanilerden en sefili,
belki tüm kepazeliklerin, başkentiyim!
ancak olmaz az da olsa var zamanı
bir aile çay bahçesinde bekliycem o anı
boyumdan elli kat büyük bütün palavra lafları
tek lafınla, tek bakışla göm, minnettarım
çünkü iflah olmadık, bi türlü durmadık
sesimi kendim dahi duymadan inatla hırladım
yine de dizginlenmeyen bi öfke söyler işte
elim yumruk cepte, cebim ensenizde!

nakarat

kodes kahra:
şeytan hep soğuk nefeslerde baki
ben aynı yolun yolcusuyum döner bu çark,
ta ki toprak açılıp içine girene dek
ilahi gücün temeli çölde damla kadar bir su cennet olur sanki
tek plakta kaç şarkı çalınabilir hayatında
bu adam defalarca oynamıştı hayatıyla
hayalin bu fay hattında virane bir konak gibi
geriye kalanı gözyaşıyla ıslanan bi yanak gibi
omuzlarda gittiler de birisi geriye geldi mi?
ve şarkılarla, şiirlerle döktü bugüne derdini
o desenlerle ör hayatı gör bu sayfa son satır
bazen ansızın gelir ve hep hatırlatır
gözler eski aynalar ve aynalarda puslanınca
geriye kalan yok ki cümlelerim susmadıkça
doğduğunda güneş batıda, selamlandı liva
attığın her adım yalan ve inan onda dokuzu kira