aziz yıldırım neden gitsin

Derdi üzüm yemek olması gereken, kendini Fenerbahçeli olarak niteleyen bu insanların, takımın ve hocanın tam desteğe ihtiyacı olduğu bir dönemde, gitmesini istemek hangi akla hizmettir? Sezon ortasında hocasını gönderip de, başarıyı göğüslemiş kaç tane takım sayabilirsiniz?

Fenerbahçe’de garip şeylere şahit oluyoruz. Daha düne kadar tek vücut olan camiadan, bugünlerde cılız da olsa çatlak sesler yükselmeye başladı.

Eski başkanlardan, yöneticilerden ve küçük bir taraftar grubundan, başkanı ve hocayı istifaya çağıran demeç ve tezahüratlar duyuyoruz. Bu söylemler Fenerbahçe’nin yaşadığı en küçük puan kaybında bir anda hortlayıveriyor. Hatta hızını alamayanlar, galip gelinen maçlarda bile, tribünde ve salonlarda da eylemlerini sürdürüyorlar.

Bunları yapanların amacı ne? Aziz Yıldırım ve Aykut Kocaman’dan kurtulmak.

- Aziz Yıldırım’ı niye istemiyorsunuz?
- Aziz Yıldırım Fenerbahçe’ye zarar mı veriyor?
- Aziz Yıldırım’ın kulübe zararı mı yoksa faydası mı daha fazla?
- Aziz Yıldırım’ı beğenmiyorsanız son kongrede karşısına niye aday çıkaramadınız?

Bunun gibi bir sürü sorular sorduğunuzda; karşılık olarak, ceviz kabuğunu dolduracak kadar bile mantıklı cevap alamıyorsunuz. Varsa yoksa dertleri “Aziz Yıldırım gitsin”

Peki gitsin de, yerine kim gelecek? Gelecek kişi neler yapacak? Planı, projesi var mı? Ekibi kimler?

işte sözde muhalefet yapanlardan hiç birinin bu suallere yönelik cevaplarını da göremedik şimdiye kadar. Ortada ne küçücük bir proje, ne de geçmişte yaptıkları ve gelecekte yapacakları hakkında en ufak bir fikirleri var. Kurulmuş plak gibi “Aziz Yıldırım gitsin” diyorlar. Yıllar öncesindeki, grupların hegemonyasındaki Fenerbahçe’de yaşananlardan pek farkı yok bu olanların.

Gitmesini istedikleri Aziz Yıldırım; barakadan aldığı kulübü, Avrupa standartlarının üzerine taşıyan, olmaz denilen başarıların altına imza atan, kazandırmadığı tesis kalmayan, yaptıklarıyla kimsenin yanına bile yaklaşamayacağı bir başkan.

Bazılarının bir stad bile yapmayı beceremediği ülkede, devletten bir kuruş almadan, taraftarı ile sırt sırta vererek, her şeyin üstesinden gelen biri. 3 Temmuz operasyonunda dik durup, kendi menfaati için kulübünü satmayan sarı lacivert renklerin sevdalısı. Avrupa Kulüpler Birliği Genel Sekreteri Michele Centenaro’nun şike konusunda “aklanmıştır” dediği Fenerbahçe’nin, 15 yıllık başkanı kuru gürültücülerin, bu eski kovboy numaralarının üstesinden kolayca gelecektir.

Gelelim Aykut Kocaman’a. ilk yılında takımı şampiyon yaptı. ikinci senesinde herkesin kafasını kuma gömdüğü bir zamanda konuşarak, yöneticisinden taraftarına herkesin tek yumruk olmalarını sağladı. Tüm engellemelere rağmen, yıllar sonra Türkiye Kupası’nı kazanıp, son maçta şampiyonluğu kaybetti. Hem de büyük çoğunluğun, “Fenerbahçe dışında hangi takım olsa küme düşmemeye oynardı” dediği bir zamanda.

Bu sene ise, Türkiye’de 3 kulvarda mücadele eden tek takımın teknik direktörü. Ülke futbolunun döküldüğü, büyüklerin hepsinin garip garip puanlar kaybettiği sezonda, herkes çok başarılı, Aykut Kocaman başarısız.

Derdi üzüm yemek olması gereken, kendini Fenerbahçeli olarak niteleyen bu insanların, takımın ve hocanın tam desteğe ihtiyacı olduğu bir dönemde, gitmesini istemek hangi akla hizmettir? Sezon ortasında hocasını gönderip de, başarıyı göğüslemiş kaç tane takım sayabilirsiniz?

Kulübün başında siz olsaydınız, 3 kulvarda mücadele eden takımınızın hocasını gönderir miydiniz?

15 yılda nice badireler atlatan Aziz Yıldırım, yaptıklarıyla Fenerbahçe’ye zarar verenlerin, bu kuru gürültülerine asla pabuç bırakmayacaktır.

Doğru bildiği yolda, kimseye aldırmadan yürüyüşüne devam edecektir. Ortaya hiçbir somut proje koyamayanların bu tutumları devam ederse de, başkanlığı bırakmayacağı aşikardır…