ağlayan kadın

Geçen yaz güzel bir günün ardından saat 01.30 sıralarında kuzenimle evden kaçtık. Köydeydik ve diğer köylüler bizi görmesin diye ormanlık alana 2-3 kilometre kadar yürüdük. Yağmur yağmaya başladı ve sağanak haline dönüştü. Kuzenle eve kadar bu halde koşamayacağımızı biliyorduk. Çok dikkat çekerdik. Bu yüzden bir ağacın altında ıslansakta beklemeye başladık. Bu sırada terkedilmiş bir evin içinden ışık huzmesi gördük ve kuzenimle bayağı tartıştık. Çünkü o ev harabeydi. Ben yağmurdan korunabileceğimiz iddiasıyla kuzenimi oraya sürükledim. 100 metre ilerledik. Eve girdiğimizde yağmurdan azcıkta olsa korunuyorduk. Ama o sırada kuzenim bana bir ağlama sesi duyduğunu söyledi. Ben duymamıştım ve ona saçmalamamasını söyledim. Ama 10-15 saniye sonra ben de duydum. Bir bebek ağlaması gibi değildi. Daha çok bir kadın ağlaması gibiydi. Ses bodrumdan geliyordu. Oraya doğru ilerlerdik ve kapıyı yavaşça açtık. Çok korkuyorduk ve kuzenim kaçtı. Orada tek başıma kalmıştım. Merakıma yenik düşüp içeri girdim ve orada yüzü gözü dağılmış ağlayan bir kadın gördüm. Kadın o anda bana doğru baktı ve o korkuyla kuzenimin arkasından kendi evimize kaçtım. O gün şansımıza, görünmeden eve girebildim. Ama kuzenimi evde bulamadım. Korkuyla yatağıma yattım. Ama 20 dakika sonra kuzenimi odasında titrerken ve dili tutulmuş halde buldum. Ne zaman geldiğini bilmiyorum ama kuzenim bir daha hiç konuşamadı.

o an içine birşey alıyodur

tamaaam geçtiiii. yazık lan çok tatlılar.

dayanamadığım tek şey lan. hemen yelkenleri suya indiriyorum amk, bide am görünce öyle oluyorum.

tanım yapma oc

dünyadaki en masum şeydir bence , bir köşeye oturmuş dizlerini kendine çekerek içi içini yer , gözlerinden dökülen yaşı hızlandırmak için göz bile kırpmaz , yavaş yavaş akar , yanaklardan süzülür gider.

ne için ağladığı da önemli tabi , timsah gözyaşları dökenler de vardır.

ama çok masum ve hoş.