aşık memo

osbirci l-manyak karakteri. sabah akşam şiir yazar. memo tembel çizerin eseridir.

aman kızlar can kızlar
fikime kurban kızlar
siz domalın ben sokam
kınalı kötten kızlar

varmola?

Aşık Memo fik elinde dolanır
Aklı damcık hayaliyle bulanır
"Domal dilber" demeye de utanır
Otuzbirden başka çıkar varmola?..

Memo'da bir fik var kimse tanımaz
Kaşınsa daşşağı kimse kaşımaz
Abazanlık yükün kimse taşımaz
Benden daha otuzbirci varmola?..

Biri dese ki "domaldım, haydi sok"
Memo için sokmaktan başka iş yok
Aslen otuzbire benim karnım tok
Lakin "domaldım, sok" diyen varmola?..

Memo'nun barrağı olmuş bir kaya
Yürürken korkarım deyecek aya
Ne bu ay dam var ne, gelecek aya
Oniki ay o'sbir çeken varmola?..

Sabah akşam Memo otuzbir çeker
Çeker amma, damcık diye iç çeker
Belli, otuzbir değil de gam çeker
Hem damsız hem gamsız yiğit varmola?..

Memo'nun fik alev aldı yanıyor
Yüreğinde aşk yaresi kanıyor
Fik damcığa bir gün değer sanıyor
Fike elden başka değen varmola?..

Memo'yum, havaya şiir yazarım
Bir kestane bulsam hemen çizerim
Gordiyon düğümü olsa çözerim
Çözemediğim şu: fik fik varmola?..

Memo'nun fikte bir kuvvet bir güç
Bir kalktı mı zapteylemek pek de güç
Fikin istediği şey aslında üç:
Bir dam, bir köt, iki dudak... Varmola?..

Memo'nun iki daşşağı buruşuk
Kederden alın derisi kırışık
Avucu içinde fiki sıkışık
Damsız fikini tutmayan varmola?..

Aşık Memo fik elinde düşünür
Mantar olmuş daşşakları kaşınır
Dam bulup da domaltmaya üşenir
Hazır domalık bir kase varmola?..

Memo yorgun, oturmuş da dinlenir
ikide bir zart zurt eder yellenir
Daşşakları sıcak yerde demlenir
Dibin tutsa farkedecek varmola?..

Memo tutmuş barrağını sokuyor
Sokuyor da bir yandan da soruyor:
Yahu böyle bir şey nasıl oluyor?
Rüyasında dam fikmeyen varmola?..

daşşakların cefası

Yaz gelince insanların kanları fıkırdıyor
Kızların köt-göğüsleri giysilerden fırlıyor
Fakat benim derdim büyük, sıcaklar sırtımda yük
Donda duran daşşaklarım terledikçe terliyor

Çıksam yola, bakmak için kadınlara kızlara
Takılsam şöyle genişçe kâselerin ardına
Gözlerim kötte, varmasam hiç zamanın farkına
Biraz uzunca yürüsem daşşaklarım yanıyor

Malumunuz daşşak hayli şefkat isteyen organ
Kış mevsimi geçer iken don daşşak için yorgan
Oysa yazın ter akıtan daşşak çok çeker dondan
Teri emip meşin olan don daşşağı kesiyor

Gönül ister daşşak için serin olsun havalar
Lakin kışın kalın giyer, göstermez manitalar
Gizlenir yazın görünen damlar kötler bacaklar
Damköt-daşşak ikilemi beynimi çatlatıyor

Memo sanki istemez mi kötleri seyreylemek
Sergilenen göğüslere bakarak keyfeylemek
"Damcık" deyu bağıran şol barrağını dinlemek
Barrak dimdik lakin daşşak "aman elleme" diyor

otuzbir

Ortalıkta gezen damlar
Asit gibi öze damlar
içimde kederler gamlar
Ancak abazanlar anlar

Fikişmezsem şu barrağım
Çatlarsa diye korkarım
Taşlaşınca fik, anlarım
Beni bir otuzbir paklar

Otuzbiri çeker iken
Avuçlarım sanki diken
Bir kız olsa "yok mu fiken"
Dese, derim fikim paklar

Her otuzbir sonrasında
ibrahimin sofrasında
Yemiş gibi olurum da
Doymuşlukla kötüm kalkar

Memo der ki bundan kelli
Fikişmeyeceğim belli
Yine de var bir teselli
Dakkada bir fikim kalkar.

Dilber köt sallayu sallayu gezer
Yan bakub kâh yüzüm kâh fikim süzer
Çiçek gibi damı olsa ne yazar
Osbir çekip boşa attırmış isem

gezinti

Kaldırımda yürürken kadınlara bakarım
Görmek için biraz köt binbir takla atarım
Uzun ise etekler onlara çok kızarım
Açık göbek, mini, tayt, çıplak bacak ararım..

incelerim onların köt ve memelerini
istemsiz taşlaşan şu fiki yemelerini
"Haydi kaldır, domalt, sok, kanırt!" demelerini
Düşünerek el cepte fikimi sıvazlarım..

Görsem şöyle irice yuvarlacık bir kâse
Fikim onu gösterir o nereye yönelse
Ee, biz de gidiyoruz fik nereyi gösterse
Kendi güzergahımdan hayli uzaklaşırım..

Onlar da istiyorlar deli gibi fikişmek
Dam ve barrak bir olup saatlerce yiyişmek
Ordan geçen bir fiki tutup yolda tepişmek
Bunları düşündükçe için için azarım..

Kadın kısmı ister ki kendi illa naz etsin
Erkek "aç şu kötünü, fikem" diye diretsin
Memo ısrarcı değil, kadın ile ne etsin?
Yoldan eve varınca otuzbirden çatlarım..