babadan oğula nesilim ben

babam ağır alkolikti. zaten annemle bu yüzden boşanmışlar ben 2 yaşındayken... 2 yaşım ila 10 yaşım arasında ayda yılda bir ziyaretine giderdim.. ben 10 yaşındayken de öldü... babasız büyümek fecii bir şey bilmeyen anlamaz.. bu yüzden hep kızdım babama içimden.. 22 yaşıma kadar ağzıma alkol sürmedim ve çok ta başarılı bir gençtim..
bir marc zuckerberg olamadım ama potansiyelişm vardı.. neyse şu anda 30 yaşındayım.. 8 yıldır ağır alkoliğe bağladım. ve dünya zerre gibimde değil... her gece 6-7 bira + bir 35 lik rakı içiyorum. ölsem dünya için kayıp olmaz... ne oldu da ben inançlarımı ideallerimi kendimi kaytbettim bilmiyorum...

aslında biliyorum.. aşık oldum bi kevaşeye hayatım gibildi.. onun huurluğu çok koydu bana... saldım herşeyi... dünyada en çok sevdiğin değer verdiğin varlık sana bunu yaparsa kime güveneceksin? yapayalnız ve paranoyak bir hayatın ve yaşamanın ne anlamı var dedim kendime ilk günler çok net hatırlıyorum .)

gerçi şu anda bütün hayatımı işime veriyorum... 5 bin lira maaş alıyorum ama mutsuzum. çünkü bir idealim hedefim yok... ticari olarak var hedeflerim ideallerim; şu dünyada insan herşeyle başa çıkabilir.. ama sonunda bir süpriz hediye amaç göremiyorum... dünyanın en zengin insanı da olsam biliyorum ki asla çocukluğumdaki gibi mutlu olamıycam ve asla o saf masum gözle bakamıycam karı milletine yada insanlara, arkadaşlarıma...

gibleyin lan muallakler

@3 içeriği de oku bari bi zahmet madem o kadar küfür ettin

up derim daha da bir şeyler demem çeker giderim.. zaten kimse kimsenin gibinde değil. arada çıkıyor iyi niyetli tipler, depresyondaki panpalara burdan uğraşıp benim bile yardım etmişliğim çok vardır ama.. nadir oluo öyle şeyler işte... rakı içen panpas falan denk gelmesi lazım

@6 panpa sağol takılalım. işyerim maslakta evim cihangirde beklerim.

@6 ve @8 sağolun panpalar şukularınızı verdim. rakılayalım bi akşam.

@9 panpa paranın hiç bir önemi yok. sokakta simit sattığım zamanlar emin ol daha mutluydum. ve bu mutsuzluk benim hayatımı gibiyor. 15-20 yılda yaptığım kariyeri alkol ve depresyonla gibiyorum. intihara gidecek sonum bana para muhabbeti yapıyorsun... ki çocukluğumdan beri ölmek benim için bir kurtuluş zaten.. hep öyle görürdüm.. ama öyle kolay da değilmiş bu işler.. gerçekten isteyince yapamıyorsun.

@14 panpa istanbuldaysan her türlü olur.

@14 azaltmak istiyorum bu taku en azından hafta içi hiç içmemek istiyorum ne yapsam sakinleştirici bitki çayı falan var mıdır? yada ne önerirsin? işten çıkıp eve geldiğimde yüreğime bi ağırlık çöküyor.. hatta sinirli olmaya başladım son zamanlarda... bir şekilde bunla savaşmam lazım. uyku hapı falan içip yatsammı ne yapsam bilmiyorum...

zaten hayatım yok bari içmemek için uyuyayım sabah ta kalkıp işime gideyim

@19 anasını gibtiğim varoşu sen ne anlarsın.. kurt cobain amy winehouse fakirlikten mi intihar etti (ölüme sürükledi kendini)

şımarıklıktan de de gibeyim ağzını yüzünü...

özet: para hiç bir şeydir samimiyet her şey
not: fakirim. (o kadar içkiye para mı dayanıo huur çocuğu)

@17 biz beşiktaşlıyız küfüre karşıyız.

(bkz: babadan oğula nesilim ben)

@19 @23 30 yaşındayım 20 yıldır çalışıyorum huur çocukları. anam gibildi bi yere gelene kadar. ve şu anda da salla başı al maaşı pozisyonunda değilim. haftanın 6 günü sabah 9 akşam 10 çalışıyorum anam gibiliyor. sokakta simit satarken ayda 500 lira kazanıodum benden mutlusu yoktu... anlamıyorsunuz huur çocukları...

şimdi 5.000 lira kazanıorum da ne oluyor? bütün parayı bir başıma içmeye kendimi gibmeye veriyorum... yoksa çekilir mi böyle hayat.

boşaldım