demedi lan 1 kere bile demedi, 24 yaşıma geldim üniversiteyi bitiricem hem de bölüm 1.si olarak ama 1 kere canım oğlum demedi, 1 kere aferin demedi, 1 kere elini omzuma atmadı, 1 kere olsun gel dışarı çıkalım demedi benimle aynı yerde oturmadı.
Çocukken bir kez ailece balık tutmaya gitmiştik 6 yaşlarımdaydım, oltaya gelen balığı oltayı hareket ettirdim kaçırdım diye köprünün üstünde herkesin içinde bağırmıştı, 8 yaşımda bölme işlemi yapamadım diye evdeki bağırışından kulaklarım çınlamıştı, 15 yaşımda beni evden atmaya çalıştı. Çocukken ne zaman sözünü dinlemesem yaramazlık yapsam beni kapının önüne atardı annem alana kadar beklerdim. Sanmayın ki yaramaz çocuktum çok efendiydim ama çocuğum lan işte hiç mi itiraz etmicem bir şeylere, hiç mi yaramazlık yapmıcam.
Beyler erkek çocuk babasıyla büyür, o denizciydi hiçbir zaman yanımda olmadı olduğu zamanlar da olmamasını diletti, sevemedim hiçbir zaman çok istedim konuşmak, olmadı. Annem olmasa şu an bunları bile yazamayacağım bir yerde olurdum, o kadar güzel baktı ki bana...
insan ilk aşamadığı derdi nerdeyse o yaştadır, ben hala 6 yaşımdayım beyler. Ahım var çocuğumla büyücem.