babam kanser beyler

2 günden beri girmiyordum dert yanmaya girdim gece girdimki veletler olmasın

2011 yılında babama mide kanseri tanısı konuldu. Evresi 3A.. 2011 aralık ayında ameliyat ile tüm midesi + dalak alındı. Sonrasında kemo ve radyoterapi gördü. 3 aylık periyotlarla kontrole gidiyoruz.

Kanser olduğunu ilk kendi öğrendi, sonra benimle paylaştı bir süre sonrada annemle. Durumun ciddiyetinin çokta bilincinde değil gibi gözüküyordu ( bana göre farkındaydı fakat hiç belli etmiyordu, gayet neşeli ve yaşama tutunmuş vaziyette görünmeye gayret ediyordu.. ) Gece gündüz mide kanseri hakkında okumadığım akademik makale, yazı vs kalmamıştı. 5 yıl içindeki sağkalım oranı %20-30.. 90 küsür kiloydu, ameliyattan sonra 50 kiloya düştü.. Şimdi 60 kilo civarında..

3 sene geçti, hemde su gibi akıyor zaman, sanki bir an önce ölmesini istermiş gibi. Geçen sene pankreasa sıçramış olabileceğini öğrendik.. Kesin tanı için patoloji istendi, küçük bir iğne sokup pankreastan parça alacaklardı. Yok.. olmuyor, giriş yapılacak uygun yer bulunamadı. çok ters yerdeymiş.. Tabi bu arada akıyor zaman su gibi.. Bazı günler oluyor, halsiz, yorgun ve ağrılı.

Pankreas ameliyatını araştırdım, tanıdık vasıtasıyla bir doçentle görüştüm uzun uzun, gerçekler çok acı, ameliyat esnasında hayatını kaybetme riski çok yüksek dedi..

Hastaneye gidiyoruz, yaraya merhem bulunamıyor, geri geliyoruz..

Neyse yine zaman geçiyor, bu arada mayısta nişanlandım seneye evleneceğim.. onun telaşı maddi manevi.. Kimseyle paylaşamıyorum derdimi nişanlımdan başka.

Son zamanlarda ağrıları, halsizlikleri sıklaştı, yaklaştığını düşünüyorum..

Çaresizlik çok kötü birşey, tek istediğim acı çekmeden ölmesi.. Soğukkanlı olmaya çalışıyorum, ama kırılma noktasına geliyorum bazen şuan olduğu gibi.

Saçlarım dökülüyor, midem ağrıyor, gözaltlarım bazen mor bazen siyah oluyor..

Bilmiyorum niye yazıyorum bunları burada, herkesin ayrı bir derdi var, herkesin ayrı bir dünyası..

Sonuçta her insan ölecek.. Sadece aile büyükleri değil çevremizdeki tüm insanlarla iyi geçinmeliyiz, kişisel çıkarlarımız için kimsenin kalbini kırmaya gerek yok..