babanızın baba olduğunu anladığınız anlar

benım babam benı sever ama ben cocuklugumdan beri boyle ozel anlar yaşamadım yanı ne biliyim. bı gel oglum suraya gıdelım demedi sunu yapalım demedi. baba ogul hiç bi özel anımız yok. 3-4 sene gormedıgım oldu. annemle evliyken bile gidip gelmezdi aylarca. yanı babam var ama ben babamın varlıgını hıssederek buyumedım hiç.

Panpalar gözlerimden yaşlar akarak okudum yazılanları

Deprem zamanıydı çadır kurmuşlardı çadırlarda kalıyorduk. Hergün düzenli saatlerde ekmek arabası geçip ekmek dağıtıyordu. Bir seferinde geldiler fazla yokmuş bize kalmadı deyip vermediler araba tam giderken arkasından koşmuştu bari bir tane verin bize gerek yok çocuklarım yesin diye hala hatırlar ağlarım

allah uzun ömürler versin sağlıklı sıhhatli, istanbul'u hiç görmedim diye beni uçakla istanbul'a günübirlik zütürüp gezdirmişti, delikanlı adam be babam

sen babanı o yaşta tanırken ben mezara gömülüşünü izledim lan tanıyamadan gitti adam ama iyi bir adamdı galiba gomünist felan

lan ağlattınız amk bebeleri.

neyse anılarıma geçeyim. babam ben küçükken geçinemediğimizden 2 işte çalışırmış beyler hatırlamayacak kadar küçüğüm o zamanları. sabah gün doğumu çıkar gece yarısı gelirmiş eve. ankaranın sabah ayazını gece soğuğunu bilen bilir. yol parası vermemek için yürürmüş her gün işten eve. hatta 2.işine bile yürüyerek gidermiş lan. doğantepe-siteler-ulus amk.
bi de ufak tefek bi adamdır benim babam öyle babayiğit de değil gariban. ama bi yürüyüşü var boyu kadar açıyo ayaklarını mübarek. hep merak etmişimdir nedenini. bundan 5-6 yıl önce anneme niye bu kadar hızlı yürüyo bu adam dediğimde anlattydı bana. adam alışmış istese bile eli arkada yaylana yaylana yürüyemiyo hep bi şeylerin peşinde hep ekmek kavgasında amk. baba lan boru mu?

bi tane daha yazıcam. bu olayı hatırlıyorum ama. vakti zamanı yine kar kış telefon falan yok tabi küçüğüm daha. babam eve gelmedi amk. akşam 7 gibi gelen adam geceyarısı olmuş hala yok. anam dolanıp duruyo evde bi o yana bi bu yana. o zamanlar yine sitelerde marangozluk yapıyo ama yeni atandığı memurluktan aldığı maası yetmediğinde.. her neyse sonunda kapı çaldı annem koştu açtı kapıyı. babamın eli dirseğine kadar sargı amk makineye kaptırmış. annem gördü direk yerde ablam çığlık çığlığa ben şokta. işin komik yanı da babamda yaramaz çocuk sırıtışı var o an. dalga geçer gibi amk.. annemi kaldırıyo kendine gel falan diyo. sinire kasa falan zarar vermemiş deriyi yarmış bilmem kaç dikiş atılmış falan sakinleştirdi bizi. hala yüzünde sırıtış var deli amk işte. oturdu koltuğa montunun iç cebinden 3 tane çikolata çıkardı amk dün gibi aklımda "geç kaldım diye kızarsınız çikolata aldım size"..

o an bile bizi düşünüyo. baba bu boru mu?

9-10 yaşlarındayım herhalde, o zamanlarda da bizim mahallede beyblade çılgınlığı var. babama dedim baba metal beyblade istiyorum. allah razı olsun hiç yokluk çektirmedi bize bugüne kadar, ama o gün demişti param yok diye. iki gün sonra maaş alıcaktı, 10 lira para var cebinde, beyblade de 5 lira. babamın dediğini umursamadım tabi çocuğum. illa tutturdum halbuki bi ton var zaten. sonra babam dayanamadı verdi kalan parasının yarısını gittim aldım. dükkandan dönerken düşünmeye başladım ve boğazıma bi şeyler düğümlendi resmen. ben o gün ilk kez farkettim işte babamın fedakarlığını

Muhtemelen paylaşılmıştır ama :

sizin hiç babanız öldü mü?
benim bir kere öldü kör oldum
yıkadılar aldılar zütürdüler
babamdan ummazdım bunu kör oldum
siz hiç hamama gittiniz mi?
ben gittim lambanın biri söndü gözümün biri söndü kör oldum
tepede bir gökyüzü vardı yuvarlak
söylelemesine maviydi kör oldum
taşlara gelince hamam taşlarına
taşlar pırıl pırıldı ayna gibiydi
taşlarda yüzümün yarısını gördüm bir şey gibiydi bir şey gibi kötü
yüzümden ummazdım bunu kör oldum
siz hiç sabunluyken ağladınız mı?

Şimdi sigaraları yakabiliriz

@1 gittim babama sarıldım panpa eyvallah şukunuda yolladım

bende sadece 4 tane fotoğrafı var dıbına koyim, ben ne yapayım.
ben doğmadan ölmüş.

Arayacak bir babamız yok panpa

@1 senin amk ağladım burda

benim için öyle bi an olmadı, en son 3 sene önce gördüm zaten

resfved

benim babam adam gibi adamdı lan. yemez yedirir, giymez giydirirdi. sene 98 pederde eski reno sıteyşın var köye gidiyoruz her deliğinden toz toprak giriyor amk neyse pederin işler çorbayı kaynatmaya yetiyor o zamanlar işte. güle oynaya gidiyoruz ne kadar mutluymuşuz lan amk her neyse rahmetli barış reyizin efsane dönence'si çıktı radyoda. içimi bir hüzün kapladı peder sigaradan kartlaşıp borazana dönmüş sesiyle şarkıya eşlik etmeye çalışıyor falan ben arka tarafta yüzümde hafif bir tebessümle fren sesi duyuyorum tak şarampole. gözlerimi açtım hastanede kafamda hala dönence söylüyorum.

http://www.youtube.com/watch?v=PbpkCq9RqGo

hey gidi hayat. ben ayılır ayılmaz babamı sormama rağmen çok sonra söylediler kazada öldüğünü.
mekanın cennet olsun babam. bir gün gelecek dönence biliyorum.

kaç saattir sayfalarca anıyı okudum lan.
güzel başlık açmışım, helal bana.

yukarı
gözyaşlarıma hakim olamadığım tek entry
nedense uplamak istedim bilmiyorum

:((((((((((((

beyler benim babam kalp hastasıdır ama ölse çıtı çıkmaz biz stres olmayalım diye şuram ağrıyo buram ağrıyo demez kendi gider halleder işini , bi gece yine kötü olmuş sabaha karşı kalkıp ilaç alacak yataktan hızlıca kalkmış mutfağa kadar gidemeden holde düşmüş evde küttt diye bi ses amk kalktım ki ablam annem ağlıyor babam yerde hırlıyor kendinde değil amk baba dediğimiz adam dağ gibi adamı yerde gördüm dünya başıma yıkıldı -çok uzuyor amk- komşuları falan çağırdık 1 saate yakın sürdü kendine gelmesi ama tamamen değil gözlerini açtı işte , açar açmaz beni gördü karşısında o şekilde yerde yatarken hadi sen dersini çalış harçlığında ceketimin cebinde ordan alır okula gidersin dedi beyler ağlıyorum aq..

panpalar uzun oldu ama yazayım dedim - babası ölen panpalarıma sabır diliyorum

babam 9 yıllık kanser hastasıydı en son beyne sıçramış son döneme girilmişti yataktan kalkamıyor
büyük ağrılar yaşıyordu hepimiz onun başında dururduk kötü olduğunda masaj yapardım ağrıyan yerlerine
iyi olduğu bi gün 20 yaşındaki oğlunu yani beni omzuna yatırıp 5 yaşında çocuk gibi sevip espiriler
yapıp komik hikayeler anlatmaya başladı çocukluk anılarından bahsetti o kadar tatlı anlatıyordu ki
15 dakika içinde omzunda uyuya kalmışım rahmetliği 2 ay sonra da kaybettik zaten canım benim nur içinde yatsın