evet gayet açık ve samimi söylüyorum, bakire kızla evlenmem.

evliliğin can damarı olan iki şey ciks ve kafa uyuşması. evlendikten sonra hiç kimyamız uyuşmazsa, mutsuz olursak ne olacak? birbirimizi mi aldatacağız? bu dediğim şey kız için de geçerli. Küçük penisli, erken boşalan, kötü sevişen biriyle kim bir ömür boyu birlikte olmak ister ki?

ha, bu demek değildir ki eşimin geçmişi önemli değildir. önemlidir. ama ne yaptığıyla ilgilenmem, kimle yaptığıyla ilgilenirim. kiminle birlikte olduğu kalitesini gösterir zira.

Ha bakire olana da bakire isteyene de saygı duyarım. ama bana gelmez.

dünyaya bir kere geliyoruz. bekarete aşırı takılan erkeklerin de, bekarete özel anlam atfeden namus düşkünü tayfanın sağlıklı kafa yapıları olduklarını düşünmüyorum.

varsa eleştirilerinizi bekliyorum. buyrun tartışalım.