hicbir seyin bir anlami yok.
dolayisiyla her seyin bir anlami olabilir.

eninde sonunda olcez, o zaman calismasam da olur.
eninde sonunda olcez, o zaman calissam da olur.

ikisi de ayni gorus. ikisi de mantikli. eger son belliyse, istedigin kadar calisma. yorulma. hedonizmi benimse. bir sey degismez.

eger son belliyse kicin terleyene kadar calis. bir seyleri degistirmeye cabala. daha iyi olmaya nukset. bir sey degismez.

son ayni. iki gorus farkli seyleri savunsa da, mentaliteleri ayni.

sondan sonrasi inkar ediliyorsa tabi bunlar. ahiret inanci olan birisinin secmesi gereken yol bellidir.

her sey iyiye gitmeye devam ediyor. 115 gun kaldi, ve istedigimi elde edememem icin hicbir sebep kalmadi. bu sene bu isi hallettim sayilir allahin izniyle.

genel anlamda yasam hakkinda bazi sorgulamalar yapiyorum. bir kisim kisiler sansli, bir kisim kisiler sanssiz. bir kisim kisiler basariliyken bir kisim kisiler basarisiz. bence iki grup da hicbir sey denemeyenlerden daha degerli.

ortada kalan, hicbir sey denemeyen guruhun yaptigi tek sey, deneyip basarili olanlara yalakalik yaparken basarisiz olanlari asagilamak. sanki basarisiz olan herkes sonsuza dek basarisiz olacakmis gibi.

uzucu. gercekten.

icimi dokme konusunda ölmek uzere olan bu sozlukte ayni benim gibi dertlerinden bir nebze uzaklasmak isteyen cok kisi var. allah hepimizin yardimcisi olsun. bana tesellide bulunan, yol gosteren, iyi niyetiyle elestiren herkese cok tesekkur ederim.

hayatta gibtigimin bazi seyleri pesimizi birakmiyor. hepimizin hayalleri var. ben de benimkini gerceklestirene kadar buraya girmeme karari aldim.

sizi seviyorum. muhtemelen kimseye pek bir sey ifade etmeyecek, ama sonuc ne olursa olsun elde ettigim gun buraya haberi verecegim.

kendinize iyi bakin dostlarim, abilerim.

hayir gibimde degilsin.

her gun milyonlarca insan sevdigi kisiyi aklina getirerek kendilerinin ozel oldugunu dusundugu bir utopya kuruyor kafalarinda.

sen benim icin degerli degilsin.

bir sabah aklima gelip de benligimi oylece ele geciremezsin. yaninda hangi avantajlar olursa olsun, sana karsi pes etmem imkansiz. huur cocugu seni.

degerimi bes paralik ettin. duygularimla oynadin. seni en basinda reddetmeye zorladim, reddetmeyi reddettin. belki oluruz diyip sonra da gotume tekmeyi basarak ne elde etmek istedigini yalniz allah bilir. sen kendinin bile ne elde etmek istedigini bilmeyen aciz bir varliksin.

bu yuzden gibimde de degilsin. sen kimsin de benim aklima girmeye tesebbus ediyorsun amk? cektirdigin onca seyden sonra?

gibtir ordan.

sıralamalara baktım da, bu iş iyi bir sıralamayla da kurtulacak gibi değil. sınavda fulle yakın yaptım yaptım, yapamadım taku yedim. artık ciddiye bindi.

190 gün var. şu ana kadar karşılaştığım en büyük hayat challenge'ı gibi.

bir gun daha gecti.

bir hafta onceki kotu gecen denemede 83 netle nasil dershane birincisi ve 10k kisi arasindan 150. olabildim ben de anlamadim. 2 saatlik uykuyla girmistim.

calismalar iyi gidiyor ama son iki gundur cok yoruluyorum. ev islerinde anneme yardim ediyorum, kardesimin hastane isi oldu ona gittim ve cok sukur ciddi bir sey cikmadi, bu sabah yedide uyandim su tasidim eve falan derken bedenim bitap vaziyete dustu ve halim kalmadi.

benimle ayni durumda olan mezuna kalmis bir akraba ile tanistim. fena kiz degil. birbirimizi motive ediyoruz.

baska bir kiz arkadas ise benimle konusmak istiyor ama gercekten zamanim yok. bu gece konusabildik ve bazi soylemleri bende korku uyandiriyor. lutfen bana yavsiyor olmasin. lutfen.

bir diger kiz arkadasim ise bana surekli yaziyordu. ona da donemiyordum. iki gundur yazmayi birakti ama sanirim onun nedenini biliyorum. dertlerimi ona acmadigim icin tartistik. acmam gerektigini soyledi, ben istemedim. belki ona yeterince guvenmedigimi dusunuyordur harbi.

ne olursa olsun arkadasliklar benim icin bu zaman zarfinda ikinci planda. sevgili meselesi ise soz konusu olamaz.

allahin izniyle calismalarim meyvesini verecek ve hak ettigim yere girecegim.

gorustugum bir kiz bana her sorunumu kendim atlattigim icin kimseye guvenmiyorsun dedi. yanimda olmak istiyor. ona yasadigim gibintilari anlatmami, beni teselli etmeyi istiyor.

reddettim. ayni senaryoyu yasadim. sonu tak gibiydi.

başarılar, bu sınavlar bi tak ölçmüyor onun bilincinde çöz soruları.

yarin turkiye geneli deneme var. adi ustunde "temel". "yeterlilik", sınavı. taşşak geçme diyebilir bunu okuyanlar ama gerçekten bazı şeylere özgüvenle girmek, on saat çalışıp girmekten daha etkili olabilir.

en hazir kisi benim.

Bu gibi şeylerin seni üzmesine izin verme biliyorum belki bu söylediğim çok klişe ve bazen duyuyosundur çevrenden ama gerçekten söylüyorum daha önünde yılların var yani başlamak için hiçbir zaman geç değildir kendi canını sıkma biliyorum çevrendekilerin yanında belki kendini bir hiç hissediyorsun ama o hiçliği umut ve biraz olsun azim ile doldurursan eminimki çok iyi yerlere geleceksin arkandayız

o sandalyeye otur ve 10 saat kalkma. evet, iste boyle.

gecmisten gelen anilari gibtir et. artik etkilemiyolar. aklina gelip utanman onlari degistirmeyecek. ayrica su an onlari hatirlayan senden baska kimse yok.

icgudulerine sahip cik. sacmasalak kendini tatmin ederek tum duzeni gibip atiyosun. gerek yok.

biraz daha erken kalkmaya calis. saat 10 gibi ideal.

her sey cok basit aslinda. yapmam gereken tek sey o sandalyeye 10 saat boyunca oturup kalkmamak. bunu 200 gun boyunca yaparsam hayatim boyunca mutlu olacagim.

80 nete düştüm, ama moral bozmalık bir durum yok. 2 saat uykuyla girdiğim sınavdan başka bir şey de beklemiyordum zaten.

matematiğe şöyle bir göz gezdirdim, 40 sorudan 19 net yapmışım. yapamadığım sorulara baktım, uğraştım. 39 tanesini yapabildim. türkçe ve sosyal sorularının bazıları çok saçmaydı. yine de onları bile yapmak benim sorumluluğumdu. yapacak bir şey yok, çalışmaya devam.

en kisa zamanda turev, organik kimya, pre ve mid fizik bitecek. biyolojiye, integrale ve yeni fizik videolarina odaklanarak ayt temelini asiri saglam atacagim.

ozellikle turevin daha zor olmasini beklemistim. yaptigim testlerde 200 soru cozdugumde anlamadigim soru sayisi 10u gecmiyor. bu durumda ya gozumu korkutanlar aptal, ya da kafam basiyor bu ise.

rahatsiz eden tek sey, ders yaparken beynimin benim istesem hstirlayamacagim kadar eskilere ve derinlere inerek en ama en rahatsiz edici, igrenc otesi anilarimi aklima getirmesi. normalde olmuyor bu. ders calisirken oluyor. bir anda kendimle konusmaya basliyorum, hayir oyle degildi diye. sanirim kendi ic kavgam sandigimdan daha buyuk. ama galip gelemeyeceksin bana sevgili benligim... o yollardan gecislerimi unutmadim. sacmasalak kizlarin ardindan icgudulerimle hareket ederek tum benligimi yitirdigimi olsem de unutmam. o kadar salakcaydi ki... baskalari icin benlikten odun vermek. soz konusu dahi olamaz. bunun olabilmesi icin cok iyi bir sebebin olmasi lazim, olum kalim meselesi olmasi ya da ondan da onemlisi olmasi gerek ki boyle bir sey yapabilesin.

e63, herkese vesselam.

yksden sonra, nasip olur da calismalarim meyvesini verir, dogru yolu sectigim tescillenirse, kendimi cok cesitli alanlarda egitmek icin gereken materyalleri stokladim. yazilim ve siber guvenlik alanlarinda cok iyi kurslar indirdim.

her ne kadar erisimim olsa da yarina kalacagi kesin degil. stoklamak en iyisi.

belki kurslarin ve egitim kitaplarinin yanina, okumalik guzel romanlar ve noveller de ekleyebilirim. belki sesli kitaplar bile depolayabilirim.

sinav bittikten sonra spora onem vermeyi dusunuyorum. 1.70 boy ve 54 kiloyla gercekten pek bir anlam ifade etmiyorum. kizlari tavlamak icin degil, vucudumu saglamlastirmak icin. beynimin yetmedigi durumlar olabilir.

ayrica eve ufaktan para getirme firsatlarini eseliyorum. bir borsa botu gelistiriyoruz. ufak miktarlarla risk almadan kar edilebilirligini test edebilecegiz.

insallah iyi gitmeye devam eder... hayirlisi olsun.

yarinki denemede muhtemelen bir dusus yasanacak. moralini bozma.

gec kalmislik hissi basariyla bertaraf edildi. artik bunun hakkinda endiselenmek soyle dursun, bununla kafayi yiyen yasitlarima teselli veriyorum.

konular gercekten bitmek uzere. bitirmeye bu kadar yakin oldugumu hic hissetmemistim.

gelen ovgulere kulaklarim kapali. gun boyu pesimden kosturan kizin attigi kirk mesaja bakacak vaktim bile yok.

kendi uzerimde kurdugum hakimiyet meyvelerini vermeye basladi.

momentum gercekten harika bir sey. bunca zamandir yasadigim tum erteleme problemlerinin sonunu getirebilirim. keske daha once farkina varsaydim.

her sey cozulmus gibi hissetmiyorum. aksine, kendi cabalarimla sonunda bir seyler basarabilme hevesiyle dolup tasiyorum.

welcome to the hayat.

istediğim en önemli şeylerden biri kalıcı momentum... buna erişebilmek için hayallerimden bile vazgeçebilirim.

su ana kadar elde ettigim deneyimler bana sunu gosteriyor, tavlamak istedigin kizi asla darlamayacaksin. bir kere darlarsan, her sey biter. onlari kedi gibi dusun (billy shawn gibi degil amk). bir kedi nasil istedigi zaman gelir sana kendini sevdirir, nasil bazenleri cani ister gotunu doner uzaklasirsa kadinlar da oyle. zorla guzellik olmaz. serbest birakin. bunaltmayin.

onun disinda bana yavsamaya devam eden bir kiz arkadasim var. bir muddet ciddili sekilde yurudukten sonra sordum, gercekten seviyor musun diye... saka yapiyorum dedi. ama istisnasiz her gun bana gercekten oyle "sakalar" yapiyor ki bazenleri gercek mi diye ayirmakta gucluk cekiyorum. umarim benim salakligimdir, cunku bu iyi arkadasi baska bir sacma duygusal olaya kaybetmek istemiyorum.