Annesinin karşısına yarramı bir abide gibi diktiğimde ağzından şu sözler döküldü "Bu da ne böyle bunu içime almam lazım". Bu sözleri sarfettikten sonra gözleri döndü hatta adeta yannanımın müptelası oldu. Azgın bir panter edasıyla üzerime atladı ve bir kaç saniyede gökdelen gibi olan yannanımı indirmeyi başardı.
Boşalmıştım her tarafa duvarlara koltuklara masaya heryeri bembeyaz bir örtü kaplamıştı aklım o anda yerine geldi. Ben ne yapmıştım...
Bana söven bir liselinin masum annesini gibmiştim hem de hunharca. Gözlerimden bir damla yaş süzüldü kalktım ve üstümü değiştirmeye gittim...