1. 26.
    0
    Neyse babama dedim böyle böyle.
    Dedi para yok tırı vırı.
    Birikmişim var dedim.
    Yazıldım dershaneye.
    ···
  2. 27.
    0
    Ama temel yok hiç bi şey yok. Liseyi yarıda bırakmışsın. Açıktan okumakta zaten biliyorsunuz emek gerektirmiyo. Bi tak anlamıyorum beyler.
    ···
  3. 28.
    0
    Hiç harçlık vermezlerdi. Sabah kahvaltı ederdim. Öğleden sonra 3-4 gibi eve gelirdim yemek yemeden.
    ···
  4. 29.
    +3
    Nedense derslerde istediğim derecede başarılı olamıyordum. Zaten biliyorsunuz sözel okuyanlar çok ağırlıkta. Beş parasız günler haftalar geçiyordu. Sınıfta arkadaşlar ps kafelere, nargilelere, yada en varoşları kahveye okey atmaya giderdi ben hep bi bahaneyle kaçardım. Kulağa saçma gelse de insan utanıyor beyler bir çay içecek paranız yoksa. Burağın mezar taşına sarılıp çok kez ağladım ona söz verdim her şey iyi olacak diye.
    ···
  5. 30.
    +2
    Zehranın istanbula gelmesine bi hafta vardı 13 gün kalacaktı. Ben hala beş kuruşsuzdum amk. Bir arkadaşımdan borç aldım 20 lira. Hemen veremem dedim, tamam dedi ne zaman olursa verirsin. O paranın tek kuruşuna dokunmadım. Onun gelmesini bekledim. Geldi de nihayetinde. Ama buluşmadık, geldikten bi hafta sonra müsait olup olmadığını sordum. Ailesine ve arkadaşlarına vakit ayırması gerektiğini söyledi. O an şehir dışında benimle vakit öldürmek için konuştuğunu düşündüm. Daha da yazmadım ona. 1-2 ay konuşmadık, belki daha fazla.
    ···
  6. 31.
    +1
    Ygs tercihleri yaklaşmıştı ufaktan. Babamlar memlekete gitmişlerdi 20 gün kalacaklardı. Dolaba hazır çorba falan koymuşlardı yumurta makarna biraz da kahvaltılık. Bir de 30 lira para.
    ···
  7. 32.
    +1
    Neyse devam ediyorum.
    ···
  8. 33.
    0
    O an dedim anasını gibiyim böyle hayatın. 20 günde 30 lira neyinize yeter lan? Koca adamım.. Bir arkadaş vardı dersaneden, semt çocuğu havasında takılırdı, ama samimiydi içtendi delikanlıydı. Adı zafer diyelim. Bir gün ona dedim gel çay içelim sohbet edelim dertleşelim. Tamam dedi bi işim var halledip geleceğim.
    ···
  9. 34.
    +1
    Zaten parasızlıktan evden çıkamıyorum ki. Dersane ev gidip geliyorum. Zehradan da hiç haber yok. Gitti okuduğu şehire. Ona mektuplar yazdım onlarca. Neyse zafer geldi. Selam sabah derken, çay doldurduk içiyoruz sigara içebilir miyim dedi. Tabii dedim. Derslerden, notlardan başka şehirlerde üni hayalinden bahsederken konu geldi zehraya.
    ···
  10. 35.
    0
    Ona yazdığım mektupları gösterdim. Kısalı uzunlu notlardı hepsi.
    Dedim böyle böyle bir kere görsem belki yeterdi amk. Dedim fotoğraflarından hayalimde canlandırabiliyorum. Ve bi süredir konuşmuyorduk. Sesi hemen uçup gitmişti zihnimden...
    ···
  11. 36.
    0
    Zafer dedi bira alalım lan. O an öyle bi durumdaydım ki, kabul ettim. Daha ne kötü olabilirdi amk gitgide kamburlaşıyordum. Babam utanıyordu benden. Hiç bir şey yolunda gitmiyordu. Neyse. Zafer gitti. Yarım saatten daha uzun sürede ancak geldi..
    ···
  12. 37.
    +1
    Verdi birayı açtım. ilk defa içiyordum iğrençti tadı sanki. Ama içindeki dürtü içmeye itiyor insanı. Düzelmeyeceğini bile bilmeyecek kadar temiz belkide safsın.
    ···
  13. 38.
    0
    Zafer iki dal sigara daha çıkardı. Etrafından çakmakla geçmeye başladı. Sonra yavaşca soyuyordu sigaraları. Beyaz bi kağıt çıkarttı üzerine döktü. Bi biranın yarısına anca gelmiştim ama bunları normal karşılayacak seviyedeydi kafam.
    ···
  14. 39.
    0
    Esrar mı? Diye sordum yalnızca. Bir şey demedi. Kapıyı açıp ayakkabısının içine sıkıştırdığı folyoyu getirdi.
    Çıkarttı, Jameica dedi.
    ···
  15. 40.
    0
    Çok ustaca ve sakindi kağıdı sararken. Bana iyilik mi yapıyordu kötülük mü bilmiyorum. Önemsemiyordum.
    Cebinden bir kartvizit çıkardım zıvanayı hazırladı. Ve tokai çakmak bir de. Mavi, ölüm mavisi..
    ···
  16. 41.
    0
    Ateşledi ve arkasına yaslandı. Bana uzattı. Lan sigara içmemiş adamım. Beceremedim, gösterdi. Kısa , kısa, uzun duman dedi. Bir daha denedim. Bu duruma düştüğüm için ama ağlıyordum beyler. Üzülme dedi. Bunları hak edecek ne yaptım diye düşündüm. Sonra tekrar verdi cigarayı.
    ···
  17. 42.
    0
    Bi anda boşluğa düştüm. Bir uğultu. Ardından kulak çınlaması.. Ve kalbimin dayanamayacağını düşündüğüm bir hız... Dilim damağım iki saniye içinde kurudu.. Su demek istedim. Konuşamıyordum.. Hareketsiz kaldım resmen..
    ···
  18. 43.
    0
    Ellerimin titrediğini hissediyordum. Zafer beni tuttu kanepeye yatıracak oldu ama yapamadı, yere uzattı. Kendisi de kanepeye uzandı.
    Bir kafeste gibi hissediyordum kendimi. Kalbim yerinden çıkacak gibi. Ama hiçbir şey düşünemiyorsun. Bu düşünce hoşuna bile gidiyor bi kaç dakika sonra. Bu geçici koma sırasında. Zaferin yattığı taraftan ahmet kayanın sesi odada yankılanmaya başladı.. O an sözler bir şey ifade etmesede o ses beni ağlattı. Bir terapi gibiydi sanki.
    ···
  19. 44.
    +1
    Baba dedim.. Baba...
    ···
  20. 45.
    0
    Sabaha kadar böyle devam etti. Yarın sabah suratım bembeyazdı. Ama sanki huzurluydum. Mutluluk değil, ama bir ferahlama gelmişti. Dershaneye gittik. Neden bilmem o günden sonra çok sıkı arkadaş olduk.
    ···