Bir asosyalin kaleminden..

Dikkatsizce elinden düşen ve tuzlabuz olan bir cam eşyası gibi hissediyorum.. Kırıldım, en çok da seni seven yerimden.. Kalabalıklar bana göre değildi.. Arkadaş, dost seçiminde iyi değildim.. Belki de bu yüzden yalnızlık sığınabileceğim en güvenli limandı..

Güvenli hissettiğin limanda dahi birine ihtiyaç duyacağın anlar gelir çatar.. Zaten paramparçasın, daha ne kadar kırılabılırsın düşüncesi ile güvenmeyi seçersin o vakit..

ihtimal dahi vermezsin, en çok ihtiyaç duyduğun kişinin de, gün gelir yaralar açar ruhunda diye.. Yaralar ayraç işlevini gördüğünü biliyor muydunuz..? Nerede kaldım der insan ve tekrar davetiye çıkartır incinmek için..

Lise2de bir kız arkadaşım vardı. Arkadaşım dediğim sınıftan bir kız. Kimseyle konuştuğunu görmedim. Bi gün yanına gittim merak ediyorum şimdi kızı moruk insan yaşayamaz böyle. Benle kısa ve öz olarak konuştu. Özgüvensizdi belliydi. Sonra ben bu kıza kafayı sardım tabi. iç dünyasını keşfetmem lazım baba. Okul bile şoktaydı. Figenin yakın arkadaşı olmuştu. Bi gün beni bi kafeye davet etti. Elinde bi çantayla geldi. içi ağzına kadar doluydu. Birader bir açtı çantayı 20dan fazla defter. Hepsi kızın yazdıklarıyla dolu. Bana benim en yakın arkadaşım düşüncelerim. Beni onlardan başkası anlamıyor. Özgüvensiz sanıyor insanlar beni. Ama herkesin düşüncelerinden o kadar uzağım ki. Kimseyle aynı suyu içmiyorum kimseyle soluduğum oksijen aynı değil. Gök yüzüm hiç mavi olarak kalmadı benim. Her sabah ayrı renk hatta akşamları sizde siyah olan gökyüzü bende toz pembe. Ben hayretle dinliyodum tabi anlamadığım bi şekilde. Seni aldım bitek dünyamın içine dedi sonra bana son sayfasına kadar dolu bi defter verdi. Defter beni anlatıyordu. Ve inanın beyler ben kendimi o defterden sonra tanıdım

kimseye açmazsın ruhunu içini kalbini. sonra açarsın birisine. o da anasını giber ortalığın gider. artık kimseye güvenmezsin konuşmazsın. zaten kimse de seninle konuşmaya meraklı değildir. bazı günler kimse senin varlığını bile hatırlamaz. hatırlayanların da bir işi düşer. sen de oturup boş boş yaşarsın. ailen üzülmesin diye yaşarsın sadece. onların istediklerini yaparsın. gibik bi işe girip salak insanları çekersin her gün. sen ise tatsız tutsuz bir şekilde ölümü beklersin. her gün bedenin değil ama ruhun ölür. her gün her saniye... tek çaren bu tuhaf sözlükte saçmalamaktır hergün

TREND olacak

Seni üzeni gibeyim yaa bu dusunceler tamamiyle beni anlatiyolar benide üzduler mk ve devam ediyorlar sürekli ve sürekli kalbimi kiriyorlar

bu arkadaşım hep böyle güzel ve acıklı şeyler paylaşıyor. onun için şuku

başlığını okuyup nickini doğru tahmin edebiliyorum artık panpa

Yaraları ayraça benzetmeni beğendim panpa, güzel bir entry.

Ya ag bu hesaba neredeyse hep bu adam yüzünden giriyorum , çünkü bu adam beni anlatıyor . tanımadığım halde sempati duyduklarımdansin reis . Neyse ben bir sigara yakayim

ben buna hayranım, realist pesimizm.
peki realist olduğundan mı pesimist,
pesimist olduğundan mı realist...

senin entrylerin hiç bir zaman boş olmuyor seviyorum seni.
inanır mısın dışarıdan sert biri olarak gözüküyor muşum insanlara, lakin aslında o kadar kırılganım ki her şeye moralim bozulabiliyor ama belli etmiyorum o yüzden fazla arkadaşım yok, gerçekten dostum diyebileceğim insanlarla samimi oluyorum. gerisi selam sabah o kadar

kim üzdü sizi panpalar.

Içimde bir tıkanıklık var dıbınakoyiyim midem bulanıyor kusmak istiyorum kusamiyorum. Butun hayatım celiskilerle dolu bir günum gunume uymaz bir gun neşeli bir gun depresifim... dunya celiskiyle doluyken ben nasil normal olabilirim? Her şey sahte kizlar sahte iliski sahte ciks sahte her şey ama her şey yapmacık anasini gibeyim beyler artık duramıyorum çıldırıyorum geceleri deli deli koşuyorum karanlıklarda sanki bir yere yetişecekmişim gibi kan ter icinde eve geliyorum aptal gibi bakiyorlar yuzume.
Gorunmez duvarlar arasında hapisteyim ve çok sıkıldım. Kendimi gerçeklestirmek istiyorum ama surekli kendimi tutuklu hissediyorum duvarlar uzere geliyor beynim çatliyor gozlerim donuyor hepten sıyirmaktan korkuyorum bazende diyorimki yeter lan ne olacaksa olsun delilik damarlarimizda dolassin

bazen sesin fazla çıkıyor olması da yalnızlık belirtisidir...
bir şair arkadaşımın sözleriyle "YALNIZLIĞININ SESiNi NEDEN BU KADAR AÇIYORSUN?" da çok güzel anlatır kırgınlığı aslında...

Fırında izmir köftesi her şeyi çözer:)

Reiz varsa şuku

Onlerden rez

Gene çok güzel derin bir yazı kimin yazdığı açık ve net belli oluyor

Sağlam vurmuşsun be panpam

Oh akitmisin