etkilendim ve tahrik oldum.

Bu ne saçmalık yahu ??? Hala Link yok

Düzgünce yazsaydın ne güzel bir şey çıkacakmış amk senin ama şuku

Mk ne güzel yazmışın ne bozuyon lan

bazı meslekler kanatsız doğarmış diye okudum hakim savcılara genel olarak sövecektim sonra cennet melek falan gördüm de durdum amk.

katipliğin gözü kör olsun.

Keko aşk sözlerine çevirmişsin güzelim yazıyı aq

Rezerved

Rezerve

melek azrailin gözlerine bakmış gülümseyerek;

"hatırlar mısın çok eskiden tüm ruhlar huzur içinde gezerdik cennette... doğumu ölümü kavga gürültüyü bilmezdik... taa ki dünyayı merak edipte orada yaşamaya başlayana kadar o meraklı ruhlar... eskiden böyle değillerdi... bedene büründükleri an nasıl bu kadar değişebildiler anlamadım... hiç tanımadığımız bilmediğimiz duygulara büründüler... can vermenin yaratılışlarının bir parçası olduğunu ama can almanın sadece yaratana mahsus olduğunu bilmediler... bencilleşti insanoğlu... hırsızlaştı... elde etme arzusuyla nefsine yenik düştü... üzerinde yaşadıkları dünyayı öldüren bu ruhları nasıl olurda cennete alırız biz... ya günahlarını ödedikten sonra değişmezlerse... ya cennetide dünya gibi çöl ederlerse... "

azrail başına göğe kaldırmış;

"ey en temiz yağmur sularından daha saf en beyaz bulutlardan daha beyaz kalpli meleğim... işte sen bunları hissettiğin için bir meleksin... işte sen bu kadar saf duygularla var olduğun için koruyucu olarak gönderildin... cennet cehennemde yanmanın ödülü olarak yaratılmadı ve de cehennem dünyada işlenilen günahların bedeli olarak yaratılmadı... dünyevi acılar ne kadar da tüy gibi hafif ne kadar boş ve anlamsız sen izledin biri faninin omuzlarından... aşk mı seni cehennem ateşi kadar yakar parasızlık mı seni okyanusta bir su damlası kadar çaresiz kılar... sen korudun kolladın insanı kendi canın pahasına... bir gün bile inancından sapmadın... senin görevin korumaktı ve benim görevim verilen canı Allah adına geri almak... kanatların bulut olsun tekrar yüreğin engin denizler olsun... kaderin sonsuza dek özgürlük olsun eşsiz meleğim... cennetin kapıları yorgun ruhunu en içten huzurla selamlar... "

Sen yazıyorsan okuyacağım :D

yorgun ve solgun bedeni parlamaya başlamış gitgide... güçsüz düşen kanatları ışıl ışıl ve eşsiz tüylerle dolmuş o an... yavaşça kalkmış tüm kırgınlıklarını geride bırakarak...

"uzun zaman oldu cenneti görmeyeli... özledim... "

azrail eşlik etmiş meleğe cennetin kapılarına kadar...

"sen gelmeyecek misin?... "

demiş azraile bakıp ...

"benim görevim yolunu unutacak kadar yorgun düşenleri alıp gelmektir meleğim... günahlarından gözünü kan bürümüş cenneti göremeden şuursuzca gezen ruhları günahlarından kurtarmak... "

içindeki kalan son birkaç damla huzursuzluk ve kederi bir anda kaybetmiş cennetin kapısından içeri giren melek... yüreği hiç hissetmediği kadar huzurlu varoluşu hiç tanık olmadığı parlak ve beyazmış... dünyada gördüğü şelalelerin aynısı... salıncakta ölümlüyü salladığı ağacın aynısı varmış yine günah değmemiş topraklarda... ama etrafta kimse yokmuş... eşsiz huzurlu bir diyarda başlamış bir başına kanat çırpmaya...

huzurlu gülüşler neşeyle fısıldanan şarkılar duyuyor fakat bir türlü nereden geldiklerini anlamıyormuş... kuş cıvıltıları arıların vızıltıları çınlıyormuş ruhunda ama hangi yöne bakarsa baksın bir türlü kendinden başka kimseyi göremiyormuş... daha hızlı çırpmaya başlamış kanatlarını... daha uzaklara uçmaya başlamış... sanki insanların hiç var olmadığı sanki günahların hiç işlenmediği en başından beri bir başına yaşayan bir dünya... bedeninden arınan ruhlar nerede diye düşünmüş melek... gerçekten cennette olup olmadığına inanamıyormuş bir türlü... seslenmeye başlamış çaresiz...

"beni duyan kimse var mı?" ...

Yok mu azraile büyü yapıp ayağını kaydırmanın bir yolu ,insanoğlunun büyüklüğünü kabul ettirebiliriz aslında

Reeeezzzzz

Rezzzzzzz

Panpam bunlar senin düşüncelerin mi alıntı mı

akşama doğru devam edicem beyler ...

Melek oldum

Devam panpa